Методија Ваневски

Од Википедија — слободната енциклопедија
Методија Ваневски
Роден 13 јуни 1943
Битола
Починал 28 јуни 2006
Скопје
Занимање Бригаден генерал

Методија Ваневски (Битола, 13 јуни 1943Скопје, 28 јуни 2006) — македонски воен генерал, доктор на воени науки.[1]

Животопис[уреди | уреди извор]

Ваневски е роден на 13 јуни 1943 година во Битола, во занаетчиско семејство од мајка Нада и татко Никола. По завршувањето на основното образование својот образовен процес го продолжил во Битолската гимназија која ја завршил во 1962 година, по што продолжил на Воената академија на Копнената војска на ЈНА и успешно ја завршил во 1965 година. Командно-штабна академија на Военото воздухопловство и противвоздушна одбрана завршил во 1985 година, а Школа за национална безбедност и одбрана завршил на Националниот универзитет за одбрана во Вашингтон (САД) во 1997 година (бил првиот офицер во историјата на Р Македонија кој дипломирал на најпрестижниот генералски колеџ во САД со највисоки почести, ниво на докторат).[1]

Унапредувања[уреди | уреди извор]

Должности[уреди | уреди извор]

Во својата кариера службувал во неколку различни гарнизони како припадник на ЈНА, а подоцна и на АРМ, и тоа во: Рајловац (1965 - 1974), Битола (1974 - 1979), Ниш (1986 - 1989) и на двапати Скопје (1979 - 1986 и 1989 - 2002). Во професионалниот ангажман како армиски офицер извршувал повеќе должности:[1]

  • Командир на одделение во радарски вод (1965 - 1968);
  • Офицер за наведување (1968 - 1976);
  • Командир на чета (1976 - 1978);
  • Заменик на командант на баталјон (1978 - 1982);
  • Командант на баталјон (1982 - 1986);
  • Помошник на началникот на отсекот за воздушно набљудување и јавување (1982 - 1986);
  • Началник на одделение во Управата за противвоздушна одбрана во Генералштабот на АРМ (1986 - 1992);
  • Началник на Управата за воено воздухопловство и противвоздушна одбрана во Генералштабот на АРМ (1992 - 1997);
  • Воено аташе (прв Воено аташе на Р Македонија во САД и Канада) (1997 - 2002).

Награди[уреди | уреди извор]

  • Орден за воени заслуги со сребрени мечеви 1969 година;
  • Орден на Народната армија со сребрена ѕвезда 1979 година;
  • Орден за воени заслуги со златни мечеви 1984 година;
  • Орден на трудот со златен венец 1990 година

Семејство[уреди | уреди извор]

Со сопругата Параскева имале две деца, ќерка Константина (1970) и син Вангел (1978).[1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Стојановски, Мирослав; Стојаноски, Борис; и др. (2017). Воени генерали од Македонија (1943 – 2017) (PDF). Скопје: Клуб на генерали на Македонија. стр. 76. ISBN 978-608-65955-2-4. Архивирано од изворникот (PDF) на 2022-05-10. Посетено на 2022-06-09.