NGC 4486B
| NGC 4486B | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Девица |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E0 |
| Привиден сјај (видлив) |
13,4 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,4 |
| Површински сјај | 12,2 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,6' x 0,6' |
| Историја | |
| Откривач | Пјер Мешен |
| Откриена | 18 март 1781 |
| Други ознаки | MCG 2-32-101, UGCA 283, 1ZW 38, VCC 1297 |
NGC 4486B — елиптична галаксија во соѕвездието Девица, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4486B се споменува и како MCG 2-32-101, UGCA 283, 1ZW 38, VCC 1297.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 18 март 1781 година од страна на Пјер Мешен, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 3,3 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4486B е од видот E0.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,4 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,2 m/лм2.[2] NGC 4486B има привидни димензии од 0,6' х 0,6'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0.
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 4486B е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 41327. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 193; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 877. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1563.
