Сидаросаурус
| Сидаросаурус | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Сидаросаурус |
| Вид: | Сидаросаурус |
| Научен назив | |
| Сидаросаурус weiskopfae Тидвел, 1999 | |
Сидаросаурус (што значи „гуштер од Сидар“) — род на сауроподски диносаурус кој живеел во текот на периодот Креда. Фосилите од овој диносаурус биле пронајдени во карпи во Формација Сидар, според кој го добил и своето име, која пак се наоѓа во североисточниот дел на Јута, САД. За првпат овој вид на диносаурус бил опишан од Тидвел, Карпентер и Брукс во 1999 година.
Сидароаурусот покажува сличности со <i id="mwEQ">брахиосауридот Еукамерот</i> од формацијата Весекс од јужна Англија, како и со Брахиосаурусот од формацијата Морисон.
Опис[уреди | уреди извор]
Сидароаурусот имал поголема грацијална лакотна коска и полупречник од неговиот роднина Вененосаурус. Односот на најмалиот обем на полупречникот со неговата должина е 0,31.
Нервните ’рбети на неговите пршлени на средната опашка се аголно напред кога пршлените се порамнети. Овие пршлени личат на оние на Гондванатитан, Вененосаурус и Еолосаурус.
Поврзаниот Вененосаурус имал невообичаени странични јами, кои изгледале како длабоки вдлабнатини во надворешните sидови на ’рбетниот центар. Некои јами се поделени во две комори со гребен во внатрешноста на депресијата. Во повеќето сауроподи, јамите би формирале пневматски отвори што водат кон внатрешноста на центарот, наместо само да бидат депресија. Помалку добро развиени, но слични фоси се познати од самиот Сидароаурус .
Палеобиологија[уреди | уреди извор]
Во 2001 година, Френк Сандерс, Ким Менли и Кенет Карпентер објавиле студија за 115 гастролити откриени во врска со примерок од Сидароаурус. Камењата се идентификувани како гастролити врз основа на нивната тесна просторна дистрибуција, делумна поддршка на матрицата и ориентација на работ, индикативна за нивното таложење додека трупот сè уште има меко ткиво. Нивните високи вредности на рефлексија на површината се во согласност со другите познати гастролити на диносауруси. Скоро сите гастролити на Сидароаурус биле пронајдени во волумен од 0,06 м во просторот во цревата на скелетот.
Вкупната маса на гастролитите била 7 килограми . Повеќето биле помалку од 10 милилитри во волумен. Најголемите гастролити придонеле најмногу за вкупната површина на комплетот. Некои гастролити биле толку големи и неправилно обликувани што можеби биле тешки за голтање. Гастролитите биле претежно составени од рожнац, со вклучени и некои кластери од песочник, силстон и кварцити .
Бидејќи некои од најнередовните гастролити се исто така најголеми, малку е веројатно дека биле проголтани случајно. Сидароаурусот можеби открил дека неправилните класти се привлечни потенцијални гастролити или не бил селективен во однос на обликот. Кластите генерално имале досадна боја, што укажува на тоа дека бојата не е главен фактор за донесување одлуки на сауропод. Високиот сооднос на површина и волумен на најголемите класти сугерира дека гастролитите може да го разложиле проголтаниот растителен материјал со мелење или дробење Кластите од песочник имале тенденција да бидат кревки, а некои се скршиле во процесот на собирање. Гастролитите од песочник може да се направат кревки по таложењето поради губење на цемент предизвикано од надворешното хемиско опкружување. Ако кластите биле толку кревки додека животното било живо, тие веројатно се тркалале и паѓале во дигестивниот тракт. Ако биле поцврсти, тие можеле да послужат како дел од системот за мелење топчиња.
Класификација[уреди | уреди извор]
| Брахиосауриди |
| |||||||||||||||||||||||||||
Наводи[уреди | уреди извор]
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Sanders, F.; Manley, K.; Carpenter, K. (2001). „Gastroliths from the Lower Cretaceous sauropod Cedarosaurus weiskopfae“. Во Tanke, Darren; Carpenter, Ken (уред.). Mesozoic Vertebrate Life: New Research Inspired by the Paleontology of Philip J. Currie. Indiana University Press. стр. 166–180. ISBN 0-253-33907-3.0-253-33907-3
- Тидвел, В., Карпентер, К. и Брукс, В. (1999). „Нов сауропод од Долна креда од Јута, САД“. Ориктос 2: 21-37
- Тидвел, В., Карпентер, К. & Мејер, С. 2001 година. Нов Титаносауриформ (Сауропода) од членот на отровната лента, член на планината Кедар (долна креда), Јута. Во: ozивотот на мезозојски ’рбетници. DH Tanke & K. Carpenter (уредници. ) Универзитет во Индијана Прес, Едс. DH Tanke & K. Carpenter. Универзитетски печат во Индијана. 139-165 година.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Cedarosaurus во базата на податоци за палеобиологија Архивирано на 29 септември 2012 г.
