Еремија (хебрејски: יִרְמְיָה, Yirmĭyahu; роден, најверојатно, по 650 п.н.е. во Анатот, Јудеја — ~570 п.н.е., Египет) — еврејски пророк и реформатор, автор на „Книгата за Еремија“. Роден во религиозно семејство во село во близина на Ерусалим, почнал да проповеда околу 627 година п.н.е., обвинувајќи ги своите граѓани за неправда и лажно обожување и повикувајќи ги да се подобрат. Тој точно го предвидел уништувањето на Јудеја од страна на Вавилон. По падот на Ерусалим, во 586 година п.н.е. и откако големиот дел од неговото население било протерано во егзил, тој останал бидејќи бил под заштита на својот нов гувернер. Кога гувернерот бил убиен, Еремија бил однесен во Египет од Евреите, кои се плашеле од одмазда, и останал таму сè до својата смрт. Неговото најзначајно пророштво се однесувало на времето кога Господ ќе направел нов договор со Израил.
