Силвина Фабарс

Од Википедија — слободната енциклопедија

Силвина Фабарс (родена 1944 година) е кубанска народна танчерка и балерина која е главен танчер на Националниот фолклорен ансамбл на Куба и познат инструктор по народни танци низ Латинска Америка и Европа. Таа има освоено бројни награди и признанија во текот на нејзината кариера, вклучувајќи ги Одлика на националната култура, и медалот Алехо Карпентиер. Во 2014 година, таа била почестена како добитник на Националната награда за танц на Куба.

Биографија[уреди | уреди извор]

Силвина Фабарс Гилал е родена на 22 февруари 1944 година во Сантијаго де Куба, Куба.[1] Нејзиното потекло вклучува баби и дедовци од Гвинеја и Гана, кои и помогнале во одгледувањето. Како дете, тетка и ја учела да чита и пишува и имала можност да оди во основно училиште само 2-3 години, бидејќи било потребно она да работи. Работела на полињата со трска, садела слатки компири, берела кафе и носела дрва и вода. Таа живеела во заедница со Хаиќани и ги научила нивните народни танци и патоа.[2] На четиринаесетгодишна возраст, таа се приклучила на бунтовничката војска на Фидел Кастро во Сиера Маестра и учествувала во Кубанската револуција.[1][3] Во 1959 година, таа започнала да работи на аеродромот во Сан Антонио де лос Банос како член на легендарниот женски одред Маријана Грајалес. Отприлика во исто време, таа ја основала првата кубанска фолклорна танцова компанија, позната како Источна фолклорна танцова компанија, каде настапувала како пејачка и танчерка до 1965 година.[1]

Во 1966 година, Фабарс била поканета од драматургот и театарски режисер, Еугенио Хернандез Еспиноза, да дојде во Хавана и да се обиде да танцува во Националниот фолклорен ансамбл.[1] Била ангажирана како пејачка, но по тешката несреќа која и ги оштетила гласните жици, и била понудена позиција како фризер или шминкер.[2] Фабарс била решена да продолжи да настапува како танчерка. Не запознаена со народните танци и традиции на западниот дел на Куба, таа учела со антропологот Фернандо Ортиз Фернандез, како и со многумина од главните танчери на компанијата,[4] како што се Сантијаго Алфонсо, Луиза Баросо, Ниевес Фреснеда, Зенаида Хернандез и Емилио О'Фарил.[5] До 1978 година, кога ѝ била понудена професорска позиција да предава танц, а следната година таа станала главен танчер на CFN.[1] Некои од нејзините најпознати изведби вклучуваат Јоруба Ијеса од мексиканскиот кореограф Родолфо Рејес Кортес, кој станал потпис за Фабарс; Цикло Конго, Арара, која карактеризира движења на вртење со корпа на главата,[4] и Румбас и компарси, во која ја имала улогата на зебрата. Таа настапила во повеќето репертоарски продукции на CFN како и настапи низ целиот свет, вклучувајќи и во Алжир, Ангола, Бразил, Канада, Колумбија, Англија, Франција, Италија, Јамајка, Јапонија, Мартиник, Мексико, Перу, Португалија, Шпанија, и САД.[1]

Покрај предавањето на CFN, Фабарс предавала низ целата земја и помогнала да се формираат групи и танцови компании. Како учителка за Меѓународната лабораторија за кубански фолклор, кој е двогодишен курс кој нуди учење кубански танц, таа предавала на Универзитетот во Алберта, во Канада, Универзитетот во Ливерпул и Универзитетот во Лондон во Англија, во Токискиот културен центар на Јапонија, како и во Куба,[1]Русија и Венецуела.[5]Таа поминала две години во Венецуела помагајќи му на Министерството за култура да развие компанија за народни танци[1] пред да се врати во Куба и да основа објект за обука за народни танци во Домот на културата во Камагуеј, каде што и моментално предава.[3]

Во текот на нејзината кариера, Фабарс освоила многу почести. Како дел од CFN, таа била дел од наградите кои го вклучуваат трофејот Златен сандал од Фестиданца 1974 година одржан во Арекипа, Перу, во златното буре и сребрен ѓердан доделени од 30-те меѓународни свечености на лозје во Дижон, Франција (1975), Сребрениот послужавник од 1976 година на Билингемскиот фолклорен фестивал во Билингем, Англија,[6] и трофејот Златен храм од Фестивалот на цветот од бадем во 1988 година во Агриџенто, Сицилија,[7] меѓу многу други. Нејзините индивидуални награди вклучуваат Национална авангарда (Vanguardia Nacional), Одлика на националната култура (por la Cultura Nacional ) и медалот „Алехо Карпентие“.[1] Во 2014 година, таа била почестена како добитник на Националната награда за танц на Куба.[2][4][5]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 „Silvina Fabars Gilall“. Enciclopedia de Historia y Cultura del Caribe (Spanish). Santo Domingo, Dominican Republic: Comité Científico Técnico General de la enciclopedia. Архивирано од изворникот на November 28, 2015. Посетено на 6 February 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Díaz Rondón, Francisnet (19 December 2014). „Silvina Fabars, una diosa de la danza“. Vanguardia (Spanish). Havana, Cuba. Посетено на 6 February 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  3. ↑ 3,0 3,1 „Silvina Fabars, Premio Nacional de Danza 2014“ (Spanish). Havana, Cuba: Cubadebate. 19 April 2014. Посетено на 6 February 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Sánchez, Martha (3 January 2014). „Silvina Fabars: an eternal queen of movement“. Miami, Florida: On Cuba Magazine. Посетено на 6 February 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Camejo, Katia (7 May 2014). „Silvina Fabars, the Ebony Goddess“. Translator: Fanego, Pedro A. Havana, Cuba: Radio Cadena Habana. Посетено на 6 February 2016.
  6. ↑ Orovio 2004.
  7. ↑ Vasallo, María del Carmen (7 May 2012). „Conjunto Folklórico Nacional: medio siglo en la escena“ (Spanish). Havana, Cuba: Cuba Sí. Посетено на 6 February 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Силвина_Фабарс&oldid=5191837“