База Јелчо (Антарктик)
| Станица Јелчо | |
|---|---|
| Антарктичка станица | |
| Земја |  Чиле |
| Локација на Антарктикот | Јужен Залив Остров Думер Антарктик |
| Управувано од | Чилеански антарктички институт (INACH) |
| Основана | 18 февруари 1962 |
| Наречено по | Yelcho (1906) |
| Население | |
| • Вкупно |
|
| Тип | сезонски |
| Период | Лето |
| Статус | оперативни |
| Мреж. место | Base Yelcho (INACH) |
База Јелчо (Атартик) е Чилеанска база на Антарктик[1].
Базата Јелчо е уште една од стратешките точки за развој на науката на Антарктикот. Трета од трите платформи со кои управува INACH на полуостровот Антарктик. Се наоѓа во близина на Јужниот Залив, островот Думер, и има предност што е многу блиску до популациите на подводна и копнена вегетација. Се наоѓа на брегот на Јужен Залив, Островот Думер. Базата Јелчо е чилеанска антарктичка станица сместена на островот Думер, околу 1.366 километри јужно од Пунта Аренас. Поради климата во оваа област, таа е достапна само во лето, што ги поттикна научниците да бараат алтернативни средства за изведување на студии во областа.
Таму, за прв пат, група чилеански истражувачи инсталираа станица за земање примероци што ќе им овозможи да ги измерат физичките, хемиските и биолошките одлики на водата во секторот. Имплементацијата е во рамките на Научната експедиција на Антарктикот (ECA) 54 спроведена од научници од Истражувачкиот центар Динамика на морски екосистеми на висока географска ширина (ИДЕАЛ) на Универзидад Аустрал де Чиле, и со логистичка поддршка на морнарицата и Чилеанскиот Антарктичкиот институт (Инах).
Умберто Гонсалес, директор на Центарот ИДЕАЛ, објаснува дека станицата е систем составен од линија со неколку сензори.
Инсталирањето на оваа станица за земање примероци ќе им овозможи на научниците да добијат информации за одликите на океаните како што се температурата, соленоста и присуството на кислород и јаглерод диоксид (CO2). Гонсалес додава „нашата хипотеза е дека водата во оваа област веројатно функционира како мијалник за CO2“. Односно, водата извлекува CO2 од атмосферата и делува како голем резервоар на стакленички гасови.
Станицата за земање примероци беше инсталирана на 6 февруари, а нејзините први резултати ќе бидат собрани во јануари и февруари 2019 година, кога следниот ECA - 55-ти - ќе се врати во базата Јелчо за да ги добие резултатите и да ја прераспореди станицата. „Идејата е дека ќе биде таму многу години, при што податоците за секој период ќе ги надополнуваат претходните години“, вели Гонсалес.
Срдечни поздрави до истражувачите и логистичкиот персонал во базата Јелчо (WAP CHL-11), третата од трите платформи управувани од INACH на Антарктичкиот Полуостров. Беше инаугуриран во 1962 година, а во 1986 година беше доделен од чилеанската морнарица, на Чилеанскиот антарктички институт. Имаше прекин, помеѓу 1998-2014 година, а во 2015 година беше повторно отворен за научни активности. Во моментов, Базата може да биде домаќин на 22 лица и се сместени неколку истражувачки проекти.
Базата Јелчо го зема своето име од чилеанскиот воен брод Јелчо познат по учеството во спасувањето на мажите од бродот „Истрајност“ на Ернест Шеклтон, кој се урна на Антарктикот во 1916 година со сите членови на екипажот.
Всушност, базата Јелчо 64° 52' јужно, 65° 35' западно, е уште една стратешка точка за развој на науката на Антарктикот. Се наоѓа во близина на Јужниот Залив, на островот Думер и има предност што е многу блиску до популациите на подводна и копнена вегетација. Станицата беше изградена во 1962 година од Чилеанската армија и беше дадена на INACH во 1980 година. Таа беше напуштена помеѓу 1998 и 2014 година и беше повторно отворена во 2015 година.
По нејзиното последно ремоделирање, стана од мала „подбаза“, изградено научно засолниште од 50 m², и имаше изградена површина од 200 square metres (2,200 sq ft), со сопствена лаборатории и зголемување на капацитетот за сместување, од неговите оригинални 7 кревети, до комплетирање на просторот за најмногу 15 луѓе.
Топонимија[уреди | уреди извор]
Именуван е по Yelcho со кој командуваше Луис Пардо, кој ја спаси Експедицијата на Шакетон во 1916 година од [[ [Остров на слон]].
Историја[уреди | уреди извор]
Изградбата на базата беше иницирана од Чилеанската морнарица за време на 16-та Антарктичка кампања на Чиле, а беше завршена во следната сезона, на 18 февруари 1962 година.