Ландулф Милански
Ландулф Милански (италијански: Landolfo di Milano, латински: Landulfus Mediolanensis) бил историчар од Милано во доцниот XI век. Неговиот труд „Historiae Mediolanensis“ содржи дел од чиста измислица, како и големи неточности.[1] Тој е наречен Ландулф Постариот за да се разликува од не-роднината хроничар од Милан, Ландулф Помладиот.[2]
Тој бил оженет свештеник[3] и противник на Грегоријанската реформа и мештанските патарени. Тој отпатувал за Франција да студира: во Орлеан во 1103 година, во Париз да студира со Вилијам од Шампо во 1107-7 и во Лаон.[4]
Неговата хроника започнува во 374 година и завршува во 1083 година. Постои целосен италијански превод на Алесандро Висконти.
Белешки[уреди | уреди извор]
- ↑ Chris Wickham, Lawyers Time стр. 62, in Studies in Medieval History Presented to R. H. C. Davis (1985).
- ↑ Christopher Kleinhenz, Medieval Italy: An Encyclopedia (2004), стр. 216.
- ↑ Constance H. Berman, Medieval Religion: New Approaches (2005) стр. 145.
- ↑ Richard William Southern, Scholastic Humanism and the Unification of Europe I (1995), стр. 268.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Алесандро Висконти, La cronaca Milanese di Landolfo seniore sec. XI (Милано, 1928)
- Детали за „Историја“ (Historia) на Ландулф (на германски јазик) https://www.geschichtsquellen.de/werk/3258
- Издание во MGH