Фагот

Од Википедија — слободната енциклопедија

Фагот е најголемиот дрвен дувачки инструмент. Своето име го добил по својата градба.Тој се развил во првата половина на XVI век од стариот инструмент бомбарда и неговото усовршување било завршено во XIX век.

Овoј инструмент има дрвена цевка долга околу 2.5 метри поделена на делови што се поврзуваат. Во пократкиот горен дел на цевката е вметнато метално цевче со дупло јазиче од трска во кое се дува при што се создава тон.

Фаготот има отвори долж цевката и сложен механизам на лостови и клапни. Опфаќа голем тонски опсег во длабокиот и средниот регистер.

Длабоките тонови му се јаки но не се многу природни. Во високите регистрира звучни меко и распеано слично на саксафонот