Разговор со корисник:Gjiljeta8

Заедничко вложување

Заедничко вложување е меѓународна стратегија заснована на договор за соработка помеѓу две или повеќе претпријатија од различни земји за остварување на зеднички цели.Страните вршат контрола врз претпријатието и следствено делат приходи, расходи и средства. Постојат и други типови на компании, како што се заеднички вложувањa ограничени со гаранција, заеднички вложувања ограничени со гаранција со партнери кои поседуваат акции.

Во европско право, терминот 'joint-venture-заедничко вложување'(или joint undertaking) е несватлив правен концепт, подобро дефиниран според правилата на законот за трговски друштва. Во Франција, терминот "заеднички вложувања” е различно преведено како" здружение на компании","заеднички вложувања", "заедничко претпријатие" или "заеднички потфат ". Но, општо земено, терминот акционерско друштво лабаво ги опфаќа сите странски соработки. Во Германија, "заеднички вложувања 'е подобро претставена како" комбинација на претпријатија" (Konzern). [1]

Со поединци, кога две или повеќе лица заедно формират привремено партнерство со цел на извршување на одреден проект, таквото партнерство, исто така, може да се нарече заедничко вложување каде страните се " здружени вложувачи".

Вложувањето може да биде за еден конкретен проект само - кога заедничко вложување е познато поточно како конзорциум (како што е градбата на Чанел Тунел) - или еден постојан деловен однос. Конзорциумот JV (исто така познат како кооперативен договор) се формира кога една страна бара технолошка стручност или договори за техничка служба, франшиза и употреба на бренд договори, менаџментски договори, договори за изнајмување, договори за едно време. JV се раствора кога таа цел е постигната.

Некои големи заеднички вложувања вклучуваат Dow Corning, MillerCoors, Sony Ericsson, Penske камион Лизинг, Norampac, и Овенс-Corning.

Заедничко вложување се случува кога две страни се здружат за преземање на еден проект. Во заеднички вложувања, и двете страни подеднакво инвестираат на проектот, во смисла на пари, време и напор да се изгради на оригиналниот концепт. Додека заедничките вложувања се генерално мали проекти, големите корпорации, исто така, го користат овој метод, со цел да се прошираат. Заедничкото вложување може да обезбеди успех на помали проекти за оние кои што само почнале во светот на бизнисот или за основани корпорации. Бидејќи цената на започнување на нови проекти генерално е на високо ниво, заеднички вложувања овозможува двете страни да го споделат товарот на проектот, како и резултатот на профит.

Штом парите се вклучени во заедничко вложување, потребно е да се има стратешки план на место. На кратко, двете страни мора да бидат посветени да се фокусираат на иднината на партнерството, а не само за итен добиток. На крајот на краиштата, краткорочни и долгорочни успеси се и важни. Со цел да се постигне овој успех, во рамките на заедничко вложување се неопходни чесност, интегритет, и комуникација.

Содржина

1 Наоѓање идеи или партнери 2 Подготовка 3 Регрутирање партнери 4 Студија за изводливост-Физибилити студија 5 Основање на компанија 6 Договор на акционери 7 Кинески закон 7.1 Влог на заеднички вложувања 7.2 Кооперативни заеднички вложувања 7.3 Претпријатија во целоснa странска сопственост (ПЦСС) 7.4 Странски инвестиции претпријатија ограничени со акции (FICLBS) 7.5 Инвестициски компании на странски инвеститори (ИКСИ) 8 Заеднички вложувања во Индија 8.1 Вовед 8.2 Либерализација на приватност 8.3 Автоматско лиценцирање и административно лиценцирање 8,4 Компании на Заедничко вложување 8.5 Плаќања за адомест и капитализација 8.6 Правниот систем на Индија 8.7 Членови на Здружение 9 Распуштање

Наоѓање идеи или партнери

Во ерата на интернетот, изнаоѓање можности за експлоатација на една идеја е значително заеднички со далечна или рекламирана комуникација. Исто така, постојат блог мрежи, како и социјални сајтови и пребарувачи. Исто така постојат и други места каде да може да се најде еден JV партнер како што се семинари, изложби, директориуми и обичен весник кој рекламира за такви можности. Човек не треба да заборави на веб-сајтови кои станаа просперитетни како eBay и Amazon.com, Википедија, Јутјуб. Формирање JVs со дистрибутер и маркетинг агенции е можно во овој рамен свет да пазариш производ. Но наоѓање на еден претприемач за зедничко вложување е друга задача.

Сепак, постојат лица кои ризикуваат- капиталисти на вложување, ангел инвеститори и менаџери на вложување- особено во високо-технолошки индустрии како IC чипови или биотехнологијата. Иако тие обично излегуваат еднаш кога една идеја или можност се докажува, постојат будни фондови и инвеститори кои би можеле да се вклучат во едно заедничко вложување.

Подготовка

Формулирање на заеднички вложувања е серија на чекори, прво потребно е многу работа, а сепак, во исто време, прецизност. Човек може овде само да нагласи чекори или информации кои ќе бидат потребни од страна на кандидатот за заедничко вложување. Тие се: [3]

целите, структурата и проектирана форма на заедничко вложување, вклучувајќи го износот на инвестирање и финансирање на аранжмани и долг производи на заедничко вложување, нивни технички опис и користење алтернативни технологии на производство проценети трошоци за опрема проценетата цена на производот (и) пресметка на трошоци анализа на пазарот за производот, внатре и надвор од "територијата" Анализа на конкуренцијата проектирана продажба и методи на дистрибуција детали на понуден сајт, вклучувајќи проекции на производи, транспорт и складирање, тестирање и контрола на квалитетот, нус-производи и трошење - снабдување, корист, како и барања за превоз; проценет технолошки трансфер на трошоци девизни проекции (каде што е применливо) барања и обука на персоналот Финансиски проекции влијание врз животната средина општествен корист

Регрутирање партнери

Додека следниве понуди увидуваат на процесот на приклучување со еден коалициски партнер за формирање заеднички вложувања, таа е често тешко да се утврди дали обврски доаѓаат од познати и препознатливи страни или посредник. Ова е особено така кога јазичната бариера постои и кога човек е непознат со локалните обичаи, особено во пристапот кон владата, често одлучувачкото тело за формирање на заеднички вложувања или решавање на спорот.

Идеалниот процес за избирање на (заеднички вложувања)партнер произлегува од:

проверка на потенцијални партнери краток котација збир на потенцијални партнери и некој вид на рангирање темелна анализа на компанија;- проверување на ингеренциите на другата страна достапноста на ценет или амортизиран имот придонесен на заедничко вложување најсоодветна структура и покана / предлог странски инвеститор за купување интерес во локална компанија

Студија за изводливост (физибилити студија)

Почетниот пројект на заедничко вложување скицира:

партнерите целите и структурата на заедничкото вложување аранжмани на инвестирање и финансирање производ (и), опис и користење, производство технологија на производство потребната опрема и трошоците технолошки трансфер на трошоци анализа на трошоци и приходи анализа на пазарот анализа на конкуренција детали на сајтот транспорт и складирање нус-производи и отпад снабдување, комунални услуги, и барања за превоз девизни проекции барања на персоналот и обука

Нејзината изводливост, покрај својата профитабилност, се оценува (во смисла на владината контрола над заедничкото вложување) со оглед на тоа, заедно со членовите кои ќе го регулираат со сопствените сили или немоќните фактори (за економијата или земјата) во аспекти како што се :

квалитетот на технологија - нејзината соодветност на националната инфраструктура, извозот, итн вредност на националната економија и други придонеси (т.е интензитетот на труд, фактори на животната средина, корисна употреба, "greeness" на технологијата), третман на трошење и отстранување способност на примачот за да ја апсорбира технологијата Цената на технологијата и конкурентноста поддржувајќи силни (трговски марки, патенти, know-how-технологијата, авторски права, во случај на ИТ) изречени ограничувања (од страна на својот снабдувач) на користење или не-користење на технологијата.

Основање на компанија

Едно заедничко вложување може да биде предизвикувана од следните главни начини:

Купување интерес на странски инвеститор во една домашна компанија Стекнување интерес на домашната фирма во една постоечка странска фирма И странски и домашни претприемачи заеднички формираат ново претпријатие Заедно со јавен капитал и / или банкарски долгови

Во Велика Британија и Индија - и во многу земји со Common Law - заедничко вложување (или друго една компанија формирана од страна на група поединци) мора да поднесат Меморандум на Здружение во соодветниот орган. Тоа е законски документ кој ја информира јавноста за своето постоење. Тоа може да биде видено од страна на јавноста во канцеларијата во која е поднесена. Еден примерок може да се види во wikimedia.org. [4] Заедно со Основачки Акт, се формира "Уставот" на една компанија во овие земји.

Основачки Акт ja регулира интеракцијата помеѓу акционерите и директорите на компанијата и може да постои документ подолг до 700.000 + страници. Тоа се занимава со овластувањата пренесувани од страна на акционерите до директорите и оние задржани од нив, во кое се бара донесување на обичните резолуции, специјални резолуции и одржувањето на Вонредни Општи Состаноци за да се поднесе донесената одлуката на директори.

Сертификат за основање [5] или Основачки Акт [6] е баран документ да се формира една корпорација во САД ( реално, во државата каде што е вклучена) и во земјите кои ја следат ова пракса. Во САД, "уставот" е единствен документ. Членовите на основање е пак регулирање на директорите од страна на акционерите во една компанија.

Со нејзиното формирање заедничкото вчожување станува нов ентитет со импликацијата:

дека е официјално одвоена од своите основачи, кои инаку би можеле да бидат гигант корпорации, дури и меѓу новите земји задничкото вложување може да овластува во свое име, да стекнува права (како што е правото да се купат нови компании), и има посебен одговорност од онаа на неговите основачи, освен за вложениот капитал може да тужи (и да биде тужен) во судовите во одбрана или неговата исполнување на своите цели.

При добивањето на Сертификатот за Основање, компанијата може да започне со својот бизнис.

Договор на акционери

Ова е правна област и е полн со тешкотии какошто законите на земјите се разликуваат, особено на спроведливоста на "шефови на 'или договор на акционери. За некои правни причини тоа може да се нарече Меморандум за Разбирање. Тоа се прави паралелно со други активности во формирање на заедничко вложување. Иако се занимава на кратко со акцеонерски договор ", [7]) некои прашања мора да се решат овде како што следи преамбулата на дискусијата. Исто така, постојат многу работи кои не се во Членовите кога компанијата ќе почне со работа или никогаш не се појавува . Исто така, зедничкото вложување може да избере да остане сама како зедничко вложување во 'квази партнерство "за да ги избегне сите објавувања на владата или на јавноста кои не се од суштинско значење.

Некои од прашањата во договорот на акционерите се:

Вреднување на интелектуалните права, да речеме, вреднувањата на интелектуална сопственост на еден партнер и, да речеме, недвижниот имот на другиот контрола на трговските друштва или од бројот на директори или од неговите "финансирање" Бројот на директори и правата на основачите од нивните именувани директори што покажува за тоа дали акционерот доминира или дели еднаквост. меначмент одлуки - дали управува одборот или основачот пренесување на акции - доделување права на основачите на останатите членови на компанијата дивиденда политика - процентот на профитот да биде прогласен кога постои добивка ликвидација - условите, известување на членовите доверливоста на know-how и договор за основачите и казни за објавување Прво право на одбивање – права на купување и контра-понуда од страна на основачот.

