Ропство во Бразил

Од Википедија — слободната енциклопедија
„Плантажни надзорници казнуцаат црнци“, Жан-Батист Дебре

Ропство во Бразил (португалски: Escravidão no Brasil) — основен модел на искористување на човечките ресурси во Вицекралството Бразил под власт на Португалија, а исто така и во Бразилското Царство. Ропството станало значаен облик на сопственичко-економските односи во земјата, а засиленото превезување на робови од африканското крајбрежје во Бразил се одвивало неколку векови. Робовскиот труд нашироко се искористувал на монокултурните плантажи за потребите на домаќинствата, а исто така и при заземањето на наоѓалиштата со корисни ископини.

Ропството официјално започнало скоро по португалското освојување на Јужна Америка во 16 век и официјално постоело до 13 мај 1888 година. Бразил станал последна земја во Јужна Америка којашто го укинала ропството. Сепак, во заткриен облик, ропството и принудната работа се сочувани во Бразил и до денес.[1]

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. BBC Россия, «Рабство в Бразилии. прошлое и настоящее».