NGC 267
NGC 267 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Тукан |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 0 ч 48 м 2,9 с |
Деклинација | - 73° 16' 27" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | OCL |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 2,5' х ?' |
Историја | |
Откривач | Џон Хершел |
Откриена | 4 октомври 1836 |
Други ознаки | ESO 29-SC15 |
NGC 267 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 267 се споменува и како ESO 29-SC15.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 4 октомври 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 267 е од видот OCL.[1] NGC 267 има само една позната привидна димензија, која изнесува 2,5'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 48 м 2,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 16' 27".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 267 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 267 на НАСА (англиски)
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур