Маргарет I од Данска
Маргарет I (дански: Margrete Valdemarsdatter), (15 март 1353, Фленсбург - 28 октомври 1412, Фленсбург) — кралица која ја основала Калмарската Унија во која биле обединети кралствата на Данска, Норвешка и Шведска, опфаќајќи ја Скандинавија повеќе од еден век.[1][2] Маргарет била позната како мудар, енергичен и способен водач, кој управувал со „далековидост и претпазливост“, [3] со што го добила прекарот „Семирамида на Северот“.[4] Подбивно била нарекувана „Крал Брихелс“, еден од неколкуте погрдни прекари измислени од нејзиниот соперник Алберт од Мекленбург [5][6] но исто така била позната меѓу нејзините поданици како „Лејди кралот“, овој прекар станал широко користен во препознавање на нејзините можности.[7] [8] [3] [9] Кнут Герсет ја нарекува „прва голема владејачка кралица во европската историја“.[10]
.png)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Jacobsen.
- ↑ Earenfight, Theresa (2013). Queenship in Medieval Europe. Palgrave Macmillan. стр. 238. ISBN 9781137303929.[мртва врска]
- ↑ 3,0 3,1 Derry 2000.
- ↑ Magill 2012.
- ↑ Margareta Skantze in Drottning Margaretas historia ISBN 978-91-978681-1-2 p.202
- ↑ Goodrich, Samuel Griswold (1852). The Second Book of History: Including the Modern History of Europe, Africa, and Asia ... : Designed as a Sequel to the First Book of History. Jenks, Hickling & Swan. стр. 154.
- ↑ Williamson, David (1988). Debrett's Kings and Queens of Europe. Salem House. стр. 106. ISBN 9780881623642.
- ↑ White 2010.
- ↑ Hooper Gottlieb, Agnes (1998). 1,000 years, 1,000 people: ranking the men and women who shaped the millennium. Kodansha International. стр. 221. ISBN 9781568362533.
- ↑ Gjerset, Knut (1915). History of the Norwegian People. Two Volumes. Vol.II. The MacMillan Company. стр. 35.