Постојат многу опции кои треба да бидат вградени во Акционерски договор, што е сосема приватнo до партиите штом отпочнувале. Нормално, тоа не бара поднесување на било која власт.

Друг основен документ кој мора да биде артикулиран е Членовите кој е издаден документ и им е познат на членовите.

Ова го повторува Акционерскиот договор во однос на бројот на директори што секој Основач може да назначи на ( Одбор на директори). Дали управува одборот или основачите. Земањето на одлуки со просто мнозинство (50% 1) од присутните или 51% или 75% мнозинство со сите актуелни директори (нивните заменици / proxy); распоредувањето на средствата на фирмата; степен на долг; процентот на профитот што може да се прогласи како дивиденда; итн. Исто така значајно е што ќе се случи ако фирмата се раствора, еден од партнерот умира. Исто така, "прв во право на одбивање ако фирмата се продава, понекогаш тоа вклучува и повици.

Често најуспешните зеднички вложувања се оние со 50:50 партнерство каде секоја партија има ист број на директори но вртат контрола врз фирмата, или права да назначат претседател и заменик-претседател на компанијата. Понекогаш едната страна може да даде посебен доверлив човек да гласи на свое место прокси гласање за основачот во Состанокот на Одборот. [8]

Неодамна, во голем случај на Индискиот Врховен суд се смета дека Меморандумите за разбирање (чии детали не се во Членовите на Друштвото) се "неуставни" давање поголема транспарентност на претпријатијата.

Кинески Закон

Интересно е да се учат законите за заедничко вложување на Кина бидејќи тие се од неодамнешни жетви и затоа што постои таков уникатен закон.

Според извештајот на Конференцијата на Обединетите Нации за трговија и развој во 2003 година, Кина е добитник на 53500000000 $ американски долари во директни странски инвестиции, што ја прави најголемиот примател во светот на директни странски инвестиции, за прв пат, да го надмине САД. Исто така, го одобри формирањето на речиси 500.000 претпријатија на странски инвестиции. [9] САД имале проекти 45.000 (од 2004г.) со инвестиција на-место од преку 48 милијарди долари. [10]

До 1949 година, не постоело упатство за тоа како странските инвестиции требаше да постапуваат како резултат на рестриктивната природа на Кина кон странските инвеститори. Откако почна применувањето на иницијативите на Мао Це Тунг во надворешната трговија, и законот за применување на странски директни инвестиции беше готов во 1979 година, првиот Сино-странски потфат се одржа во 2001 година. [11] Оттогаш, корпусот на законот е подобрен.

Фирмите со странски партнери можат да вршат производство и продажба операции во Кина и може да продада преку нивната сопствена продажна мрежа. Странски Сино компании имаат извоз права кои не се достапни за сите кинеските компании, поради што Кина сака да увезе странски технологија преку поттикнување на зеднички вложувања и најновите технологии.

Според кинескиот закон, странски претпријатија се поделени во неколку основни категории. Од нив, пет ќе бидат опишани или споменати тука: три се однесуваат на индустрија и услуги, и две како возила за странски инвестиции. Оние 5 категории на кинески странски претпријатија се: кинеско-надворешни инвестициски фондови (EJVs), кинеско- надворешни Кооперативен вложувања (CJVs), претпријатија во целосно странска сопственост (WFOE), иако тие не припаѓаат строго во заеднички вложувања , плус странски инвестиции претпријатија ограничени со акции (FICLBS), и инвестициски компании преку странски инвеститори (ICFI). Секоја категорија е опишана подолу.

Капитал во заеднички вложувања

Акционерски капитал на заеднички вложувањае е закон меѓу еден кинески партнер и странска компанија. Таа е регистрирана и на кинески (официјален јаз.) и на англиски јазик (со еднаква важност), со ограничена одговорност. Пред влегувањето на Кина во Светската трговска организација доминирале- WFOEs - EJVs. Во режим на EJV, партнерите делат профити, загуби и ризик во еднакво пропорционалност на нивните придонеси за регистриран капитал на вложување. Овие ескалираат нагорно во иста мера како зголемување на регистриран капитал.

Договорот за заедничко вложување во придружба со Статутот на Здружението за EJV се две најголеми основни правни документи на проектот. Статутот огледува многу од одредбите на JV договорот. Во случај на конфликт предност има документот за зеднички вложувања. Овие документи се подготвени во исто време како и студија за изводливост. Исто така, постојат помошни документи (наречени "неутрализирани" во САД) што опфаќаат know-how и трговски марки и договори на понуда на-опрема.

Минималниот капитал е пропишан за инвестиции (скратен), [3] [12] каде што странскиот капитал и долговите се: [13] помалку од 3 милиони американски долари, капиталот мора да претставува 70% од инвестицијата; помеѓу 3 милиони американски долари и 10 милиони долари, минимумот на капиталот мора да биде САД 2.100.000 $ и најмалку 50% од инвестицијата; меѓу 10 милиони американски долари и 30 милиони американски долари, минимум капиталот мора да биде 5 милиони американски долари и најмалку 40% од инвестицијата; повеќе од 30 милиони американски долари, минимумот од капитал мора да биде САД $ 12.000.000, а најмалку 1/3 од инвестицијата.

Исто така, постојат и посредник нивоа.

Странската инвестиција во вкупниот проект мора да учествува најмалку со 25%. Минимална инвестиција нема конфигурирано за кинескиот партнер. Тајмингот на инвестиции мора да биде споменат во Договорот бидејќи неуспехот да се инвестира во назначениот период, привлекува казна.

Кооперативен заеднички вложувања (CJVs) [14] се дозволени според Сино- надворешните Кооперативни заеднички вложувања. Кооперативни претпријатија исто така се наречени Договорни Оперативни претпријатија.

Кооперативните заеднички вложувања може да имаат ограничена или неограничена структура,затоа, постојат две верзии. Верзијата на ограничена одговорност е слична со EJVs во статусот на дозволи - странски инвеститор обезбедува поголем дел од средствата и технологија а кинеската страна обезбедува земјиште, згради, опрема, итн.Сепак, не постојат минимални граници за странскиот партнер, кој му овозможува да биде малцински акционер.

Другиот формат на CJV е сличен на партнерство каде партиите заеднички направат неограничена одговорност за долговите на претпријатието без да се создава посебно правно лице. Во двата случаи, статусот на формираното претпријатие е тоа на правно кинески лице кое може директно да ангажира труд како, на пример, кинескиот национален контактор. Mинимумот на капиталот е регистриран на различни нивоа на инвестиции.

Други разлики од EJV смеат да се напоменат:

Едно Кооперативно заедничко вложувење не мора да биде правно лице. На партнерите во CJV им е дозволено да споделат добивка на договорена основа, не мора пропорционално со капиталниот придонес. Овој дел исто така ја одредува контролата и ризиците на претпријатието во иста мера. Можно е CJV да функционира и во една забранета зона КВЗ може да дозволи нивоа на преговарање на управување и финансиска контрола, како и методи на регрес поврзани со закуп опрема и договори за услуги. Во едно ЕЗВ управување контрола е преку распределба на Одборот. [15] За време на рокот на вложување, странски учесник може да ја поврати инвестицијата, доколку на договорот е пропишано дека и сите основни средства ќе станат сопственост на кинески учесник за престанок на зедничко вложување. Странски партнери често може да го добијат посакуваното ниво на контрола од страна на преговорите за управување, гласање, како и правата на персоналот на КЗВ статии, бидејќи контролата не мора да биде распределена во согласност со влогот на капитал.

Удобност и флексибилност се карактеристиките на овој вид на инвестиции. Затоа е полесно да се најдат коопертивни партнери и да се постигне договор.

Со измените во законот, станува можно спојување со кинеска компанија за брз почеток. Еден странски инвеститор не треба да постави нова корпорација во Кина. Наместо тоа, инвеститорот користи бизнис лиценца на кинескиот партнер, под договорен аранжман. Под CJV, сепак, земјата останува во сопственост на кинескиот партнер.

Постои уште една предност: процентот на CJV во сопственост на секој партнер може да се промени во текот на животот на JV, давајќи опцијата на странски инвеститор, со држење повисока еднаквост, стекнува побрза стапка на поврат со истовремената желба на кинескиот партнер за подоцна да има поголема улога за одржување на долгорочна контрола.

Страните во било кое од вложувањата, EJV, CJV или WFOE подготвуваат студија за изводливост. Тоа е необврзувачки документ - партиите се уште се слободни да изберат да не се продолжи со проектот. Студијата за изводливост мора да ги покрива основните технички и комерцијални аспекти на проектот, пред страните да можат да продолжат со формализирање на потребната правна документација. Студијата треба да содржи детали од почетокот од Физибилити студија [9] (поднесоци од страна на кинески партнер).

Претпријатија во целосна странска сопственост (WFOEs)

Постои основен закон на НР Кина во врска со претпријатијата со единствена контрола на странска инвестиција, WFOEs. Влегувањето на Кина во Светската трговска организација (СТО) околу 2001 година имаше длабоки ефекти врз странските инвестиции.

За да се спроведат обврските на СТО, Кина објавува од време на време ажурирани верзии на своите "Каталози на инвестиции" (кои влијаат на вложувања) забранувани, ограничувани.

WFOE е кински правно лице и треба да ги почитуваа сите кинески закони. Како таква, дозволено е да склучуваат договори со соодветни власти за стекнат права за користење на земјиште, изнајмување објекти, и да добијат корисни услуги. Во оваа тоа е посличен на CJV од еден EJV.

Се очекува од страна на НР Кина,WFOEs да ги користат повеќето современи технологии и да извезуваат најмалку 50% од своето производство, со што целата инвестицијата да биде целосно обезбедена од страна на странски инвеститор и претпријатието во рамките на неговата целосна контрола.

WFOEs обично се претпријатијата со ограничена одговорност (како EJVs), но одговорноста на директори, менаџери, советници, добавувачи зависи во врска со правилата кои ги регулираат одделенијата или министерства кои ја контролираат одговорноста на производот, безбедноста на работникот или заштита на животната средина.Предност на WFOE што ужива над нејзините заменици е заштитата на know-how, но главен недостаток е отсуство на заинтересирана и влијателна кинеска страна.

Странски инвестиции претпријатија ограничени со акции (FICLBS)

Овие претпријатија се формирани во рамките на актот за кинеско-странски инвестиции. Капиталот е составен од вредноста на акции во замена за вредноста на имотот даден на претпријатието. Одговорноста на акционерите вклучувајќи долг, е еднаков на износот на акции купени од страна на секој партнер.

Регистрираниот капитал на компанијата е уделот на паричен влог. Најнискиот почетен износ на регистриран капитал на компанијата треба да биде 30 милиони јени. Овие компании можат да се котираат на само две берзи на НР Кина - на Шангри и Шенџен берзи. Два типа на акции се дозволени во овие размени - Типови "А" и тип "Б" акции.

