Палата Бартолини Салимбени

Од Википедија — слободната енциклопедија

Палатата Бартолини Салимбени е палата во стил на висока ренесанса која се наоѓа на Виа де Торнабуони на плоштадот Тринита во централна Фиренца, Тоскана, Италија.

Палата Бартолини Салимбени.
Поглед на судот.

Историја[уреди | уреди извор]

Палатата настанала на местото каде што некогаш била резиденцијата на семејствата Солданиери, а подоцна и Дати, која била купена од Бартоломео Бартолини-Салимбени.

Сегашната градба била подигната од архитектот Бачо д'Агноло помеѓу 27 февруари 1520 и мај 1523 година, како што сведочи дневникот што го водел Бартолини. Архитектот добивал по два флорина месечно. Структурата претставува една од најраните градби во Фиренца која го изразува стилот на високата ренесанса на Рим, каде Бачо поминал неколку години на формирање. Друга палата делумно дизајнирана од Бачо е Палацо Антинори.

Бартолини-Салимбени живееле во палатата до почетокот на 19 век. Во 1839 година станал хотел ду Норд, каде што престојувале личности како што е американскиот писател Херман Мелвил. Во 1863 година бил купен од принцовите на Пио ди Савоја и поделен помеѓу различни сопственици.

Палатата била обновена во 1961 година и сега е приватна сопственост.

Опис[уреди | уреди извор]

Палатата Бартолини Салимбени е првата палата во Фиренца изградена според „римскиот“ стил на ренесансата: новите детали за градот го вклучуваат порталот со колони на страните, употребата на пиластри, квадратните прозорци со триаголен фронтон и аглите со рустикација.

Единствениот нов стил, според ренесансниот историчар на уметност Џорџо Вазари, предизвикал многу критики.

Палатата има централен двор во чист класичен стил. Има трем од три страни, со колони и тркалезни сводови во традиционална пиетра серена. Приземјето и првите катови се со гротескни монохроматски украси. Првиот кат има чардак со таван со каса. Ова е надминато со уште еден помал чардак.

Сликите на битката во Сан Романо, насликани од Паоло Учело, биле нарачани од член на семејството Бартолини Салимбени; тие се дисперзирани и сега се изложени во музеите Уфици, Националната галерија и Лувр:

Белешки[уреди | уреди извор]


Извори[уреди | уреди извор]

  • Carlini, Sandra; Lara Mercanti; Giovanni Straffi (2001). I Palazzi parte prima. Arte e storia degli edifici civili di Firenze. Florence: Alinea.
  • Lingohr Michael: Der Florentiner Palastbau der Hochrenaissance. Der Palazzo Bartolini Salimbeni in seinem historischen und architekturgeschichtlichen Kontext. Wernersche Verlagsgesellschaft, Worms 1997. ISBN 978-3-88462-137-0ISBN 978-3-88462-137-0

43°46′12.68″N 11°15′6.09″E / 43.7701889° СГШ; 11.2516917° ИГД / 43.7701889; 11.251691743°46′12.68″N 11°15′6.09″E / 43.7701889° СГШ; 11.2516917° ИГД / 43.7701889; 11.2516917