Лота во Вајмар
 Прво американско издание | |
| Автор | Томас Ман |
|---|---|
| Изворен наслов | Lotte in Weimar |
| Земја | Германија |
| Јазик | германски |
Издадена | 1939 |
Published in English | 1940 |
| Медиум | Печат (Тврд повез и Мек повез) |
| Страници | 342 (издание на тврд повез) |
„Лота во Вајмар“ е роман на Томас Ман од 1939 година. Ман го започнал романот во Швајцарија, по прогонството од татковината, а го завршил пет години подоцна, во Принстон, САД.[1] Во романот се раскажува за Јохан Волфганг фон Гете и за 44-годишната вдовица Шарлот Кестнер, моминско Баф од Вецлар, вистинскиот Модел за „Лоте“ во Страдањата на младиот Вертер, која патува во 1816 година до Вајмар, наводно да ја посети својата сестра, но всушност во надеж дека ќе го види повторно Гете.[2]
Содржина[уреди | уреди извор]
„Лота во Вајмар“ е приказна за една од старите романтични љубови на Гете, вистинска историска личност Шарлот Баф, која дошла во Вајмар да го види повторно по повеќе од 40 години разделба. Гете имал романса со Шарлот кога тие биле млади, но таа веќе била свршена (а потоа и во брак) со друг маж кого вистински го сакала. На крајот на краиштата, романсата завршила неисполнета; потоа, Гете напишал измислен приказ за овие настани, со некои уметнички промени, и го објави под наслов „Страдањата на младиот Вертер“ - сè уште позната книга, која му донела рано слава на Гете. Вистинската Шарлот станала позната благодарение на овој роман.
Нејзиното враќање на некој начин се должи на нејзината потреба да ги реши „грешките“ што и ги направил Гете во неговото создавање на Вертер; еден од основните мотиви во приказната е прашањето што треба да жртвува и „генијалец“ и луѓето околу него / неа за да ги промовираат неговите / нејзините креации, и дали Гете (како генијалец жител на Вајмар) е или не барајќи од неговите приврзаници. Поголемиот дел од романот е напишан како дијалог меѓу Шарлот и другите жители на Вајмар, кои даваат свои мислења за прашањето за генијалноста на Гете. Само во последната третина од книгата, почнувајќи со внатрешниот монолог во седмото поглавје, читателот конечно директно се соочува со Гете и она што тој самиот го мисли за целата афера. „Лота во Вајмар“ исто така одекнува на суптилни начини за загриженоста на Ман за германската воена агресија и социјалното угнетување.
Структура на романот[уреди | уреди извор]
Романот е поделен на девет големи поглавја. Неколку наратори се следат едни со други, кои благодарение на односите со Гете, ни даваат портрет за него, по сите години што поминаа од неговата романса со Шарлот, а исто така добиваат и информации од Шарлот.[3]
Историски контекст[уреди | уреди извор]
Шарлот и Гете се сретнале по 44 години по објавувањето на „Страдањата на младиот Вертер“, за време на посетата на Шарлот на Вајмар. Оваа средба навистина се случила. Како и во романот, тие ќе бидат заедно. Денес навистина не знаеме што се случило, иако многумина шпекулирале на оваа тема. Оваа средба е составен дел од љубовната приказна на Гете, и е со симболично значење.
Анализа на романот[уреди | уреди извор]
Овој роман е реалистички, позајмува историски настан како позадина. Томас Ман слободно ја толкува оваа историска средба. Тој му дава иронична тон на неговиот роман и на оваа приказна преку Лоте: нејзината убавина од младоста и нејзината старост. Младите љубовници исчезнваат под знаците на староста. Кај Шарлот остануваат само одредени знаци што ја правеа нејзината младешка убавина, нејзините очи на пример. Покрај тоа, Томас Ман ја покажува Шарлот како жена со волја за заведување, и покрај сè, како што е нагласена епизодата на фустанот на пример. Томас Ман, надвор од шегата, ги спојува романот на Вертер и приказната на Гете на вешт начин, благодарение на анегдотите.
Прием на романот[уреди | уреди извор]
Овој роман на Томас Ман бил објавен во 1939 година, додека Германија била под нацистичка власт. Во тоа време, авторот живеел во егзил во САД. Иако делата на Томас Ман биле забранети од нацистите, романот сепак стигнал до Германија, каде што за брзо време доживеал голем успех.[4]
Литература[уреди | уреди извор]
- Стефан Цвајг: Томас Ман, 'Лоте во Вајмар' , во: Rezensionen 1902–1939. Бегегнунген мит Бихерн ". 1983 година (Е-текст)
- «Lotte a Weimar | Lotte in Weimar» |autore = Cristina Baseggio |autore2 = Emilia Rosenfeld |editore = RCS Libri |città = Milano |anno = 2005 |lingua = it |volume = V |opera = Dizionario Bompiani delle opere e dei personaggi di tutti i tempi e di tutte le letterature |pp = 5079-80 |ISSN=1825-7887 |cid = Dizionario Bompiani
- Cita libro |capitolo = «Introduzione: La fiamma e la farfalla» |autore = Roberto Fertonani |editore = Arnoldo Mondadori Editore |città = Milano |anno = 1980 |lingua = it |opera = Carlotta a Weimar |collana = Oscar ; 1194 |cid = Fertonani
- Cita libro | autore = Stefan Zweig |capitolo = Thomas Mann, Lotte in Weimar |titolo = Rezensionen 1902–1939. Begegnungen mit Büchern |lingua = de |anno = 1983 |editore = S. Fischer Verlag |città = Frankfurt am Main | p = 132 | url = https://www.projekt-gutenberg.org/zweig/rezensio/chap001.html | accesso = 29 febbraio 2020 | cid = Stefan Zweig
- Cita libro |capitolo = «La genesi del Doctor Faustus: Romanzo d'un romanzo» |autore = Thomas Mann |editore = Arnoldo Mondadori Editore |traduttore = Ervino Pocar |curatore = Roberto Fertonani |edizione = V |città = Milano |anno = 1999 |lingua = it |opera = Doctor Faustus: La vita del compositore tedesco Adrian Leverkühn narrata da un amico |collana = I Meridiani | pp = 699-861 | ISBN = 88-04-17537-0 |cid = T. Mann, La genesi del Doctor Faustus
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- First edition 1939
- To learn more about Goethe's works, or to find copies in English or German, one could visit Project Gutenberg.
- To learn more about the city of Weimar, one could visit the webpage.
- Film adaptation
- Лота во Вајмар на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ О. Бихаљи-Мерин, „Натурализам и грађански дух“, во. Томас Ман, Чаробни брег. Београд: Просвета, 1956, стр. XXVI.
- ↑ Lotte in Weimar, by Thomas Mann
- ↑ „Lotte in Weimar“. Архивирано од изворникот на 2020-11-30. Посетено на 2021-05-06.
- ↑ „Lotte in Weimar – Thomas Mann's Hope for a Humanist Culture against Barbarism“. Архивирано од изворникот на 2021-05-06. Посетено на 2021-05-06.
| ||||||||||||||||||||||||
