Радиојаглеродно датирање: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка]

Избришана содржина Додадена содржина

Во редови

Преработка од 09:42, 18 април 2010

Радиокарбонско датирање е радиометриски метод за датирање кој го употребува природниот постоечки изотоп на јаглерод-14 (14C) за да ја одреди староста на јаглеродните материјали до старост од 60 000 години пред н.е.

Техниката на радиокарбонско датирање била откриена од Вилард Либи и неговите колеги во 1942 година во времето кога тој бил редовен професор на Универзитетот во Чикаго. Либи проценил дека пеостојаната на радиоактивна концентрација на променливиот јаглерод-14 би била отприлика 14 распаѓања во минута (dpm) по грам. Во 1960, за оваа работа тој бил награден со нобелова награда за хемија.

Оваа статија поврзано со археологијата е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

@@ Ред 1: / Ред 1: @@
 {{Без извори|датум=ноември 2009}}
-'''Радиокарбонско датирање''' е радиометриски метод за датирање кој го употребува природниот постоечки изотоп на [[Јаглерод|јаглерод]]-14 (14C) за да ја одреди староста на јаглеродните материјали до старост од 60 000 години пред н.е.
+'''Радиокарбонско датирање''' е радиометриски метод за датирање кој го употребува природниот постоечки изотоп на [[јаглерод]]-14 (14C) за да ја одреди староста на јаглеродните материјали до старост од 60 000 години пред н.е.
-Техниката на радиокарбонско датирање била откриена од [[Вилард Либи]] и неговите колеги во 1942 година во времето кога тој бил редовен професор на Универзитетот во Чикаго. Либи проценил дека пеостојаната на радиоактивна концентрација на променливиот јаглерод-14 би била отприлика 14 распаѓања во минута (dpm) по грам. Во 1960, за оваа работа тој бил награден со [[Нобелова награда|нобелова награда]] за [[Хемија|хемија]].
+Техниката на радиокарбонско датирање била откриена од [[Вилард Либи]] и неговите колеги во 1942 година во времето кога тој бил редовен професор на Универзитетот во Чикаго. Либи проценил дека пеостојаната на радиоактивна концентрација на променливиот јаглерод-14 би била отприлика 14 распаѓања во минута (dpm) по грам. Во 1960, за оваа работа тој бил награден со [[нобелова награда]] за [[хемија]].