Неготински срез
Неготински срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија, Кралството Југославија.
Организација и население[уреди | уреди извор]
Кралство Србија[уреди | уреди извор]
После Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Неготинскиот срез припаѓал на Тиквешкиот округ, заедно со Гевгелискиот и Дојранскиот срез. Како центар на срезот бил градот Неготино. Во 1913 година тој има 32 општини, со 114 села, 5 селца, две гратчиња и 5 манастири. Градското населние изнесувало 9.911, додека селското население изнесувало 35.685 жители.[1]
Број | Име на
општината |
Број
на села |
Колку часови е оддалечена
општината од Неготино |
Жители |
---|---|---|---|---|
1 | Бањска | 3 | 3:30 | 355 |
2 | Беглишка | 7 | 4 | 2120 |
3 | Бесвичка | 3 | 3 | 1311 |
4 | Бистреничка | 3 | 2:15 | 1100 |
5 | Бојанчишка | 4 | 9 | 1644 |
6 | Бохулска | 4 | 6 | 1280 |
7 | Ватошка | 2 | 2 | 925 |
8 | Велико Радобиље | 5 | 9 | 1253 |
9 | Војшанска | 3 | ? | 519 |
10 | Доњо-дисанска | 3 | 1:30 | 1830 |
11 | Драговска | 11 | 6 | 2048 |
12 | Дреновска | 12 | 6:45 | 2841 |
13 | Иберлијска | 3 | 5 | 951 |
14 | Калањевска | 4 | 4:30 | 389 |
15 | Клисурска | 1 | 6 | 433 |
16 | Кончанска | 2 | 8 | 786 |
17 | Криволачка | 1 | 1 | 650 |
18 | Куријска | 5 | 2:15 | 659 |
19 | Лесковичка | 5 | 5:30 | 1393 |
20 | Маренска | 4 | 1 | 936 |
21 | Мрзен-ореовачка | 3 | 6 | 795 |
22 | Неготинска | 1 | 0 | 4050 |
23 | Пепелишка | 1 | 1:15 | 600 |
24 | Прждевска | 3 | 2:30 | 1416 |
25 | Рожденска | 2 | 12 | 1372 |
26 | Росоманска | 1 | 3:30 | 600 |
27 | Сирковачка | 2 | 4 | 2702 |
28 | Скорушка | 4 | 8 | 735 |
29 | Страговска | 6 | 5 | 1802 |
30 | Тимјаничка | 1 | 0:30 | 1030 |
31 | Уланска | 5 | 4 | 615 |
32 | Џидимирска | 6 | 3:30 | 595 |
// | Кавадаречка | / | / | 5.861 |
Кралство СХС[уреди | уреди извор]
Во 1921 година, срезот бил поделен на два дела, односно од него се издвоил Кавадаречкиот срез. Другиот дел останал во рамките на Неготинскиот срез, па така тој имал 14 општини и еден град. Градот Неготино имал 2.118 жители, а целиот срез имал 14.828 жители. Поради Првата светска војна, населнението е општо намалено секаде, а во самиот град дури и преполовено.
Јазик[уреди | уреди извор]
Во градот Неготино 99% од населението говорело српски или хрватски[2]. Од другата страна пак, во целиот срез 71% говореле на српски или хрватски, а втор најкористен јазик бил турскиот[3] (28%).[4]
Јазик | Неготинска околина | Град Неготино | Вкупно | % |
---|---|---|---|---|
Српски или хрватски | 8369 | 2113 | 10482 | 70.69 |
Турски | 4123 | 4 | 4127 | 27.83 |
Други | 218 | 1 | 5132 | 1.48 |
Религија[уреди | уреди извор]
Во градот Неготино 99% од населението било православно. Од другата страна пак, на ниво на целиот срез, 33% биле православни, а 66% биле муслимани.[5]
Религија | Неготинска околина | Град Неготино | Вкупно | % |
---|---|---|---|---|
Православни | 2836 | 2108 | 4944 | 33.34 |
Муслимани | 9819 | 10 | 9829 | 66.28 |
Други | 55 | 0 | 55 | 0.38 |
Кралство Југославија[уреди | уреди извор]
Во 1931 година, Неготинскиот срез имал 8 општини и еден град. Тој бил дел од Вардарска бановина. Вкупното градско население било 2.519, додека селското население било 10.357. Целиот срез имал 12.876 жители. Како православни се изјасниле 54% од жителите, додека како муслимани 43%.[6]
77% од жителите говореле на македонски, српски, хрватски или словенечки[7], додека 20% говореле на друг јазик (во најголем дел турски).
Во ФНРЈ[уреди | уреди извор]
По Втората светска војна, Неготинскиот срез преминува во Неготинска околија.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ Македонскиот јазик бил сметан за српски.
- ↑ Албанскиот јазик бил заведен како арнаутски.
- ↑ „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ Во иста графа.