Тип А се само за користење од страна на кинески државјани и може да се тргува само во јени. Тип "Б" акции деноминираат во Remembi но може да се тргува во странска валута и од страна на кинески државјани кои имаат девизи. Понатаму, државните претпријатија, кои се одобрени за корпоратизација може да тргуваат во Хонг Конг во "Х" уделот и во NYSE размена.

"А" акции се издаваат и се тргуваа со нив од страна на кинеските државјани. Тие се издадени и се тргува со нив во Renminbi. "Б" акции се деноминирани во Renminbi но се тргува во странска валута. Од март 2001 година, во прилог на странски инвеститори, кинески државјани со странски валута, исто така може да тргуваат и со "Б" акциите.

Инвестициски компании од страна на странски инвеститори (ICFI)

Инвестициски компании се оние кои се со седиште во Кина со единствен странски финансиран бизнис или заедно со кинески партнери кои се впуштаат во директни инвестиции. Тоа мора да биде регистрирано како друштво со ограничена одговорност. Вкупниот износ на средства на инвеститорот во текот на годината што и претходи на пријавата за Деловна работа во Кина треба да биде не помалку од 400,000,000 американски долари во однос на територијата на Кина. Уплатениот придонес во капиталот треба да надмине 10 милиони долари. Исто така, повеќе од 3 проектни предлози на инвеститорот за наменети инвестициски проекти мора да бидат одобрени. Акциите зачленети и одржани од страна на странски инвестициски компании со странски инвеститори (ICFI) треба да биде 25%.Инвестициската фирма може да се утврди како EJV.

Заеднички вложувања во Индија

Вовед

Индија има отворена филозофија во капиталниот пазар, и тоа тесно слично на англиски врсници во работата . Бомбај берза (БФБ) има блиски до 5.000 котирани акции, и тргови во неколку илјади повеќе, што ја прави најголема берзата во светот. [16] Сток Националната берза е друга размена во моментов. Англискиот јазик е еден од склопот на јазиците на пазарот, и нејзините политики прво се најавуваат на англиски јазик.

Индискиот народ се обучени и претприемачки по природа, како евидентен во светот на пазари, но во Индија, помалку од 1% од своето милијарди население во моментов - тоа е, само 11 милиони луѓе - кои претставуваат 3% од домаќинството инвестирање во пазарот [17. ]

Луѓето кои работат на други јазици во пазарот се вешти во препознавањето на концепти на деривати и фјучерси и трговијата со нив. Индија е една од трите земји која има суперкомпјутери, еден од шест која има установи за сателитска отворање и има повеќе од 100 Fortune 500 компании кои прават R & D во земјата. [18]

Индија не ја ограничува репатријацијата на инвестиции, дивиденди, профит,а доколку тоа е потребно, се прави преку стопанската-единствената автономна економска целина, Резервната Банка на Индија (RBI).Индиската валута (рупија) е 100% конвертибилна за заработувачка на слободен пазар на стапки.

Новите политики на Индија (опишани подолу) резултираат со збирката на странски инвестиции кои се вливаат во Индија, зголемувајќи се од 103,000,000 $ во 1990-1991 до 61800000000 $ во 2007/2008 година. [19] [20]

Либерализација на политиката

Основните црти на Индија на индустрискиот развој беа врамени од Пандит Нехру Џавахарлал во 1956 година, со што тој овозможи приватниот сектор да биде учесник во развој, а јавниот сектор да има доминантна позиција. [21]

Сепак, од почетокот на 1990-тите години, состојбата во светските економии се сврте: Јапонија влезе во фаза на застој на растот, темпото на "азиски тигри" се забави, како и европската економија. Но, исто така, и државната криза за биланс на плаќања.

За да се отстранат овие ефекти нова политика беше родена во јули во1991 година, реформираната Нова Индустриска Политика (НИП). [22] Тоа и подоцна модификации (натамошна либерализација) насочување процедури, дерегулираните индустриски лиценцирања, значително ја проширија улогата за приватниот сектор, а се намали јавниот сектор. Исто така, антимонополско законодавство (Монопол и акт за рестриктивни практики ) беа скратени и царински давачки за индустриски стоки се намалија. Рестриктивниот девизен Закон за регулирање (FERA) беше заменет со девизниот закон за управувување (ФЕМА).

Индустриската политика ја подели индустријата во три категории:

оние кои ќе бидат резервирани за развој на јавниот сектор, оние кои се под приватно претпријатие со или без државно учество и оние во кои инвестициските иницијативи вообичаено би произлегувале од приватните претприемачи.

Само шест индустрии се исклучиво резервирани за јавниот сектор: тргување (освен единствен-бренд во трговијата на мало), земјоделски или насади активности, домување и бизнисот со недвижнини (освен развој на Месни), атомска енергија, коцкање или обложување / бизнис лотарија, и трговија на мало на изградба на станбени / комерцијални простории, патиштата или мостови се на негативната листа за странско учество.

Автоматско лиценцирање и административно лиценцирање

Инвестиционата политика на Индија, почнувајќи од април 2010 година, е презентиран на сајтот. [23] Накратко, Индија овозможува инвестиции и преку Странски Директни Инвестиции (СДИ), наменети за долгорочна контрола на инвестиции, и Портфолио Инвестиции со преземање став со купување на акции од една компанија - која е најверојатно краткорочна работа на капиталниот пазар. Странски институционални инвеститори (FIIs) од реномирани институции (како пензиски фондови, инвестициски фондови) може (и да) учествуваат во индиските капитални пазари.

Индустриски одобренија се автоматски (RBI одобрување на инвестиции) за повеќето производствени индустрии со капитални инвестиции до 51% странска контрола и од 1997-74% во одредени одберени индустрии. За уште 36 сектори постојат различни ограничувања, без аутпут ограничувања. RBI одобренија се во рок од две недели за вложеното лице. Инвестициите може да се прелеат во земјата пред одобренија за такви случаи. Дури и во сектори ограничени на 51%, на повисоко ниво на контрола, до 74% е изводливо ако пристапот е направен на Foreign Investment Promotiomn Board (FIPB) -со "спроведено" лиценцирање. Инвестиции до 100% се дозволени во производство на електрична енергија, машина за јаглен, електроника, Извозно Ориентирана Единица (ИОЕ) во EPZ.

NRI (не-жители Индијанци), PIO (Луѓе од индиско потекло), и OCBs ( странски комерцијални тела) имаат релаксирано сместување.

Индустриско лиценцирање на 1951 политика се применува на "Анекс II" (не се прикажани овде) индустрии кои се вртат околу одредени клучни природни ресурси. Тоа е спроведено преку FIPB.

Компании на заедничко вложување

JV компаниите се најпосакувана форма на корпоративни инвестиции, а не постојат посебни закони за заеднички вложувања. Компаниите кои се вклучени во Индија се третираат на исто ниво како и домашните компании. Горенаведените две страни вршат претплата на акциите на JV компанијата за договорениот дел, во готово, и започнуваат нов бизнис.

Двете страни, (поединци или компании), приклучуваат една компанија во Индија. Бизнисот на едната страна се пренесува на компанијата и како надоместок за ваков трансфер, акциите се издаваат од страна на компанијата и се претплатат од таа страна. Другата страна претплатува за акциите во кеш.

Промотор акционер на постоечка индиска компанија и трето лице, кој / која може да биде поединец / компанија, еден од нив не е жител или и двете жители, соработуваат за заеднички да го водат бизнисот на таа компанија и нејзините акции се преземени од страна на наведеното трето лице, преку плаќање во готово.

Приватни компании (само околу 2500 $ е долната граница на капитал, без горна граница) [24] во Индија заедно со и јавни претпријатија, ограничени или не, се дозволени исто така со партнерства. Трговец поединец исто така се дозволени. Сепак, овие послдениве се резервирани за NRIs.

Преку работата на пазарот на капитал,странски компании може да вршат трансакција на две размена без претходна дозвола на RBI,но,тие не можат да поседуваат повеќе од 10 отсто капитал во уплатен капитал на Индиските претпријатија, додека вкупната странска институционална инвестиција (FII) во едно претпријатие е ограничени на 24 проценти.

Воспоставувањето на целосна сопственост на подружници (WOS) и Проектот за канцеларии и подрачни канцеларии, се вградени во Индија или не. Понекогаш, се подразбира, дека филијалите се отворени за тестирање на пазарот и да добијат свој вкус. Капитален трансфер од жителите на нежители во спојувања и превземања (М & А)- обично се дозволени според автоматски пат. Меѓутоа, ако М &А(mergers and acquisitions,мерџери и превземања) се во сектори и активности во кои предходно се бара дозвола од владата (Прилог 1 од политика), тогаш трансферот може да продолжи само по дозволата. [20]

Заеднички вложувања со трговски друштва се дозволени заедно со увозот на половни растенија и машини.

Oчекувано е дека во JV, странскиот партнер снабдува техничка соработка и на цената е вклучувана девизната компонента, додека Индискиот партнер ги прави достапни фабриката или градилиштето и локално направените машини и производ деловите. Многу JVs се формирани како друштва со ограничена (LLCs), заради предностите на ограничена одговорност. [25]

JVs се очекува да влезат во нуклеарната индустрија по откажувањето на NSG за нуклеарна трговија. Нуклеарната индустрија е сведок на неколку JVs. Земјата има поставено воведена цел за постигнување на инсталиран капацитет од 20 GW до 2020 година и 63 GW до 2030 година. Вкупната големина на Индискиот нуклеарен пазар ќе биде околу $ 40 милијарди долари до 2020 со стапка на раст (AAGR) од 9.2% во инсталиран нуклеарен капацитет во текот на 2008-20. Вкупните направени пласмани се до висина од околу 1,30 $ милијарди по индо-американско нуклеарен договор во 2008 година. [26]

Постои група на индустрии задржани за мали сектори во кои странските инвестиции не може да надминат 24%, а ако не, тогаш одобрување е потребно од FIPB, и установата ја губи својата 'smallness "и бара индустриска лиценца. [27]

Постојат многу JVs. Кои се држат надвор од оваа дискусија - Hindusthan Унилевер-Унилевер, Suziki- Govt. од Индија (Maruti Моторите), Bharti Airteli-Сингапур Телеком, ИТЦ-Imperial Tobacco, P & G Домашни Производи, Вител, кои имаат финансиско учество со финансиски институции и нестручната јавност која се следи од страна на SEBI (Securities and Exchange Board of India -Хартии од вредност и Девизен Одбор на Индија), исто така, автономно тело. Ова лежи надвор од оваа дискусија.

Според законите на земјата, едно јавно претпријатие мора:

да има најмалку седум акционери да има најмалку три директори Да добие одобрение од владата за назначување на нејзиното управување. има и "трговски сертификат" и потврда за вградување пред да почне со својот бизнис. да објавува исто така проспект (или да поднесе изјава) пред да почне со водење на бизнис. да држи законски состаноци

Постојат неколку други одредби содржани во Законот за трговски друштва 1956 која исто така ќе треба да се следи.

