Quantum praedecessores

Quantum praedecessores (во превод: Колку претходниците) ― папска була издадена на 1 декември 1145 година од папата Евгениј III, повикувајќи на Втората крстоносна војна. Тоа била првата папска була со крстоносна војна како тема.

Булата била издадена како одговор на Падот на Едеса, во декември 1144 година. Аџиите од исток донеле вести во Европа, за падотна Едеса во текот на 1145 година, а претставниците од Кнежевството Антиохија, Кралството Ерусалим и Кралството Киликија наскоро пристигнале директно до папскиот двор во Витербо. Епископот Иго од Џабала, кој раководел со една од епархиите во Ерусалим, бил меѓу оние што ја пренеле веста.

Како и кај повеќето папски були, таа немала специфичен наслов и станала познат по неговите почетни зборови; на латински првата реченица гласи „ Quantum praedecessores nostri Romani pontifices pro liberatione Orientalis Ecclesiae laboraverunt, antiquorum relatione didicimus, et in gestis eorum scriptum reperimus “ – на македонски, „Колку нашите претходници, римските понтифи работеа за избавувањето на ориенталната црква, научивме од извештаите на древните и најдовме запишано во нивните дела“.

Булата, издадена во Ветрала, накратко ги раскажувала чиновите на Првата крстоносна војна и жалела за загубата на Едеса, еден од најстарите христијански градови. Бикот бил директно упатен до Луј VII Младиот и неговите поданици и ветил простување на гревовите за сите оние кои го фатиле крстот, како и црковна заштита за нивните семејства и имот, исто како што направил папата Урбан II пред Првата крстоносна војна. На оние кои ја завршиле крстоносната војна или умреле на патот, им било понудено целосно ослободување.

Луј веќе подготвувал своја крстоносна војна, независна од булата на Евгениј, и се чини дека Луј можеби на почетокот целосно ја игнорирал булата. Можно е преставниците од истокот да го посетиле и Луј. Меѓутоа, во советување со проповедникот Бернард од Клерво, Луј на крајот побарал благослов од Евгениј, а крстоносната војна на Луј уживала целосна папска поддршка. Булата била повторно издадена на 1 март 1146 година, а Бернард почнал да ја проповеда крстоносната војна низ Франција, а подоцна и во Германија, каде што го убедил Конрад III Германски да учествува.

Иако ова е првата папска була кој повикува на крстоносна војна, папството главно отсуствувало од остатокот од експедицијата. Првата крстоносна војна немала таков була - поддршката била собрана на Соборот во Клермон во 1095 година и брзо се проширила преку народното проповедање. Урбан II бил сметан за водач на крстоносната војна, преку неговите легати, како што е Адемар од Ле Пуј. До средината на 12 век, папската моќ донекаде се намалила, а Рим бил контролиран од Римската Комуна. Иако имало папски легати кои ја придружувале крстоносната војна, експедицијата била управувана од Луј и Конрад, а не од верски водач.

Крстоносната војна најмногу била уништена за време на нејзиниот марш низ Анадолија. Луј и Конрад подоцна се придружиле на војската на Ерусалим при неуспешната Опсада на Дамаск во 1148 година.

Наводи

• Ферзоко, Џорџ. „The Origin of the Second Crusade“. Мајкл Герверс (уред.), Втората крстоносна војна и цистерцијците. Њујорк: St. Martin's Press, 1992 година и достапен на интернет .
• Ранциман, Стивен, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100-1187. Cambridge University Press, 1952 година.
• Сетон, Кенет, уред. A History of the Crusades, vol. I. University of Pennsylvania Press, 1958 година (достапно на интернет).

Надворешни врски

• Quantum praedecessores Архивирано на 7 април 2013 г. (на англиски), од Интернет средновековната изворна книга
• Quantum praedecessores (на латински) од Patrologia Latina, том 180