Мултиконфесионализам
Мултиконфесионалните земји имаат уредување за поделба на моќта меѓу луѓе од различни вери, обично три или повеќе значајни конфесионални групи во иста јурисдикција. Примери за современи земји кои се сметаат за мултиконфесионални се Либан[1][2] и Босна и Херцеговина.[3]
„Националниот пакт“ во Либан е формален договор кој го менува Уставот од 1926 година, кој ги поставил темелите на Либан како конфесионалистичка држава. Наместо малцинството да има најголема моќ, политичката моќ станала посредна.[4]
Конфесионализам[уреди | уреди извор]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Dawahare 1998.
- ↑ Sjur Bergan; Hilligje van't Land (2010). Speaking Across Borders: The Role of Higher Education in Furthering Intercultural Dialogue. Council of Europe. стр. 167–. ISBN 978-92-871-6941-9.
- ↑ Mary McIntosh; Dan Abele; University of Strathclyde. Centre for the Study of Public Policy (1996). Tolerance for a multiethnic Bosnia-Hercegovina: testing alternative theories. Centre for the Study of Public Policy, University of Strathclyde.
- ↑ R. Rabil (12 септември 2011). Religion, National Identity, and Confessional Politics in Lebanon: The Challenge of Islamism. Palgrave Macmillan US. ISBN 978-0-230-33925-5.
Дополнителна книжевност[уреди | уреди извор]
- Thomas Max Safley (9 јуни 2011). A Companion to Multiconfessionalism in the Early Modern World. BRILL. ISBN 90-04-20697-3.
- Michael D. Dawahare (1998). Multiconfessionalism, Asabiya, and Civil Society in Lebanon: Toward a Hermeneutic Theory of the Public Sphere in Comparative Studies. University of Kentucky.