Плаќања за надомест и капитализација

За автоматски пат, RBI овозможува: [28] Еднократни исплати не повеќе од 2 милиони американски долари.

Надоместoкот е ограничен на 5% за продажбата на домашниот пазар и 8% за извоз, без ограничување на траењето на надоместокот. Границите на надоместокот се нето на даноци и се пресметуваат според стандардни услови. Уплатата се врши преку RBI.

Надоместот се пресметува врз основа на нето екс фабрика на продажната цена на производот, без оглед на акцизите, минус цена од стандардниот купи-надвор компоненти и слета цена на увезените компоненти, без оглед на изворот на набавката, вклучувајќи ги и океанскиот товар, осигурување, царински давачки, итн.

Издавање на капитални акции од паушални износи и плаќања за надомест е дозволено.

За надминување на оваа норма, фирмата мора да и пријде на FPBI.

Правен систем на Индија

Индија е земја со систем на обичајно право со напишан устав, гарантирајќи индивидуални и имотни права. Постои само една хиерархија на судовите. Арбитражата може да биде во Индија или Меѓународна комерцијална арбитража.

Земјата неодамна го донесе Законот за арбитража и порамнување, 1996 ("Нов Закон"). Новиот закон е врз основа на Комисијата на Обединетите Нации за меѓународно трговско право (UNCITRAL) Модел-закон за меѓународно трговско арбитража (Модел закон). [24]

Сите договори се под индиски закони.

Членови на Здружението

Вовед

Членовите на Здружението одредуваат како се води една компанија. Тоа е збирка од "подзаконски акти", кој го формира "устав-от" на компанијата. Тоа често се законски обврзани да бидат дел од договорот за заедничко вложување. Некои клаузули кои се однесуваат на следново може да отсуствуваат. Таму каде што тоа е случај, се претпоставува дека одредбите како што беше утврдено во Законот за трговски друштва се применуваат. Членовите можат да покријат мешавина на теми, девизи на се што се бара во законот на земјата. Иако сите нема да се дискутираат, тоа може да опфаќа:

Вреднување на интелектуалните права, да речеме,вреднувањата на интелектуална сопственост на еден партнер и, да речеме, на недвижниот имот на другиот Изборот на директори - кој покажува дали акционерот доминира или дели еднаквост. директорски состаноци - кворум и процент на гласање управувачки одлуки - дали управува одборот или основачот пренесување на акции - пренос права на основачите или на други членови на компанијата посебно право на глас на претседател, и начин на избор дивиденда политика - процентот од профитот да биде прогласен кога постои добивка ликвидација - условите, известување на членовите доверливоста на know-how-технологија и казни за објавување на договор на основачи Прво право на одбивање - права на купување и контра-понуда од страна на основачот.

Некои договори напоменуваат дека Членовите на Здружението се применуваат на договор како што е дадено во Законот за трговски друштва освен ако посебно се разликуваат, а други велат, јасно, дека тие не се врзуваат дека договорот и дека ги содржи сите законски прифатливи под-закони. Типични Членови во Индискиот јавен сектор на компанијата се дадени внатре [29]

Една компанија во суштина е водена од страна на акционерите, но за погодност, и дневна работа од страна на директорите.Акционерите избираат директори на годишното генерално собрание (AGM), што е пропишано со закон.Оттаму произлегува, Одборот на директори (БПК). Бројот на директори зависи од големината на компанијата и законските барања. Претседателот е генерално добро познат аутсајдер, и тој / таа може да биде во работна извршната власт, типично на едно американско претпријатие. Директорите смеат или не смеат да бидат вработени на компанијата.

Вообичаено e да има некои главни акционери кои ја формираат компанијата. Секој обично има право да номинира, без поговор на другиот, одреден број на директори кои стануваат кандидати за изборите од страна на акционерско тело на AGM. Благајникот и претседател е обично привилегија на една од JV партнери (која номинација може да се дели). Акционерите, исто така, можат да изберат независни директори - лица кои не се поврзани со промоторите на компанијата. лицето е генерално добро познат аутсајдера тој / таа може да биде во работна извршната власт.Директорите можат или не можат да бидат службеници

Откако ќе биде избран, БПК управува со Друштвото. Акционерите не играат никаков дел до следната AGM. или EGM. Целите и намените на компанијата се однапред утврдени од страна на акционерите и Меморандумот на Здружението (MOA) - кој ја означува името на компанијата, нејзината дирекција, неговите директори и главни цели на компанијата - за јавен пристап . Тоа не може да се менува, освен во едно AGM или Вонредно Генерално Собрание (EGM) и законско допуштање. MOA генерално е поднесена со "Секретарот на компании", кој е назначен од Владата. За нивно осигурување на акционерите, по еден ревизор е избран на секоја AGM.MOA моментално е изоставена во многу земји.

Одборот се состанува неколку пати секоја година. На секој состанок таму постои агенда "пред тоа. Минимален број на директори (кворум) се задолжителни да се стретнат. Ова е или утврдено од страна на "bye-закони 'или е пропишано со закон. Таа се претседава од претседателот или во негово отсуство, од страна на заменик-претседател. Директорите ја истражат нивната област на одговорност. Тие може да одредат да се направи "Резолуција" во следната AGM или ако тоа е итна работа, на EGM. Директори кои се избрани од еден голем акционер, може да го презентираат неговиот / нејзинито мислење а тоа не е задолжително - тие може да ги разгледат целите на компанијата и конкурентната позиција. Претседателот можно е да мора да "поништи" гласот ако постои "врска".Во AGM, разни резолуции се дозволени да гласаат.

AGM се вика со известување испратено до сите акционери. Извесен кворум на акционери се бара да се исполни. Ако кворум условот не се исполни, тој е затворен, и се свика уште еден состанок. Ако и во тоа кворумот не се исполни, се свикува трета седница и присутните членови неограничени од кворумот, ги преземат сите одлуки.

Одлуките се донесуваат со кревање раце; претседателот е секогаш присутен. Кога одлуката преку кревање на раце е доведен во прашање, тоа е направено од пребројувањето на гласовите. Гласањето може да се земе лично или по повод одбележувањето на хартија испратена од страна на компанијата. Лице кое не е акционер на Друштвото може да гласа ако тој / таа има "посредник" овластување од акционер. Секоја акција ги носи гласовите назначени за него. Некои гласови може да бидат за таквата одлука, други не. Два типа на одлука, познати како обична резолуција, а другиот посебна резолуција, може да се внесуваат во директорскиот состанок. Обичната Резолуцијата бара одобрување со мнозинско гласање, понекогаш лесно се исполнува по пат на партнерство гласање. Посебната резолуција бара 60%, 70% или 80% од гласовите како што е пропишано од страна на "уставот" или на истите подзаконски акти на Друштвото. Акционерите,различно од партнерите се обврзани да гласаат. Работите кои се бараат за Обичната и посебната резолуција да биде усвоена, се набројани. Распуштање

Заедничкото вложување нема постојана структура. Таа може да биде распуштена кога:

Целите на оригинално вложување се исполнети Целите на оригинално вложување не се исполнети секоја, или и двете партии развијат нови цели секоја, или и двете партии не се согласуваат со целите на заедничкото вложување Договореното време за заедничко вложување е истечена Правни или финансиски прашања Развојот на условите на пазарот значи дека заедничкото вложување веќе не е потребна или релевантна Едната партија ја здобива другата

Конзорциумот е здружение на две или повеќе лица, компании, организации или влади (или било која комбинација од овие лица) со цел да учествуваат во заедничка активност или здружување на нивните ресурси за постигнување на заедничка цел.

Конзорциум е латинскиот збор ", со значење на партнерство, здружение или општество" и произлегува од consors 'партнер' , сама по себе од Con-"заедно" и sors 'судбина', што значи сопственик на средства или другар.

Тинк-тенк

(Пренасочено од институтот за политика)

Тинк-тенк (или институт за политика) е организација која спроведува истражувања и се ангажира во застапување во области како што се социјална политика, политичка стратегија, економија, војска и технолошки проблеми. Повеќето тинк-тенкови се непрофитни организации, што некои земји како што се САД и Канада се обезбедени со статус на даночно ослободување. Други тинк-тенкови се финансирани од страна на владите, од групи за застапување, или бизниси, или изведуваат приходи од консултации или истражувачка работа во врска со нивните проекти. [1]

Следниве листи на статија се глобално тинк-тенкови во согласност со континентални категории, а потоа и под-категории од страна на земјата во овие области. Овие огласи не се сеопфатни, со оглед на повеќе од 4.500 тинк-тенкови кои постојат ширум светот. Во принцип, овој напис е запознавање на тинк-тенк крајолик, и нуди начин за брзо стигнување до оние на интерес.

Содржина

1 Историја 2 Видови 3 функционален пристап во Јужна Америка 4 критика 5 азиски тинк-тенкови 5.1 Република Кореја (Јужна Кореа) 5.2 Бангладеш 5.3 Кина 5.3.1 Хонг Конг 5.4 Индија 5.5 Исламската Република на Иран 5.6 Малезија 5.7 Пакистан 5,8 Република на Филипините 5,9 Шри Ланка 6 европски тинк-тенкови 6.1 Белгија 6.2 Бугарија 6.3 Хрватска 6,4 Република Чешка 6.5 Финска 6.6 Франција 6.7 Германија 6,8 Грција 6,9 Италија 6.10 Холандија 6,11 Полска 6.12 Португалија 6.13 Романија 6,14 Русија 6.15 Шпанија 6,16 Шведска 6,17 Турција 6,18 Украина 6,19 Обединетото Кралство 7 САД тинк-тенкови 7.1 Владата 8 Други земји 8.1 Азербејџан 8.2 Австралија 8.3 Бразил 8,4 Канада 8.5 Гана 8.6 Израел 8.7 Јамајка 8.8 Мароко 8.9 Мексико 8.10 Узбекистан 8.11 Јужна Африка 8,12 Венецуела

Историја

Иако терминот "тинк-тенк" потекнува од 1950-тите години, како организации датираат од 19 век. Институтот за одбрана и безбедносни студии (Руси) е основана во 1831 во Лондон. Fabian Society во Британија, датира од 1884 година. Институтот Брукингс започна во Вашингтон во 1916 година.

По 1945 година, бројот на тинк-тенкови се зголеми, како што многу нови помали тинк-тенкови беа формирани да изразат разни прашања и политички агенди. До 1940 година, повеќето тинк тенкови беа познати само по името на институцијата. За време на Втората светска војна, тинк-тенкови беа наведени како " кутии на мозокот ", по сленг терминот за череп. Фразата "тинк-тенк" во времето на војната- Американскиот сленг наведуваше од просториите каде стратезите дискутира за планирање на војната. Терминот тинк-тенк по себе, сепак, првично наведувало од организации кои нуделе воени совети-особено РАНД Корпорацијата, која е основана во 1946 година првично како изданок на Даглас типови на авиони, и која стана независна корпорација во 1948 година.

За повеќето од 20 век, независна јавна политика на тинк-тенкови, кои спроведуваа истражување и обезбедија совети за јавната политика биле организациски феномен кои се најдоа пред се во САД, со многу помал број во Канада и Западна Европа. Иако тинк-тенковите постоеле во Јапонија за некое време,тие генерално немаа независност, имајќи блиски врски со владини министерства или корпорации. Имаше вистинско зголемувањето на бројот на "тинк-тенкови" во целиот свет, што започна во 1980-тите како резултат на силите на глобализацијата, крајот на Студената војна, како и појавата на транснационални проблеми. Две третини од сите тинк-тенкови кои постојат денес беа воспоставени по 1970 година и повеќе од половина беа воспоставени од 1980 година. [2]

Влијанието на глобализацијата на тинк-тенк движењето е најмногу евидентно во региони како Африка, Источна Европа, Централна Азија, и делови од Југоисточна Азија, каде што постоеше голем напор од страна на меѓународната заедница да даде поддршка за создавање на истражувачки организации на независна јавна политика. Една неодамнешна анкета спроведена од страна на надворешна политика на Институтот за истражување на тинк-тенкови и Програма за граѓански општества ја нагласува значењето на овој напор и документира на фактот дека повеќето од тинк-тенкови во овие региони се формирани во последните 10 години. Денес постојат над 4.500 од овие институции низ целиот свет. Многу од повеќе основаните тинк-тенкови, откако се создадоа за време на Студената војна, се фокусирани на меѓународните односи, безбедносни студии, и надворешна политика. [2]

Видови

Тинк-тенкови(истражувачки центри)се разликуваат од идеолошки перспективи, извори на финансирање, фокусирани на проблеми и потенцијална публика. [3] Некои тинк-тенкови, како што се Фондацијата Херитиџ, која унапредува конзервативни принципи, како и Центарот за американски напредок на прогресивниот фронт, се повеќе партизански во намена. Други, вклучувајќи го Tellus Институтот кој се фокусира на социјални и еколошки теми, се повеќе се проблем-ориентирани групи. Сепак други, како на пример Институтот Като, унапредуваат слободарски социјални и економски теории врз основа на идејата на Фридрих вон Хајек за слободни пазари и индивидуална слобода.

Извори на финансирање и целните групи воедно ја дефинираат функционирањето на тинк-тенкови. Некои добиваат директна поддршка од владата, додека други се потпираат на приватно лице или корпоративни донатори. Ова секогаш ќе влијае на нивото на академска слобода во рамките на секоја експертска група и на која или што оваа институција и се чувствува потчинета. Финансирањето, исто така, може да се одрази и со тоа што оваа институција сака да влијае; во САД, на пример, "Некои донатори сакаат да влијаат на гласови во Конгресот или обликот на јавното мислење, други пак сакаат сами да се позиционираат или експерти кои ги финансират за вработни места на влада во идното време, додека други сакаат да пробиват специфични области на истражување или образование. "[3]

Новиот тренд, што резултира од глобализацијата, е соработка помеѓу тинк-тенковите низ континентот. На пример, Карнегиевата фондација за меѓународен мир управува канцеларии во Вашингтон, Д.Ц., Пекинг, Бејрут, Брисел и Москва. [3]

Тинк тенковите и Програмата за граѓански општества (TTCSP) на Универзитетот во Пенсилванија годишно ги проценува тинк-тенковите ширум светот во голем број на категории и ги претставува своите наоди во рејтинг индекс " Global Go-To Think Tanks ". [4] Сепак, овој пристап кон проучување и проценка на тинк-тенкови беше критикуван од истражувачи на експертска група како што се Енрике Мендизабал и Горан Булдиоски, директор на тинк-тенк фонд, поддржан од Институтот за Отворено Општество. [5] [6]

Неколку автори истакнале голем број на различни начини на опишување на тинк-тенкови во начинот на кој ги зема во предвид регионалните и националните варијации. На пример од Diane Стоун Diane Стоун (2005)

Истражувачки групи за независно граѓанско општество,основани како непрофитни организации-идеолошки препознатливи или не [7]истражувачки институти за приватност сместени во или поврзани со еден универзитет Формирани од влада или државно спонзорирана експертска група Корпоративни создадени или бизнис поврзана експертска група [8] Политичка партија на тинк-тенкови и наследство или лични тинк-тенкови Глобални (или регионални) тинк-тенкови (со некои од горенаведените)

Алтернативно, може да се користат некои од следниве критериуми:

Големина и фокус: на пример, големи и разновидни, големи и специјализирани, мали и специјализирани [9] Еволуција на фаза на развој: на пример, прва фаза (мали), втора (мали до големи, но повеќе комплексни проекти), и третата (поголеми и со политичко влијание) [8] Стратегија, вклучувајќи: извори на финансирање (поединци, корпорации, фондации, донатори / влади, донации, продажба / настани) [9] и бизнис модел (независно истражување, договор за работа, застапување); [10] [11] [12] [13] [14] Рамнотежа помеѓу истражување, консултантски услуги и застапување; изворот на нивните аргументи: идеологија, вредности или интереси; применети, емпириски или синтеза истражување; или теоретска или академско истражување (Стефан Yeo); Начинот на кој истражувачката агенда е развиена-со високи членови на експертска група или од страна на индивидуални истражувачи, или од страна на експертска група на нивните основачи; [15]Нивното влијателно приближување и тактика (многу истражувачи, но едната што привлегува внимание потекнува од Abelson [16]) и временски хоризонт за нивните стратегии: долгорочна и краткорочна мобилизација; [9] [12] нивните различни публики на тинк-тенкови (публика како потрошувачи и јавна публика) (повторно, многу автори, но Zufeng [17] обезбедува добра рамка за Кина);. и припадност, која се однесува на прашањето за независност (или автономија), но исто така вклучува и тинк-тенкови со формални и неформални врски со политичките партии, групи на интерес и други политички актери. [18]

Функционален пристап во Латинска Америка

Истражувањето спроведено од страна на Енрике Мендизабал [19] покажува дека истражувачките центри на Латинска Америка играат разни улоги во зависност од нивното потекло, историски развој и односи со други политички актери. Во оваа студија, Orazio Bellettini од Групо Faro укажува дека тие: [20] 1. Бараат политичка поддршка за полиси. 2. Озаконување на полиси - Ова беше појасно, во Еквадор, Боливија и Перу. Нови влади во Еквадор и Перу се пристапија кон тинк-тенкови за поддршка за веќе дефинирани политики. Во Боливија, владата предводена од Ево Моралес работи со невладини организации и други истражувачки центри да го стори истото. Меѓутоа, во Чилеански контекст, многу тинк-тенкови во текот на 1990-тите години се појавија за поддршка и одржување на легитимитетот на политиките спроведени во текот на претходната деценија од страна на диктаторот Аугусто Пиноче. 3. Простори за дебата - Во овој случај тинк тенковите служат како огласни одбори за нови политики. Во Чиле, во текот на диктатурата на Пиноче, многу интелектуалци од левото крило и Истражувачите откриле "азил" во тинк-тенкови. Во Еквадор, истражувачките центри се сметаат за простори каде што политичарите може да ги тестираат исправноста на нивните политики и плановите на Владата. 4. Финансиски канали за политички партии или други интересни групи - Во Еквадор и Боливија, германски фондации биле во можност да обезбедат финансиски средства за тинк-тенкови кои работат со одредени политички партии. Овој пристап има обезбедено поддршка на системот како целина, а не индивидуалните граѓански организации. 5. Експерт кадри за креаторите на политиката и политичарите - Во Перу по падот на режимот на Фуџимори, а во Чиле по падот на Пиноче, експертска група на персоналот остави да биде дел од новите влади. Во САД, улогата за водење на тинк-тенкови е токму во тоа: домаќин научници за неколку месеци или години, а потоа да ги видите надвор од работа во политиката.

Како експертска група одговара на овие, во голема мера зависи од тоа колку тие работат, нивната идеологија наспроти доказитe за квалификации и од контекстот во кој функционираат (вклучувајќи можности за финансирање, степенот и видот на конкуренцијата сo кои се соочуваат, нивниот персонал, итн.)

Овој функционален пристап се обраќа на наследниот предизвик за дефинирање на тинк-тенк. Како Симон Џејмс во потполност истакна во 1998 година, "Разговор за тинк-тенкови ... има тенденција да се заглави во многу тежок проблем за дефинирање на она што ние подразбираме под 'тинк танк'-една вежба која често изродува во залудна семантика. [21] Подобро е (како во Пристап до мрежните функции) за да се опише она што организацијата треба да направи. Тогаш обликот на организацијата треба да следи и да овозможи тоа да се случи. Следнава рамка (заснован на описот на Стивен Yeo за тинк-тенкови-начин на работа ") е опишан во блогот на Енрике Мендизабал "onthinktanks":

Прво, тинк-тенкови можат да работат во или врз нивното финансирање на еден или повеќе начини, вклучувајќи: [22]

1. Независно истражување: ова ќе биде работа со основни или флексибилно финансирање кој им овозможува на истражувачите слобода да ги изберат нивните истражувачки прашања и метод. Тоа може да биде долгорочна и да се фокусира на "големи идеи" без важност на директна политика. Од друга страна, тоа би можело да се фокусира на еден клучен политички проблем кој бара темелно истражување и акциони инвестиции. 2. Консултантски: ова ќе биде работа преку комисии со конкретни клиенти и решавање на една или две клучни прашања. Консултации често реагираат на постоечка агенда. 3. Влијание / застапување: ова би било работа преку комуникации, развој на капацитет, вмрежување, кампањи, лобирања, итн.Тоа е најверојатно да се заснова на истражување базирано на докази кои произлегуваат од независни истражувања или консултации.

Второ, тинк-тенкови можат да ја засноваат својата работа или аргументи на:

1. Идеологија, вредности и интереси 2. Применета, емпириски или синтеза истражување 3. Теоретско или академско истражување

Според Националниот институт за истражување унапредување, јапонски тинк-тенк, тинк-тенкови се "еден од главните актери на политиката во демократските општества ..., уверувајќи едно плуралистичко, отворено и отчетен процес на анализа на политиките, истражувања, донесување одлуки и проценка ". [23] една студија во почетокот на 2009 година пронајдени вкупно 5465 тинк-тенкови во светот. Од тој број, 1777 биле засновани во САД, а околу 350 во Вашингтон. [24]

Азиските тинк-тенкови

Република Кореја (Јужна Кореа)

Во Кореја, Националниот истражувачки совет за економија, хуманистички и општествени науки (NRCS) е јавна установа, која ги подржаа 23 поврзани истражувачки институти во нивната потрага за да се постигне ефикасно управување и подобрување на нивните истражувања за животната средина во рамките на премиерот. Таа беше основана со цел поддршка и поттикнување на истражувачки институти во областа на економијата и општествена наука и систематски да врши надзор во нивните придонеси за производство на високо-квалитетно истражување на национална политика и развој на индустрија за конкретни сознанија.NRCS беше реорганизирана во 2005 година преку спојувањето на Советот на Кореја- институти за економски и социјални истражувања и истражувачки совет на Кореја за хуманистички и општествени науки основана во 1999 година,одделно.

