Меѓународно биро за детски права

Од Википедија — слободната енциклопедија

Меѓународното биро за детски права (ИБЦР/IBCR) е невладина организација со седиште во Монтреал, Канада, основана во 1994 година од судијата Андре Руфо и Бернар Кушнер.

Цели[уреди | уреди извор]

Првичната цел на ИБЦР е промовирање и заштита на правата на децата во согласност со Конвенцијата за правата на детето (КПД), која била усвоена од ООН во 1989 година и ратификувана од 192 земји.

ИБЦР е убеден дека спроведувањето на правата на децата може да биде олеснето со споделување на знаење и добри практики, како и со развој на стратешки партнерства, со меѓувладини агенции, невладини организации и други институции, кои исто така се загрижени за правата на детето.

Денес, ИБЦР има неколку мисии, но останува активна, пред се, во два сектора: сексуална експлоатација на деца и деца во вооружен судир.

Од 2005 година, IBCR има посебен советнички статус во Економскиот и социјален совет на Обединетите нации (ЕССОН).

Проекти[уреди | уреди извор]

ИБЦР е одговорен за Упатствата за правда во работите со деца жртви и сведоци на криминал усвоени од Канцеларијата на Обединетите нации за дрога и криминал (КОНДК) во 2005 година.[1]

ИБЦР службено ја започнал првата канадска национална кампања за спречување на сексуална експлоатација на деца во патувања и туризам на 18 ноември 2010 година на меѓународниот аеродром Монтреал-Пјер Елиот Трудо, во Монтреал, Квебек.[2]

Публикации[уреди | уреди извор]

  • 2010 г.: Деца и вооружен конфликт Водич за меѓународно право за хуманитарни права и човекови права (ново издание)
  • 2009 г.: Знајте ги правата на детето[3]
  • 2008 г.: Пакет со алатки за заштита на децата жртви на трговија со луѓе или ризик да станат такви
  • Правење на правата на децата во реалност во регионот на африканските големи езера: Профили на земјите од Бурунди, Република Конго и Демократска Република Конго и Руанда (верзија на француски јазик)
  • 2007 година : Овозможување на детските права да работат во Северна Африка : Профили на земјите на Алжир, Египет, Либија, Мароко и Тунис (англиски и арапски верзии)
  • Акциска стратегија за заштита на правата на децата жртви на трговија со луѓе во Квебек - Конечен извештај
  • Верзија за правда за деца жртви и сведоци на криминал и сведоци на кривично дело
  • 2006 г.: Правење на детски права да функционираат : Профили на земјите на Камбоџа, Индонезија, Шри Ланка, Тимор Лесте и Виетнам (англиска верзија)
  • 2005 г.: Имплементација на правата на децата: национални и меѓународни перспективи
  • 2003 година : Деца и вооружен судир: Водич за меѓународно право за хуманитарни и човекови права
  • Кон културата на толеранција и мир (образовен пакет)
  • 2000 г.: Меѓународните димензии на сексуалната експлоатација на деца

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Government of Canada, Service Canada; Gouvernement du Canada, Service Canada. „Canada.ca“. www.canada.ca. Архивирано од изворникот на 29 ноември 2019. Посетено на 14 април 2021.
  2. „Ne touchez pas aux enfants“. Le Devoir (француски). Посетено на 14 април 2021.
  3. „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2011-02-09. Посетено на 2011-07-13.