NGC 136
| NGC 136 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Касиопеја |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 31 м 30,7 с |
| Деклинација | + 61° 30' 33" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | II2p |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
11,5 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,5' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 26 ноември 1788 |
| Други ознаки | OCL 295 |
NGC 136 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Касиопеја, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 136 се споменува и како OCL 295 .
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 26 ноември 1788 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 136 е од видот II2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11,5 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 136 има само една позната привидна димензија, која изнесува 1,5'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 31 м 30,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 61° 30' 33".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 136 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 15; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4015. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1237.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 136 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)