Центарот за слободни претпријатија (Кореја) е слободен пазар на истражувачки центри кој се наоѓа во Сеул, Јужна Кореја, со страници на англиски јазик и корејски.

Бангладеш

Во НР на Бангладеш голем број на тинк-тенкови работат за надворешната политика и безбедносните прашања. Повеќето од нив се со седиште во Дака. Центарот за меѓународни односи [29] е еден од нив. Таа е основана од страна на д-р Ataur Рахман Кан, професор по меѓународни односи во Jahagirnagar универзитет. [30] Таа е сега вклучена со Одделот за меѓународни односи, Jahangirnagar универзитет. [30]

Кина

Во НР Кина голем број на тинк-тенкови се спонзорирани од владини агенции, како и за развој на центар за истражување на Државниот совет, [31], но уште ја задржи доволно не-официјален статус да биде во можност да предложи и дебатира идеите подетално слободно. Најголем дел од вистинската дипломатија меѓу Кина и САД презела форма на академската размена помеѓу членовите на тинк-тенкови. [Се бара извор] Во јануари 2012 година, првиот не-официјален тинк-тенк во Кина, Јужна невладина тинк-тенк , е основана во провинцијата Guang-Донг.

Хонг Конг

Во Хонг Конг, тие први тинк-тенкови основани во доцните 1980-ти и раните 1990-ти се фокусира на политички развој, вклучувајќи ги и првите директни избори за членови на Законодавниот совет во 1991 година и политичката рамка на "една земја, два система" се манифестира во кинеско-британската заедничка декларација . По трансферот на суверенитетот на Кина во 1997 година, се повеќе и повеќе тинк тенковите беа воспоставени од страна на разни групи на интелектуалци и професионалци. Тие имаат различни мисии и цели,вклучувајќи промовирање за граѓанско образование; друштво за истражување на економски,социјални и политички политики; промовирање на "запознавање на јавноста и учество во политичкиот, економскиот и социјалниот развој на на Хонг Конг, Специјалниот административен регион".

Индија

Индија го има третиот најголем број на тинк-тенкови во светот. [32] Многу од нив се со седиште во Њу Делхи, и неколку се спонзорирани од владата. Голем број од овие работат за надворешната политика и безбедносни прашања. Постојат неколку тинк-тенкови, како центар за граѓанско општество, кои промовираат либерални, социјални и економски идеи и други како на Rakshak Фондацијата, кои ги поттикнуваат студентите да направат емпириски истражувања и да добијат искуство од прва рака за прашања од јавната политика. Друг пример е Vivekananda Меѓународната фондација.

Исламска Република на Иран

Неколку организации основани во на Иран уште од доцните 1990-ти понудат уникатна мешавина на интердисциплинарни истражувања. Нивните фокусира биле за обезбедуваат социјални менаџери и политики. Andishkadeh Yaghin (CBSDA), Atinegaar тинк-тенк, Нано здравство тинк-тенк, ASEF тинк-тенк, Seywan институт, и Шариф тинк-тенк и политехника тинк-тенк се некои познати тинк-тенкови во овој регион. Тинк-тенк се нарекува "Andishkadeh" во Персискиот јазик.

Малезија

Повеќето Малезија тинк тенковите се владини или политичка партија поврзани. Тие се фокусираат на одбрана, politicsm и политики. Значајни оние вклучуваат на Институтот за стратегиски и меѓународни студии (ISIS), Малезија стратегиски истражувања центар (MSRC), Меѓународниот институт за напредни исламски студии (ИАИС) Малезија, Институт за демократија и економски прашања (идеи) и Институтот за поморска Малезија (МИМА) . ИДЕИ е првата политика на Малезија ориентирана класична либерална тинк-тенк.

Пакистан

Tинк тенковите на Пакистан, главно се вртат околу внатрешната политика, странските безбедносни прашања, и регионалната гео-политика. Повеќето од овие се центрирани околу главниот град, Исламабад, и се основани од страна на поранешни воени и разузнавачки персонал. Неодамна, институти, како што се Националниот универзитет на науки и технологии,започнаа да создаваат индустриски врски за создавање на тинк-тенкови,фокусирани на прашања за индустриски и економски раст.

Другите тинк тенкови се на интерес на религија и како неговото влијание може да порасне во една веќе верска земја. Овие се центрирани низ целата земја и функсионираат под капата на мамут Џамаат-е-Ислами со седиште во Лахоре и има огромно глобално влијание, достиг и почит кај повеќе традиционални муслимани. Сепак Jamat-от е политичка партија, и здружувања со реномирани тинк тенкови во Пакистан се нејасни.

Постојат неколку други тинк тенкови, како што се оние во врска со состојбата на образованието во земјата, кои држат многу поранешни или сегашни едукатори. Исто така постојат и тинк тенкови во врска со човековите права, правата на жените, работничките права, правда, градски развој, културно наследство заштита и заштита на животната средина, сите на чело со градска населба на земјата, живеење на образована елита, од кои повеќето проучувале или работеле во странство. Останува вакуум за поранешниот висок пласман на владини претставници и членови на партијата да придонесат за тинк-тенк и политичко застапување во овие области.

Некои значајни пакистански тинк тенкови се Институтот за политички студии, Институт за меѓународни работи и Корпоративно Советодавниот Совет (NUST) во Пакистан.

Повеќето од нив се познати на пошироката јавност преку семинари и написи во дневните весници, или спроведување на работилници и предавања во колеџи и универзитети.

Република на Филипините Институтот за стратешки и развојни студии (ISDS Филипини) е независна непрофитна, истражување за политика и институција за застапување,која е исто така вклучена во активности за обука во соработка со други институции за обука во земјата и странство. Таа е основана од страна на група на научници од Универзитетот на Филипините-Diliman,во април 1991 година. Таа е основана како одговор на потребата за постојана евалуација и толкување на промените во внатрешните работи во национални и меѓународни односи со сериозни меѓународни, регионални, национални аналитичари. Таа беше насочена и кон одговори на потребата да им се обезбеди на академиците место за истражување за да се збогати наставата и да се обезбедат влезови за креирање на политиките. [33]

PIPVTR е независна, не-акции, непрофитна, невладина истражувачка организација,официјално регистрирана во Комисијата за хартии од вредност (КХВ) на 29 ноември 2007 година како Институтот за истражување на политичко насилство и тероризам на Филипините. Таа беше прв конципирана во септември 2005 година од група на експерти, академици и експерти, кои ја согледа потребата да се воспостави центар во Филипини посветен на проучување на политичко насилство и тероризам и нивните импликации за мир и безбедност. [34]

Тинк-тенковите во Филипини може генерално да се категоризираат во однос на нивните врски со националната влада. Неколку беа поставени од страна на Филипинската Влада за одредена цел за обезбедување на истражувачки влез во процесот на креирање политика. [35]

Шри Ланка

Шри Ланка има голем број на тинк-тенкови, кои се во форма на владини, невладини и корпоративни организации. Неодамна, Министерството за надворешни работи на Шри Ланка (порано позната како Министерството за надворешни работи), основаше една "надворешна политика на истражувачки центри" за да се олесни професионално напредување на надворешната политика на земјата и извршувањето на нејзините надворешни работи.Структурата на владините истражувачки центри во Шри Ланка е структурирана со помош на многу академици и интелектуалци поврзани со владата.

Институтот за меѓународни односи и стратешки студии на Lakshman Kadirgamar е регионално реномиран политички-студии институт кој е често нарекуван како тинк-тенк. Институтот за политички студии во Коломбо е уште едно планирање на политиката однесуваат што се однесува до истражувачки центри. Меѓународниот центар за етнички студии (се наоѓа и во Коломбо и Kandy) е уште едно истражување поврзани со тинк-тенк. Постојат неколку други фокус-истражувачки институти низ државата кои би можела да се нарекуваат тинк-тенкови, како на пример Марга Институтот на Шри Ланка.

Други тинк-тенкови во Шри Ланка се Исламски истражувачки центар и Шри Ланка тинк-тенк - Велика Британија. Многу приватни и државни универзитети во Шри Ланка имаат истражувања поврзани со тинк-тенкови.

Европски истражувачки центри

Белгија

Брисел е домаќин на повеќето од европските институции, па оттука и голем број на меѓународни истражувачки центри се засновани таму. Меѓу нив постои Центарот за европски политички студии (CEPS), Bruegel, Институтот за глобално владеење(GGI), Европскиот политички центар (ЕПЦ), ThinkYoung, Пријатели на Европа, Лисабонскиот совет, Европскиот центар за меѓународна политичка економија (ECIPE), и Центарот за нова Европа (CNE). Центарот за економски истражувања (CEPR), иако со седиште во Лондон, е мрежа на истражувачи базирани ширум Европа која активно придонесува кон европските политички дебати.

Бугарија

Бугарија има голем број на истражувачки центри за обезбедување експертиза и обликување на политики. Најактивни се:

Институт за модерна политика - фокусирана на законодавството и парламентарно однесување од човековите права и перспектива на добро владеење; Центар за проучување на демократијата - работи на анти-корупцијата и прашања за судските реформи; Институт за пазарна економија - буџет и макроекономија.

Хрватска

Во Хрватска, Институтот за иновации е невладина организација со мисија за развој на иновативен потенцијал со промовирање на креативност, иновативност, невообичаени размислувања и преиспитување на постојните догми. Таа има за цел промена на култура што е фокусирана на редистрибуција на вредноста да биде фокусиранз за создавање на вредност. Клучните целни сегменти вклучуваат: менаџери, претприемачи, креатори на политиката, академици и студенти.

Република Чешка

Здружението за меѓународни односи е водечки чешки истражувачки центар, специјализирана во областа на меѓународната политика и дипломатија. Таа се фокусира на три области: образование (со најголем образовен проект во Централна Европа, Студентскиот Самит во Прага), истражувања (на својот Истражувачки центар) и меѓународна интероперативност (моментално во Белорусија и во други земји) [36].

Финска

Финска има неколку мали истражувачки центри, кои обезбедуваат стручност во многу специфични области. Vasemmistofoorumi ја испитува иднината на левичарство, OK Do е социјално-ориентирана дизајн на размислување организација, Demos Helsinki е тинк-тенк која истражува идно општество и, Култура за управување со кризи е истражувачки центар на политички уметници.

Покрај специфични независни тинк-тенкови, најголемите политички партии имаат свои тинк-тенк организации. Ова главно се должи на поддршка која се доделува од страна на државата за таква активност. [Од кого?] Корпоративниот свет ги фокусираше своите напори на централнита претставничка организација- Конфедерацијата на фински индустрии, која делува како тинк-тенк во прилог на преговарачки плати со Работнички синдикати. Покрај тоа, тука е и финскиот Бизнис и политика Форум (Elinkeinoelämän valtuuskunta, Ева). Земјоделски и регионални интереси, поврзани со централната унија на земјоделски производители и сопственици на шума (Maa-ja metsätaloustuottajain Keskusliitto, МТК) и Партијата на центарот, се истражени од Pellervo економски истражувања (Pellervon taloustutkimus, ПТТ). Централната Организација на фински синдикати (Suomen Ammattiliittojen Keskusjärjestö, Sak) и Социјалдемократската партија се поврзани со Институтот за труд за економски истражувања (Palkansaajien tutkimuslaitos, Португалија). Секој од овие организации често објавува предвидувања во врска со националната економија.

