Софи фон Кноринг

Од Википедија — слободната енциклопедија
Софи фон Кноринг.

Софи Маргарета фон Knorring (28 септември 1797 - 13 февруари 1848) била шведски писател и благородничка. Таа се смета за пионер на реалниот роман во Шведска. Повеќето од нејзините романи се романтични љубовни приказни во аристократско опкружување.

Работа[уреди | уреди извор]

Нејзиното дебитантско дело Cousinerna (Братучедите) го третира предметот љубов наспроти должноста. Повторувачка тема во целата нејзина работа била трагедијата кога требала да се откаже од забранетата љубов, иако тоа било и нешто морало да се случи на крајот. Нејзините љубовни приказни вообичаено ја отсликуваат страсната љубовна врска помеѓу демонски машки лик и доблесна жена, која трагично, но херојски ја победува својата забранета желба со смисла, религија и должност, дури и кога признава дека во животот нема ништо поболно од напуштањето љубов.[1] Во нејзиниот роман Förhoppningar (Надежи), херој на приказната бил шеснаесетгодишниот посинок и неговата поранешна маќеа, вдовицата Отилија, што била контроверзна комбинација во 19 век. Според критичарот Бак: „Таа милува желби паралелно со пофалбата за должноста“,[1] што повторно се појавува во нејзината работа. Самата фон Кноринг изјавила дека нејзиниот вистински елемент е „најдлабоките тајни на човекот од секојдневниот живот“. Во нејзиниот роман Torparen (Земјоделецот), нејзиниот прв роман не сместен во аристократско опкружување, таа го бранела правото на „луѓето од понискиот ред“ да им бидат раскажани нивните приказни без предрасуди, бидејќи „тие мислат, чувствуваат, глумат, се радуваат страдаат исто како и ние - иако под различни околности ".[1] Во текот на 1830-тите и 40-тите години, нејзините книги биле преведени на германски, француски, англиски и дански јазик.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Sophie M Knorring, von, urn:sbl:11659, Svenskt biografiskt lexikon (art av Carl-Edvard Nattsén), hämtad 2014-11-15.