Палијак (месечина)
Забрзана секвенца на слики од Палијак како се движи по својата орбита што довело до негово откривање | |
Откривање[1] | |
---|---|
Откривач | Џон Кавеларс и други. |
Откриено | Октомври 2000 |
Ознаки | |
S/2000 S 2 | |
Орбитални особености[2] | |
Епоха 2000 Февруари. 26.00 | |
15,200,000 km | |
Занесеност | 0.3631 |
686.9 дена (1.88 година) | |
Наклон | 45.083° |
Месечина на | Сатурн |
Физички особености | |
Среден пречник | 25+50 30 km[3] |
18,79 ± 0,09 часа[3] | |
Албедо | 0.04[4] претпоставка |
Спектрален тип | црвена B−V=0.86, R−V=0.40[5] D[5] |
Палијак е програден неправилен сателит на Сатурн. Бил откриен од Џон Кавеларс, Брет Гледман, Жан-Марк Пети, Ханс Шол, Метју Холман, Брајан Марсден, Филип Николсон и Џозеф Брнс на почетокот на октомври 2000 година,[6][7][8] и му била дадена привремената ознака S/2000 С 2 .
Името го добил во август 2003 година по фиктивен шаман во книгата „Проклетството на шаманот“ од Мајкл Кусугак, кој на Кавелар му предложил имиња на џинови од Инуитската митологија кои биле користени за да се именуваат другите сатурнски месечини.[9]
Се смета дека Палијак има пречник од околу 22 километри и кружи околу Сатурн на просечно растојание од 15,2 милиони km за 687 дена. Тој е член на Инуитската група на неправилни сателити. Исто така, тој е во близина со други 9 месечини кои повремено меѓусебе се доближуваат и до десет милји.
Има светло црвена боја, а под инфрацрвена светлина спектарот на Палијак[10] е многу сличен оној на сателитите од Инуитската група Кивиук и Сијарнак, што оди во прилог на тезата Инуитската група можеби има заедничко потекло откако поголемо тело се распаднало.[11]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Discovery Circumstances (JPL)
- ↑ Mean orbital parameters from NASA JPL
- ↑ 3,0 3,1 Denk, T.; Mottola, S. (2019). Cassini Observations of Saturn's Irregular Moons (PDF). 50th Lunar and Planetary Science Conference. Lunar and Planetary Institute.
- ↑ Scott Sheppard pages
- ↑ 5,0 5,1 Tommy Grav|Grav, T.; and James Bauer; A deeper look at the colors of Saturnian irregular satellites
- ↑ Kavelaars, J.J.; Holman, M.J.; Grav, T.; Milisavljevic, D.; Fraser, W.; Gladman, B.J.; Petit, J.-M.; Rousselot, P.; Mousis, O. (2004). „The discovery of faint irregular satellites of Uranus“. Icarus. 169 (2): 474–481. Bibcode:2004Icar..169..474K. doi:10.1016/j.icarus.2004.01.009.
- ↑ IAUC 7512: S/2000 S 1 and S/2000 S 2 25 October 2000 (discovery)
- ↑ MPEC 2000-Y15: S/2000 S 1, S/2000 S 2, S/2000 S 7, S/2000 S 8, S/2000 S 9 19 December 2000 (discovery and ephemeris)
- ↑ Petten, Cheryl. „Naming Saturn's moons“. Ammsa.com (англиски). Aboriginal Multi-Media Society.
The fourth name, Paaliaq, is a character Kusugak created in his latest book, Marble Island-The Curse of the Shaman, which Kusugak is currently trying to get published. The characters Kiviuq and Siarnaq are also found in the book.
- ↑ The genitive form of Paaliaq is Paaliap. Thus the adjectival form could be absolutive Paaliaqian or genitive Paaliapian, parallel to nominative Venusian and genitive Venerian for Venus. See Inuktitut morphology
- ↑ Gladman, B. J.; Nicholson, P. D.; Burns, J. A.; Kavelaars, J. J.; Marsden, B. G.; Holman, M. J.; Grav, T.; Hergenrother, C. W.; Petit, J.-M.; Jacobson, R. A.; and Gray, W. J.; Discovery of 12 satellites of Saturn exhibiting orbital clustering, Nature, 412 (July 12, 2001), pp. 163–166
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
|