Франција

Францускиот институт за меѓународни односи (ИФРИ) е основана во 1979 година и е трета најстара експертска група од Западна Европа, по Chatam House (Велика Британија, 1920) и во Стокхолм Меѓународниот мировен истражувачки институт (Шведска, 1960). Основните цели на ФИМО се да се развие применето истражување во областа на јавната политика во врска со меѓународните прашања, и да се поттикне интерактивен и конструктивен дијалог помеѓу истражувачите, професионалци, и водачи на мислењето.

Германија

Во Германија сите од главните партии се лабаво поврзани со истражувачки фондации кои играат некаква улога во обликувањето на политиката, но генерално повеќе незаинтересирана улога за обезбедување истражување на поддршка на политиката отколку експлицитно предлагање на политиката. Тука се вклучени Фридрих-Еберт-Штифтунг (подреден во Социјал Демократска Партија), Фондацијата Конрад Аденауер-Еберт (подреден во Христијанско-демократската унија), Ханс-Seidel Еберт (подреден во Христијанско социјалната унија),Хајнрих-Boll Еберт (усогласен со партијата на Зелените), Фридрих Науман фондацијата (подреден со Слободна демократска партија) и Роза Луксембург Фондацијата (усогласена со Die Linke). Германскиот институт за меѓународни и безбедносни прашања е познат пример на германската тинк-тенк надворешна политика. Истражувачки центар на Атлантската заедница е пример за независна, непартиска и непрофитна организација формирана како заеднички проект на Atlantische иницијатива eV и Атлантската Инициатива САД.

Грција

Во Грција постојат многу тинк-тенкови, [37] исто така наречени истражувачки организации или институт

Италија

Институтот-Бруно Леони Фондацијата Ени Енрико Maтеи Идна Италија Иститутот за интернационални односи Институтот Венеција

Холандија

Сите поголеми политички партии во Холандија имаат истражувачки фондации спонзорирана од државата кои играат улога во обликувањето на политика. Холандската влада, исто така, има своја истражувачки центар: Научниот совет за владината политика. Еден од најстарите тинк-тенкови во Холандија е транснационалниот Институтот во Амстердам (1974).

Полска

Постои голем извор на тинк-тенкови во Полска; сепак ниту еден од нив се издвојува . Најстариот истражувачки центар,поддржан од државата е Полскиот Институт за меѓународни работи (PISM), основана во 1947 година. Вториот најважен истражувачки центар поддржан од државата е Центарот за источни студии (OSW), која е специјализирана во пост-комунистички простор. Меѓу приватните тинк-тенкови најважни се: Центарот за социјални и економски истражувања (CASE) економската политика, Касимир Пуласки Фондацијата за надворешна политика, demosEUROPA прашањата на ЕУ, Институтот за односи со јавност (ISP) за социјална политика, центарот за меѓународни работи (CSM) и Sobieski институт.

Португалија

Contraditório истражувачки центар е основана во 2008 година. Contraditório е непрофитна, независна и непартиска тинк-тенк.

Романија

Најголемиот дека Романија е резервоарот е Романското академско друштво (SAR), која беше основана во 1996 година.

Русија

Руските тинк-тенкови го доживеале стрмиот пад во текот на изминатите пет години. [Кога?] Тинк-тенкови во рамките на Советскиот Сојуз, аналогно на нивните американски колеги, се зголемија за да играат значајна улога во стратешките формирање на политика. За време на ерата на гласност, која почна од страна на советскиот лидер Михаил Горбачов и продолжи со рускиот претседател Борис Елцин, јавни тинк-тенкови и политички организации биле подложени на кратко цутење. Меѓутоа, како што економските проблеми интензивира под Елцин, и политичкиот притисок врз jавни организации се зголеми под претседателот Владимир Путин, повеќето од руски тинк-тенкови се исушија, додека оние кои стоеја поблиску до Кремљ виделе последна преродба.

Шпанија

Во Шпанија,истражувачките центри се постепено го зголемуваат јавниот профил. Сега постојат најмалку 30 тинк-тенкови во земјата. Еден од највлијателните шпански тинк-тенкови е Elcano Кралскиот институтот, создаден во 2001 година по примерот на Кралскиот институт за меѓународни односи (Чатам хаус) во Велика Британија, иако тоа е тесно поврзано со (и добива средства од) социјалистичката влада на власт. Повеќе независни, но јасно на лево на политичкиот спектар се Истражувачкиот центар за меѓународни односи и развој (CIDOB) основана во 1973 година,и Фондацијата за меѓународни односи и надворешен дијалог (FRIDE), основана во 1999 година од страна на Диего Хидалго и главната движечка сила зад проекти како што се Клубот де Мадрид, група на демократските поранешни шефови на држави и влади, или шпански издание на надворешната политика. Поранешниот премиер Хозе Марија Азнар претседава со Фпндацијата за анализа и општествени науки (FAES), политички институт кој е поврзан со конзервативната Народна партија (НП). Исто така, поврзани со НП е Групата за стратешки студии (Gees), кој е познат по својата одбрана и безбедност поврзани со истражување и анализа. Од своја страна, Фондацијата Alternativas е независна, но блиску до идеите на левото крило. Шпанската Социјалистичка партија (PSOE)) има креирано нов истражувачки центар наречен Фондација на идеи. Повеќе специјализирани тинк-тенкови, исто така, се појавија во Шпанија во текот на изминатите 10 години, како и форум на идните трендови од Bankinter Фондацијата, уникатен истражувачки центар во Европа, кој се фокусираше на откривање на социјални, економски, научни и технолошки трендови и анализирање на нивните можни примена и влијание врз тековните бизнис модели.

Шведска

Двете најголеми истражувачки центри во Шведска се либерално ориентираната Тимбро и централнолевичарски ориентирана Агора. Другите се Sektor3, СНС, тинк-тенк за труд (социјалдемократски ориентирани), Civitas (Христијанско-демократската ориентирани) и Cogito (зелено ориентирани).

Турција

Турските тинк-тенкови се релативно нови. Многу од нив се сестринска организации на политичка партија или една компанија. Универзитетските тинк-тенкови не се типични тинк-тенкови. Повеќето турски тинк-тенкови понудат истражувања и идеи, но сепак играат мала улога во креирањето на политиката во споредба со американските тинк-тенкови. Постојат најмалку 20 тинк-тенкови во земјата. Еден од највлијателните и најстарите турски тинк-тенкови е организацијата за Меѓународни стратегиски истражувања (USAK).

Украина

Razumkov центар

Обединетото Кралство

Во Британија,истражувачките центри играат слична улога како во САД, во обид да креираат политика, и секако постои некаква соработка помеѓу британскиот и американските тинк-тенкови. На пример, истражувачкиот центар со седиште во Лондон -Четам Хаус и Советот за надворешни односи беа зачнати на Париската мировна конференција, 1919 и останаа сестрински организации.

САД тинк-тенкови

Првата американска тинк-тенк беше институцијата Брукингс, основана во 1916 година како и Институтот за истражување спроведено од владата (IGR), со мисија да стане "прва приватна организација посветена на анализирање на прашања од јавната политика на национално ниво." [38] Воздухопловните сила ја воспостави РАНД Корпорацијата во 1946 година да размислуваат за моќта на воздухот.

Во 1971 година Луис Ф Пауел помладиот ги повика конзервативците да ја заземат командата на јавниот дискурс со "финансирање на тинк-тенкови, преобликување на мас-медиумите и барајќи влијание на универзитетите и во судството." [39] Во следните децении конзервативната политика некогаш се сметаа надвор од политичката тенденција како што се укинување на социјалната помош, приватизацијата на социјална безбедност, дерегулирање банкарство, прегрнување на превентивна војна – сите овие беа земени сериозно, а понекогаш и премина во закон, благодарение на работата на Хувер институцијата, Фондацијата Херитиџ, американскиот Enterprise Institute и помали центри. [40] [41]

Тинк-тенкови помогна за форма и на странската и домашната политика. Тие добиваат финансирање од приватни донатори, и членови на приватни организации. Тинк-тенковите може да се чувствуваат послободни да предлагаат и да дебатираат за контроверзни идеи од луѓето во рамките на владата. Либералните медиуми watchgroup Праведност и точност во известување (FAIR) ги идентификувала првите 25 тинк-тенкови од страна на медиумските цитати, истакнувајќи дека од 2006-2007 бројот на цитати се намали за 17%. [42] FAIR извештајот открива идеолошки дефект на цитати : 37% конзервативни, 47% центристички, а 16% либерални. Нивните податоци покажуваат дека најцитирана тинк-тенк беше институцијата Брукингс, по што следи Советот за надворешни односи, американскиот Enterprise Institute, Фондацијата Херитиџ, и Центарот за стратегиски и меѓународни студии. База на податоци на статии објавени од страна на овие организации може да се најдат тука: The Think Bank.

Истражувачки центри од страна на владата

Владини тинк-тенкови се исто така важни во САД, особено во сферата на безбедноста и одбраната. Тука спаѓаат Институтот за национални стратегиски студии, Институтот за внатрешна безбедност студии, и Центарот за технологија и национална политика за безбедност, Националниот универзитет за одбрана; Центарот за морнарица Warfare студии во Поморскиот воен колеџ и Институт за стратегиски студии во САД колеџ за воена армија.

Владините фондови, во целост или делумно, со активности на околу 30 итражувања и центри за развој (FFRDCs). FFRDCs, се единствени независни непрофитни субјекти спонзорирани и финансирана од страна на американската влада за да се исполнат одредени долгорочни технички потреби, кои не можат да бидат исполнети од страна на било која друга една организација. FFRDCs обично им помога на владините агенции со научни истражувања и анализи, системи за развој, како и системи за стекнување. Тие ја донесуваат експертизата и перспективата на владата, индустријата и академијата за решавање на комплексни технички проблеми. Овие FFRDCs вклучуваат РАНД Корпорација,MITRE Корпорацијата, Институтот за одбранбени анализи, Воздухопловната корпорација, МИТ Линколн лабораторија, како и други организации кои поддржуваат различни сектори во рамките на Владата на САД.

Слични на погоре квази-владини организации се Сојузни Советодавни комитети. Овие групи, понекогаш се нарекува комисии, се форма на истражувачки центар посветен на советување на американски претседатели или извршната власт. Тие обично се фокусираат на одредена проблематика, и како таква, може да се сметаат за слични со посебни интересни групи. Сепак, за разлика од посебен интерес групи овие комитети се под некои надзор регулатива и се бара да поднесат формална евиденција на располагање за јавноста. Приближно 1.000 вакви советодавни комитети се опишани во FACA пребарување на податоци.

Други земји

Азербејџан

Според истражувањето направено од страна на Универзитетот во Пенсилванија, постојат вкупно 12 тинк-тенкови во Азербејџан.

