Чудата на Свети Димитриј

Од Википедија — слободната енциклопедија
Чудата, од преписот Vaticanus graecus од 797

Чудата на Свети Димитриј (латински: Miracula Sancti Demetrii) се хомилии од 7ми век, на грчки јазик, во кој се опишани чудата на заштитникот на Солун, Свети Димитриј. Тој е важен извор за историјата на градот и на Балканот воопшто, особено во однос на словенските инвазии во доцниот 6ти и 7ми век.

Чудата се состојат од две книги. Првата била завршена помеѓу ок. 610 и ок. 620 од солунскиот архиепископ, Јован, а втората била завршена во 680-те.[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Obolensky (1994), p. 284