IC 1675

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 1675

{{{опис}}}

Соѕвездие Береникина Коса
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 12 ч 22 м 52,1 с
Деклинација +28° 6' 46""
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид E0
Привиден сјај
(видлив)
15,2
Привиден сјај
(во честот. појас.)
16,2
Површински сјај 12,7 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,3' x 0,3'
Историја
Откривач Макс Волф
Откриена 23 март 1903

IC 1675галаксија во соѕвездието Береникина Коса, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 23 март 1903 година од страна на Макс Волф.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 1675 е од видот E0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,2 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,2 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм2.[2] IC 1675 има привидни димензии од 0,3' х 0,3'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 12 ч 22 м 52,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +28° 6' 46"".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 1675 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката .

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Nilson P.N., Uppsala Ceneral Catalogue of Galaxies. Uppsala: Uppsala Astronomical Observatory, 1973. (15,543) (Catalog)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]