Преглед на кодот на Жак Ебер

{{Инфокутија Функционер|name=Жак Ебер|residence=Paris, France|children=Сипион-Вирџинија Ебер (1793–1830)|spouse={{брак|[[Мари Маргерит Франсоаз Ебер]]|1792}}|parents=Жак Ебер (?-1766) и Маргерит Ла Бунеш де Удре (1727–1787)|otherparty=[[Монтања]] {{small|(1792–1794)}}|party=[[Јакобински Клуб]] {{small|(1789–1792)}}<br>[[Кордељерски Клуб]] {{small|(1792–1794)}}|occupation=Новинар, писател, публицист, политичар|nationality=[[Француски народ|Французин]]|death_place=[[Париз]], Франција|image=AduC_046_Hébert_(J.R.,_1755-1794).JPG|death_date={{Death date and age|1794|3|24|1757|11|15|df=y}}|birth_place=[[Аленсон]], [[Франција]]|birth_date={{Birth date|df=yes|1757|11|15}}|birth_name=Жак-Рене Ебер|term_end=23 март 1794|term_start=20 септември 1792|office=[[Делегат (законодавец)|Член]] на [[Националниот конвент]]|image_size=160px|signature=Jacques-René Hébert (signature).jpg}} '''Жак Рене Ебер''' ({{IPA-fr|ebɛʁ|lang}}; 15 ноември 1757 - 24 март 1794) бил француски новинар и основач и уредник на екстремно радикалниот весник ''[[:en:Le Père Duchesne|Le Père Duchesne]]'' за време на [[Француска револуција|Француската револуција]].

Ебер бил еден од водачите на подоцната фаза од Француската револуција и имал илјадници следбеници како ''[[Ебертисти]]'' (Француски ''Hébertistes''); тој самиот понекогаш се нарекувал ''Père Duchesne'', по неговиот весник.

== Револуционерна улога ==
Жак-Рене Ебер бил водач на санкилотите. Бил уредник на неколку весници, со силно влијание врз припадниците на  Комуната на Париз. Бил водач на ултра-револуционерната фракција, позната како еберисти. Во 1794 година ќе влезе во судир со [[Максимилијан Робеспјер|Робеспјер]] и ќе биде гилотиниран во 1794 година, заедно со поголем број негови поддржувачи. Робеспјер го обвинил дека го поттикнувал теророт и дека постојано барал да се зголеми бројот на лицата за гилотина, слично на барањето на Лаврентиј Берија за време на чистките во Советскиот Сојуз (1937-1939).

Подоцна, во февруари 1793 година, во постапката за донесување на републиканскиот устав ќе се појави и една друга група, позната под името „Гневни“ (Enragés). „Гневните“ барале високи даноци за богатите, утврдување на фиксни цени за основните прехранбени артикли, подигање на најниската заработувачка на повисоко ниво. По сфаќањата и радикализмот на нивните идеи биле многу блиску до анархистите, до луѓето кои биле против секаква власт. Поистакнати водачи на „гневните“ биле Жак Ру (1752-1794) и Теофил Леклерк, обајцата припадници на крајната левица во Конвентот што ги застапувала интересите на најсиромашните слоеви од градот и селото. Идеологијата на гневните и на санкилотите се потпирала најмногу врз мислата на Жан-Пол Марат и Жорж-Жак Дантон.

[[Категорија:Починати во 1794 година]]
[[Категорија:Родени во 1757 година]]
[[Категорија:Починати во Париз]]