Прејди на содржината

Канцелариски хумор

Од Википедија — слободната енциклопедија

Канцелариски хумор, исто така често наречен хумор на работно место е хумор на работното место, особено во канцеларија. Тоа е предмет што добива значително внимание од студенти на индустриска и организациска психологија и на социологијата на работа, како и од популарната култура .

Академски размислувања

[уреди | уреди извор]

Хуморот е неизбежен дел од социјалното опкружување на работата и се тврди дека е потенцијална алатка за подобрување на задоволството на работникот и организациските резултати. Студиите сугерираат дека хуморот може да ја зголеми кохезивноста, креативноста, мотивацијата и издржливоста на работникот за време на непријатности.[1][2]

Од друга страна, хуморот на работното место (особено негативниот хумор) исто така може да биде злоупотребен за зајакнување на фанатизам, оцрнување на малцинствата, создавање атмосфера на физичко или сексуално вознемирување или како алатка за управување за зајакнување на управувачкиот авторитет.

Правни размислувања

[уреди | уреди извор]

Несоодветен хумор на работното место може да се смета како „доказ во случаи на сексуално вознемирување, дискриминација и непријателско работно опкружување“.[3] Тоа може да доведе до сериозни последици што е случајот на Крул, каде што народниот правобранител на округот Кинг, Вашингтон бил отпуштен затоа што му испратил копија од брошурата од 1894 година Упатства и совети за младата невеста на неговиот помошник кој наскоро ќе се женел,[4] или кога корпорацијата Шеврон требала да плати повеќе од 2 милиони долари како порамнување со четворица вработени кога на работното место меѓусебно си испраќале меил на тема „25 причини зошто пивото е подобро од жените“.

Претставувања во популарната култура

[уреди | уреди извор]

Канцеларискиот хумор често е во фокус во стрипчиња (Дилберт, Гаус Електроникс, Помошно биро, Кориснички настроено, Социјално предизвикуваните), филмови (Канцелариски простор, Главна канцеларија), ТВ серии Питеровиот принцип, Канцеларијата, Дилберт) и современата уметност (како во делата на Мајк Кели[5]).

  1. Stephanie Dolgoff, "Funny business: why workplace teams that share laughs do better and more profitable work. (Yup, office yuks have been studied!)."[мртва врска] SUCCESS, 1 мај 2012 (бара претплата).
  2. Karen E. Klein, "Humor in the Workplace", Bloomberg Businessweek, 5 ноември 2007.
  3. T. Shawn Taylor, "Political correctness (and lawsuits) make workplace humor serious issue." Chicago Tribune, 26 април 2002 (бара претплата).
  4. David Schaefer, "Ombudsman Is Fired -- County Council Says Krull Engaged In `Misconduct'" Архивирано на 27 септември 2012 г. Seattle Times, 22 октомври 1996.
  5. Tom McGlynn, "Mike Kelley: Laughing at Deadlines", Artwrit, зима 2012.