Симфонија бр. 97 (Хајдн)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Симфонија бр. 97 во Це-дур, Хобокен I/97 ― петтата симфонија од дванаесетте Лондонски симфонии (броеви 93-104) напишана од Јозеф Хајдн. Била завршена во 1792 година како дел од целината симфонии составени на неговото прво патување во Лондон. За прв пат била изведена во Хановерските плоштадни простори во Лондон на 3 или 4 мај 1792 година. Прво објавена во Англија, стигнала до Европа неколку години подоцна и била користен од Лудвиг ван Бетовен како модел за симфонија во Це-дур што никогаш не ја завршил, и од Фридрих Вит за Јенска симфонија.

Движења[уреди | уреди извор]

Делото е во стандарден облик на четири става и е осмислено за две флејти, две обои, два фаготи, две хорни, две труби, тимпани и жичени инструменти.[1]

  1. Адаџо - Виваче, 3
    4
  2. Адаџо ма нон тропо, 2
    2
    во Ф-дур
  3. Менует и трио. Алегрето, 3
    4
  4. Финале: Престо асај, 2
    4

По бавниот вовед кој намерно го избегнува воспоставувањето на Це-дур, главната тема на првиот став е фанфаре што ги нагласува трите ноти на Це-дур тријадата.

Втората тема е народниот танц лендлер кој користи пицикато во басот.

Вториот став е збир на Ф-дур варијации со неправилна епизода во ф-мол и кода. Во варијацијата по епизодата миноре, Хајдн користел необична ознака сул понтичело, наложувајќи им на виолините да си играат со трзалката во близина на мостот создавајќи „стаклен“ или „метален“ звук.[2]

За последните осум такта од Триото на менуетот, Хајдн му наложува на концерт-мајсторот („Саломон Соло“ во партитурата) да свири октава над останатите први виолини.[2] Навистина, овој менует е извонреден во резултатите на Хајдн: сите негови повторувања се отпишуваат затоа што бодовите се менуваат со секое повторување.

Вообичаена изведба на симфонијата трае околу 24 минути.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Antony Hodgson, The Music of Joseph Haydn: The Symphonies. London: The Tantivy Press (1976): 134–135.
  2. 2,0 2,1 A. Peter Brown, The Symphonic Repertoire (Volume 2) (Bloomington and London: Indiana University Press, 2002): pp. 265–70, ISBN 025333487X.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]