Разговор:Пиколо

Ова е разговорната страница за расправа во врска со подобрувања на статијата „Пиколо“

Ова не е форум за општа дискусија за темата на статијата.
Внесувајте го новиот текст под стариот. Стиснете овде за да почнете нова тема.
Ве молиме потпишувајте се и означете време со копчето за потпис или со четири тилди (~~~~).
Нови сте на Википедија? Добре дојдовте! Поставувајте прашања, добивајте одговори.

Начела за статии:

brest-bot проверка на правопис[уреди извор]

досега наместо до сега.

Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 18:18, 27 јули 2009 (UTC), управуван од Brest.

Пиколо 79.126.209.233 (разговор) 20:27, 6 февруари 2015 (CET)[уреди извор]

Пиколо (италијански за “мало”, но именувано Отавио (Ottavio) во Италија) е флејта на пола помала и е член на групата дрвени инструменти. Модерното Пиколо ги има повеќето дупки за прсти како и неговиот поголем “роднина” стандардната флејта, но звукот што го создава е една октава повисок. Од оваа причина името Отавио што во превод значи мала октава, станало популарно меѓу италијанските композитори. Овој инструмент се произведува строго го C скала, но порано тие биле достапни и во D скала. John Philip Sousa го напишал познатото соло во финалното повторување на последната секција на маршот "The Stars and Stripes Forever", токму за овој инструмент во D скала.

	Во еден оркестар најчесто пиколо изведувачот е назначен како пиколо/флејта 3 или понекогаш помошник директор (assistant principal). Во поголемите оркестри оваа позиција е назначена за соло позиција само поради предизвикувачката природа на литературата. Пиколо инструментите најчесто се оркестрирани во дует со виолините или флејтите, така што додаваат брилијантност во целокупниот звук поради гореспоменатото транспонирање за една октава нагоре. Пиколото речиси секогаш е употребувано за класични концерти и позицијата пиколо изведувач речиси секогаш е непополнета.

Првото користење на изразот Пиколо е регистрирано приближно околу 1854 година, иако во Англија овој термин се користел и 13 години порано. Историски гледано Пиколото нема скала, но исто така не треба да биде поистоветено со кавал, кој има помал радиус и поради тоа создава поостар звук. Пиколото најчесто се користи заедно со тапани за марш во традиционални формации на карневалот во Базел, Швајцарија. Постои мит дека една од најстарите композиции што користи Пиколо е симфонијата бр. 5 од Бетовен во скала C мinor, со премиера во декември 1808 г. Иако ни Моцарт, ниту Хајден не го користеле овој инструменти во нивните симфонии, некои од нивните современици како Hoffmeister, Süssmayr and Michael Haydn ги вклучувале во своите симфонии. Исто така и Моцарт го искористил пиколото во операта Idomeneo. Оркестрите на опера во Париз понекогаш ги користеле помалите флејти уште од 1735 година. Порано овој инструмент бил направен од различни видови дрво, но во денешно време најчесто се произведуваат од пластика, месинг, смола, сребро и различни видови на дрво.