Центарот за економски и социјален развој, или CESD; во азербејџански, Азербејџан, İqtisadi повеќе, и Sosial İnkişaf Mərkəzi (İSİM) е азербејџански тинк-тенк, непрофитна организација. невладина организација со седиште во Баку, Азербејџан. Центарот е основан во 2005 година.

CESD се фокусира на политика за застапување и реформи, и се вклучени во политиката за истражување и градење на капацитети. CESD вработува водечки истражувачи истакнати во своите области и ужива широка регионална и меѓународна мрежа. CESD е воспоставен за да промовира истражување во домашните и регионалните економски и социјални проблематики, застапување кон реформи и зајакнување на капацитети со цел позитивно да влијаат на креирањето на политиките и подобрување на учество.

CESD е рангиран како еден од најдобрите тинк-тенкови во светот од страна на Универзитетот во Пенсилванија [4] Според рангирањето на Универзитетот во Пенсилванија - резултатот од истражувањата на 1500 научници и оценка на рецензија - Центарот за економски и социјален развој (CESD ) е еден од првите 25 тинк-тенкови во Централна и Источна Европа, вклучувајќи и CIS . CESD е само едниот истражувачки центар од Кавказ и Централна Азија вклучена во врвот на рангирање на тинк-тенкови.CESD е, исто така, рангиран како еден од првите 25 тинк танкови за домашна економска политика во светот. Само CESD (рангирана на место 19) и Центарот за економски и социјални истражувања (CASE), (Полска, место 21) беа вклучени во листата од земјите од Централна и Источна Европа и ЗНД.

Стопанската Истражувачки центар за енергетика (РКЕ) е политичко-истражување, непрофитна тинк-тенк основана во 1999 година со мисија да олесни одржлив економски развој и добро владеење во новиот јавен менаџментскиот систем во Азербејџан. Таа се обидува да го направи ова со градење поволни интеракции меѓу јавниот, приватниот и граѓанско општестцо и работа со различни мрежи и во локалните (EITI НВО Коалицијата, Националната Буџет Група, Јавна Коалиција против сиромаштијата и сл) и на меѓународно ниво (PWYP, ИБП, ENTO, АЛДА, PASOS, СТО НВО Мрежа итн.)

Центар за стратегиски студии во рамки на претседателот на Азербејџан.

Австралија

Повеќето австралиски тинк-тенкови се базираат на универзитетите [43] - на пример, Мелбурн Институтот - или се владини финансирани - на пример, Комисијата за продуктивноста или CSIRO.

Исто така, постојат околу 20-30 "независни" австралиски тинк-тенкови, кои се финансирани од страна на приватни извори. Најпознатите од овие тинк-тенкови играат многу повеќе ограничена улога во австралиската јавност и бизнис креирање политики отколку во САД. Сепак, во изминатата деценија бројот на тинк-тенкови значително се зголеми.

Истакнати австралиски конзервативни тинк-тенкови го вклучуваат Центарот за независни студии во Сиднеј и Институтот за истражување на јавните работи. Познатите левичарски австралиски тинк-тенкови вклучуваат Per Capita, Австралискиот институт, Lowy институтот и Центарот за развој на политики. Во последниве години се појавија тинк тенкови регионално базирани на независна и непартиска тинк-тенкови.

Бразил

Бразил е домаќин на про-пазар независни тинк-тенкови кои работат на јавни политики. Меѓу нив е Instituto Liberdade, Универзитетот со седиште во центарот на Tecnopuc во внатрешноста на Pontifícia,Universidade Católica do Rio Grande do Sul, кој се наоѓа во Јужниот регион на земјата, во градот Порто Алегре. Instituto Liberdade е меѓу Топ 40 тинк-тенкови во Латинска Америка и Карибите во согласност со Индекс на 2009 Global Go To Think Tanks [[44] извештај од тинк-тенкови од Универзитетот во Пенсилванија и Програма за граѓански општества (TTCSP).

Канада

Канада има многу тинк-тенкови (наведени не во некој особен ред). Секој има свои одредени подрачја на интерес со одредени преклопувања:

Атлантик Институтот за истражување на пазарот Азија Пацифик Фондацијата на Канада француско-канадски истражувачки центар (не може да лоцира веб-сајт) Cardus C.D Howe Институтот центар за меѓународно управување на иновации Конференцијата за одбрана на здруженија Конференциски одбор на Канада Caledon Институтот за социјална политика Советот на Канаѓаните Западна Фондација на Канада Фрејзер Институтот Фронтиер Центар за јавна политика Канадски Центар за политички Алтернативи Институт за јавна Економија Канадскиот совет за социјален развој Институт за истражување на јавната политика Канадски форум за истражување на вработеноста Меѓународниот институт за одржлив развој Канадскиот институт за напредно истражување Mowat Центар за Политика за иновации Институтот Север-Југ Канадски Меѓународен совет Институтот за паркови Канадски труд и Бизнис Центар Pembina Институтот Форум за јавна политика Канадска фондација за данок Западен Центар за економски истражувања Центар за трговија и право

Гана

Првиот претседател на Гана, д-р Kwame Nkrumah, формирал различни тинк-тенкови поддржани од државата во 1960-тите. Од 1990-тите години, различни истражувачки центри никна во Африка воспоставени со академици, кои сакале да влијаат на јавната политика во Гана.

Еден таков тинк-тенк беше Институтот за економски прашања во Гана, кој беше основан во 1989 година кога земјата беше управувана од Привремениот Национален совет за одбрана. IEA презема и објавува истражување на ниво на економски и прашањата поврзани со управувањето со кои се соочува Гана и Суб-Сахарна Африка. Исто така беше вклучена во достигнувањето на политички партии заедно да се вклучат во дијалог. Особено таа има организирано претседателски дебати на сите годишни избори од Гана претседателските избори, 1996 година.

Израел

Постојат многу тинк-тенк тимови во Израел [45]

Neaman Институтот Reut Институтот Ерусалим Центарот за јавни односи Adva Центар за социјална политика Израел Институтот за демократија Институтот за студии на национална безбедност Ерусалим Институтот за Израелски студии Маерс-JDC-Brookdale Институтот Taub Центар за социјална политика студии во Израел Ван Leer Ерусалим Институтот Група AIX-заеднички палестинско-израелски-Меѓународна економска Работна група Floersheimer студии на Хебрејскиот универзитет во Ерусалим Хари Труман Истражувачкиот институт за унапредување на мирот, на Хебрејскиот универзитет во Ерусалим Меѓународен институт за борба против тероризмот - ИДЦ Herziliya Израел Центарот за истражување од Трет сектор, Универзитетот Бен Гурион во Негев Израел Палестина Центарот за истражување и информирање Milken Институтот Моше Дајан Центарот за Блискиот Исток и африкански студии, Универзитетот во Тел Авив Шалом Хартман Институтот The Begin -Садат центар - Бар Илан Универзитетот Центарот за проучување на филантропија на Израел, во Хебрејскиот универзитет во Ерусалим Институтот за напредни студии на Хебрејскиот универзитет во Ерусалим Еврејскиот Арапски центар (JAC), Универзитетот во Хаифа Институт за политика на еврејскиот народ (JPPI) Морис Фолк Институтот за економски истражувања во Израел, Хебрејскиот универзитет Shalem Центарот

Јамајка

Институтот за планирање на Јамајка е агенција од Канцеларијата на премиерот која е "посветена на водечките компании за процесот на формулирање на политиката на економските и социјалните прашања и надворешна соработка за да се постигне одржлив развој".

Мароко

Амадеус Институтот е независна истражувачки центар на Мароко, која е основана во 2008 година и со седиште во Рабат. Тој дејствува како лабораторија на идеи, на платформа на бура на идеи, и творец на дебати. Тоа придонесува за Мароко и Maghreban јавна дебата. Таа, исто така делува како Гласот на Јужна да ја комуницира својата визија и се однесува на глобално ниво. Амадеус Институтот има двојна улога: анализа и креирање на дебати. Тој работи како лабораторија на идеи и уникатен креатор на дебати. Тој е во исто време центар на размислување, дијалог исказ и консултантски услуги, но исто така и платформа за размена, состаноци и север-југ и југо-Јужна соработка. [46]

Mazagan InstituteMazagan Институтот го помага развојот на интеркултурниот дијалог, зближувајќи ги луѓето преку културата и развојот на културните активности врз основа на разновидноста на дисциплини, тематски пристапи, акционери, форми, публика, и места за достигнување во промовирање на младинското учество во проекти поврзани со урбаната култура и социјалниот развој ... Да се разбуди во нив поимот за државјанство и социјална интеграција ... концепција на културата за кои Институтот Mazagan се ангажира и се залага. Според Marianne Република [47] AMAQUEN е еден од водечките тинк-тенкови во светот. Навистина, AMAQUEN основана во 2003 година, е еден од највлијателните здруженија во областа на образованието преку своите публикации (извештаи и меѓународното научно списание "квалитет во образованието") и меѓународни настани (CIMQUSEF).

Мексико

IMCO [48] - Мексиканскиот Институтот за конкурентност Instituto Mexicano para la Competitividad A.C.)е тинк-тенк кој се фокусира за истражување и решенија нјавната политика. IMCO беше создадена во 2004 година со цел да промовира јавни политики за зголемување на конкурентноста дефинирана како капацитет на една земја да се привлече и задржи инвестици и талент. IMCO редовно презема проекти со разни меѓународни организации како што се Светската банка и нејзината извештај за Водење бизнис, ОЕЦД и Интер американската банка за развој (IADB).

Фондација Етос е непрофитна, не партизанска тинк-тенк, посветена на прашања за анализа на релативност на Мексико и развој во Латинска Америка, како и за оценување и дизајн на технички звук на јавните политики.

CIDAC [49] - Центарот за истражување на развој (Development (Centro de Investigación para el Desarrollo, Asociación Civil) е непрофитна тинк-тенк што презема истражување и предлага одржливи политички опции за економски и демократски развој на Мексико. Организацијата има за цел да промовира извршување нз отворена, плуралистички дебата: владеење на правото и демократијата, пазарната економија, социјален развој и зајакнување на односите меѓу Мексико и САД.

CIDE, акроним за економски Theaching и истражувачки центар (Centro de Investigación Y Docencia Económicas), е еден од најважните тинк-тенк институти. Линиите на истражување се "јавните политики", "јавниот избор", "демократијата" и "економија".

Узбекистан

ЦИР [50] - Центар за економски развој (Центр Содействия Экономическому Развитию) е Тинк-Тенк чии главни задачи се: аналитичка поддршка во економски реформи и развој во Узбекистан; подобрување на знаењата и вештините на субјектите на економскиот развој; помош во продуктивен дијалог меѓу владата, граѓанското општество и приватниот сектор на прашања за економскиот развој. Клучни проекти: Подготовка на национален Извештај за човековиот развој за Узбекистан, социолошки "портрет" на узбекистанскиот бизнисмен, Подготовка на аналитички извештај за извозни постапки за оптимизација во Узбекистан, разни индустрија и маркетинг истражувања во Узбекистан, Таџикистан, и Туркменистан.