Во старогрчката митологија Тантал бил син на Зевс и Плута, ќерката на Хрон и Реја, а според другите тврдења на Океан и Тетија.[1] Тој бил татко на Пелоп и Ниоба.
Бил крал на Фригија и имал пристап меѓу боговите, но кога почнал да ги издава нивните тајни, а особено кога им го изнел сопствениот син Пелоп како јадење на трпезата, бил тешко казнет на вечни маки со жед и глад. Во долниот свет морал да стои во вода до грлото, но штом ќе се обидел да се напие, водата се повлекувала, а над главата му висела гранка со јаболко, но штом ќе се обидел да касне од него, тоа се повлекувало, како и карпата па тој постојано се плашел дека ќе падне и дека ќе го убие.[2]
Таканаречени танталови маки претставуваат залуден копнеж по нешто што е сосем блиску, а сепак е недостижно.
