Податотека:Roggendorf Freiherren Wappen (Duerer).jpg

Содржината на страницата не е поддржана на други јазици.
Од Википедија — слободната енциклопедија

Изворна податотека ‎(1.086 × 1.509 пиксели, големина: 586 КБ, MIME-тип: image/jpeg)

Врска до Ризницата Ова е податотека од Ризницата на Викимедија и може да се користи на други проекти. Подолу е наведена содржината на нејзината описна страница.
Заедничката ризница е складиште на слободно-лиценцирани слики и снимки. И Вие можете да помогнете.

Опис

Опис Wappen der von Rogendorff, nach einem um 1520 gefertigten großen Holzschnitt von Albrecht Dürer, für welchen der Meister sieben Ellen Samt als Rekompens erhielt. Das Größenverhältnis der einzelnen Teile des Wappens ist geändert: das Kleinod nimmt nahezu die Hälfte der ganzen Höhe ein. Die Form der Helmdecke charakterisiert alle Dürerschen Wappenzeichnungen. Die Auffassung der Tiere ist naturalistisch. (Meyers Konversations-Lexikon, 1888; ebd.: Entwickelung der Wappenkunst, Doppelseitige Farbkarte). Colin Eisler, Dürers Arche Noah. Tiere und Fabelwesen im Werk von Albrecht Dürer. München 1996 (zuerst 1991): "Das herrliche Gefieder des Pfaus muß Dürers Aufmerksamkeit erregt haben. Dennoch weiß man von keiner bedeutenden Studie zu diesem Vogel, dessen kostbares Fleisch man ebenso preist wie seine wunderbaren Federn. Ein Pfau befindet sich unter dem Glücksrad auf dem Holzschnitt Der Fuchs und die Zeit drehen das Glücksrad. Da er sich hier offenbar fehl am Platz fühlt, entfaltet er indigniert sein Gefieder nicht. Auf Dürers Wappenholzschnitt von 1520 stecken zwölf Pfauenfedern in den Büffelhörnern, die der Krone der Roggendorfs entwachsen. Das Werk entstand in Antwerpen, wo man solche Federn importierte. Sie formen einen Strahlenfächer um den drohend aufgerichteten, gekrönten Roggendorflöwen herum. Indem Dürer ein solch bombastisches Wappen schuf, bot sich ihm, der sich zeitlebens gern herausputzte, die Möglichkeit, selbst zum Pfau zu werden, denn die reichen Brüder bezahlten ihn mit sieben Ellen kostbaren Seidensamts."
Датум
Извор Wappenholzschnitt (Fragment), 65 × 47 cm, Nürnberg
Автор Albrecht Dürer (1471-1528)

Лиценцирање

Дводимензионалното уметничко дело представено на оваа слика е во јавна сопственост во целиот свет во согласност со смртта на авторот или датумот на издавање.
Public domain

Ова дело е во јавна сопственост и во земјите и подрачјата каде авторските права важат додека е жив авторот плус 100 години или пократко.

Ќе мора да ставите и ознака за јавна сопственост во САД за да укажете дека делото го има укажаниот статус во таа земја.
Утврдено е дека оваа податотека не е ограничена со авторски права, вклучувајќи ги сите сродни и соседни права.
Поради тоа, оваа репродукција на делото исто така е во јавна сопственост. Ова се однесува на репродукцијата направена во САД (погл. Bridgeman Art Library v. Corel Corp.), во Германија, како и во многу други земји.
Insignia Оваа слика е приказ на знаме, грб, печат или некое друго обележје. Употребата на ваквите симболи е ограничена во многу земји. Овие ограничувања постојат независно од статусот на авторските права.

Историја на податотеката

Стиснете на датум/време за да ја видите податотеката како изгледала тогаш.

Датум/времеМинијатураДимензииКорисникКоментар
тековна09:58, 29 јули 2011Минијатура на верзијата од 09:58, 29 јули 20111.086 × 1.509 (586 КБ)LeoDavid{{Information |Description=Wappen der von Rogendorff, nach einem um 1520 gefertigten großen Holzschnitt von Albrecht Dürer, für welchen der Meister sieben Ellen Samt als Rekompens erhielt. Das Größenverhältnis der einzelnen Teile des Wappens ist ge�

Податотекава се користи во следнава страница:

Глобална употреба на податотеката

Оваа податотека ја користат и следниве викија:

Метаподатоци

Оваа податотека содржи дополнителни информации, најверојатно додадени од дигиталниот апарат или отсликувач. Ако притоа податотеката претрпела промени, некои податоци може да не соодветствуваат во целост по промената на податотеката.

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Податотека:Roggendorf_Freiherren_Wappen_(Duerer).jpg“