Линда Зал

Од Википедија — слободната енциклопедија

Линда Зал — научник за животна средина, која претходно работела за Централната разузнавачка агенција. Додека била во ЦИА, таа била одговорна за формирање на работна група по име Медеа во 1992 година, која била специјализирана за користење шпионски сателитски снимки за собирање на податоци за животната средина.[1] [2]

Биографија[уреди | уреди извор]

Зал пораснала во Норт Хорнел, Њујорк како најстара од трите деца. Нејзиниот татко бил управител на голема млекарница.[1] Подоцна станала професор на Универзитетот Корнел, повлекувајќи се како почесен професор.[3]

Образование и кариера[уреди | уреди извор]

Зал завршила докторат по градежништво и инженерство за животна средина на Универзитетот Корнел (1976). Додека била во училиштето, таа била менторирана од Доналд Џејмс Белчер.[1]

По дипломирањето, таа работела од 1975 до 1984 година во Earth Satellite Corporation и користела компјутери за подобрување на сликите на Landsat, така што деталите во скенираните детали на сателитите можеле полесно да се пристапат. Во 1985 година се вработила во ЦИА. Таму, таа водешла тимови од научници и станала клучна во реализацијата на потенцијалната моќ на шпионските сателити да ги следат бројните еколошки проблеми и промените што можеле да се видат од вселената, активност што таа ја нарекла „еколошки ловење“. Таа се повлеклаод ЦИА во 2013 година.[1]

Таа била наградена со Медал за разузнавање за кариера од директорот на ЦИА Џон Бренан во 2013 година, и Медал за заслуги за разузнавање од директорот на ЦИА Џорџ Тенет во 2000 година.[1] Во 2023 година, Зал била избрана од Националната академија за инженерство.

Личен живот[уреди | уреди извор]

Зал се омажила и се развела со Чарлс Шефилд, математичар, физичар и писател на научна фантастика роден во Англија. Двојката имала две ќерки Елизабет и Викторија Шефилд.[4] [5]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Broad, William (5 January 2021). „Inside the C.I.A., She Became a Spy for Planet Earth“. New York Times. Посетено на 2023-11-11.
  2. Sanchez, Kate (5 January 2021). „Go read these stories about the use of spy satellite images in environmental studies“. The Verge. Посетено на 6 January 2021.
  3. „архивска копија“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-08-08. Посетено на 2024-03-07.
  4. Pace, Eric (9 January 2002). „Charles Sheffield, 67, Physicist And Author of Science Fiction“. New York Times. Посетено на 6 January 2020.
  5. Estrada, Louie (3 November 2002). „Charles Sheffield Dies at 67“. Washington Post. Посетено на 6 January 2020.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]