Панде Кајзеро
| Панде Јовчевски - Кајзеро | ||
| ||
| Роден | 15 јули, 1923 година Лавци (Битолско), Македонија | |
|---|---|---|
| Починал | 22 јуни, 1943 година Лавци (Битолско), Македонија се самоубил со бомба во нерамна борба против Бугарската војска. | |
Панде Стевов Јовчевски - Кајзеро (15 јули 1923 во Лавци (Битолско) — 22 јуни 1943 во Лавци (Битолско) ― македонски партизан, борец за слобода на Македонија, македонски комунист и учесник во НОВ.
Животопис[уреди | уреди извор]
Потекнува од земјоделска фамилија, а и самиот бил земјоделец. Прогресивното движење што го имало опфатено селото Лавци не го заобиколило и младиот Панде. Тој бил опфатен во воспитна група и доста рано ја помагал НОВ. На 25 ноември 1942 година и самиот се приклучил кон единиците на НОВ и ПОМ. Прво бил во партизанскиот одред „Даме Груев“, а потоа во одредот „Јане Сандански“.[1] На 13 јуни 1943 година бил примен за член на КПЈ.[2]
На 22 јуни 1943 година селото Лавци било опколено од бугарска војска и полиција. Панде Кајзеро, заедно со Панде Ташкоски, тргнале да се вратат во партизанскиот одред, но наишле на бугарска заседа која ги раздвоила. Панде Ташкоски успеал да се пробие, а Панде Кајзеро отпочнал нерамна борба со непријателот. Во триесетминутната нерамна битка,[3] успеал да ликвидира 13 или 14 бугарски полицајци и војници. Откако му завршила муницијата, со последната бомба се самоубил.[4][5]
Неговата смрт е прикажана во филмот „Македонски дел од пеколот“.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Сојуз на борците - Битола“. Архивирано од изворникот на 2011-07-22. Посетено на 2014-09-01.
- ↑ Панде Ташкоски, „Доследни на заветот“, „Наша книга“, Скопје, 1990, 20 стр.
- ↑ Александар Литовски, „Споменици и спомен-обележја во Битола и Битолско“, Завод и Музеј Битола, Битола, 2012, 54 стр.
- ↑ Панде Ташкоски, „Доследни на заветот“, „Наша книга“, Скопје, 1990, 50-59 стр.
- ↑ Дане Петковски, Владо Стрезоски, „Bорбена дејства у Zападној Македонији 1941-1944.“, Београд, 1983.