Дана Бергстром

Од Википедија — слободната енциклопедија
Дана Бергстром
Роден(а)1962 (воз. 61–62 г.)
НационалностАвстралијка
ПолињаАнтарктик екологија
УстановиАвстралиска Антарктичка Дивизија
ОбразованиеУниверзитет Меквари
Страница
Bergstrom at the Australian Antarctic Division

Дана Мишел Бергстром е виш истражувач во австралиската антарктичка дивизија, најзабележителна по нејзината работа за идентификување и ублажување на ризиците против екосистемите на Антарктикот и подантарктикот.

Ран живот и образование[уреди | уреди извор]

Бергстром е од Сиднеј, Австралија.[1] Таа завршила во гимназијата Хантерс Хил и ги презела додипломските студии на Универзитетот Меквари (Сиднеј). Нејзина постдипломска студија исто така била универзитет Меквари, каде завршила магистерски студии. Бергстром патувала на островот Меквари во 1983 година за нејзината магистерска теренска работа, а ова ја направи една од најраните жени научници што заминале на југ во австралиската програма на Антарктикот за постојана работа на терен.[2] Таа го продолжила својот фокус на островот Меквари, истражувајќи ја растителноста на холоценот за нејзиниот докторат, кој и бил доделен во 1985 година. Пред да работи во Антарктичката дивизија, Бергстром била виш предавач по екологија и ботаника на Универзитетот во Квинсленд.

Кариера и влијание[уреди | уреди извор]

Бергстром е применет екологист на Антарктикот и главен научник за истражување со австралиската дивизија Антарктик, каде што таа ги координира истражувањето на копно и крајбрежје.[3] Нејзиното истражување се фокусира на идентификување на ризиците за еко-системите на Антарктикот и Суб-Антарктикот и изнаоѓање решенија за ублажување на таквите ризици. За време на меѓународната поларна година ја водела програмата „Вонземјани на Антарктикот“[4][5] и играла главни лидерски улоги во SCAR регионалните чувствителности на климатските промени (RISCC)[6] и еволуцијата и биоразновидноста во програмите на Антарктикот.[7] Проектот „Вонземјани на Антарктикот“ резултирал со големи промени во начинот на кој повеќето национални програми и туристички оператори управувале со биосигурноста на Антарктикот[8][9] особено во однос на опремата за чистење за да се избегне носење семе на Антарктикот. Како што рекла Бергстром, „луѓето што носеа најмногу имаа многу семе. Тие навистина беа значителни закани“.[10]

Бергстром има објавено многу за науката на Антарктикот и е добро позната по нејзината многу влијателна работа во полето на инвазивни видови,[11][12][13] за квантифицирање на ефектите од искоренување на мачките на островот Меквари[14][15] и за неа изобилна работа на екологијата и заканите на растенијата на Антарктикот и суб-Антарктикот. Бергстром е исто така шампион во подобрувањето на напорите за биосигурност на Антарктикот (на пр Програма „Вонземјани на Антарктикот“).[5] Таа била во дизајнерскиот тим за Центарот за карго и биосигурност во Мекирискиот прилив Хобарт (порта на Австралија кон Антарктикот).

Бергстром била австралиски делегат на Научниот комитет за истражување на Антарктикот од 2011-2015 година. Бергстром била австралиски национален претставник за SSG-LS (постојана група SCAR - животни науки).[16] Таа исто така била претседател на Националниот комитет за истражување на Антарктикот при Австралиската академија на науките (2011–2014), каде што била клучна за поттикнување на ангажман со разни национални и меѓународни антарктички организации. Бергстром била активна во обезбедувањето менторство и обука за истражувачите во раната кариера.[17]

Бергстром инвестирапа многу во јавната комуникација со науката на Антарктикот, каде што го промовирала глобалното значење на антарктичките екосистеми и истражувањата на Антарктикот. Таа била интервјуирана многу пати за интервјуа во хартија, телевизија и радио.[11][12][14] Бергстром ја основала „Фондација Чист Антарктик“,[18] непрофитна организација со најголема цел да го донесе Антарктикот на светот, преку извонредно културно и научно искуство. Таа се залагала за напорите да се инсталираат дисплеи на Суб-Антарктикот во ботаничките градини Кралски Хобарт и Националните ботанички градини во Австралија со цел јавноста да може да ја доживее уникатната флора на оддалечените Суб-Антарктички острови.[19]

Бергстром била автор на книгата на „Антарктикот“, нов мјузикл, чија премиера била во октомври 2016 година во Хобарт во театарот Ројал. Шоуто имало за цел да поттикне ценење за антарктичките екосистеми.[20][21][22]

Избрани дела[уреди | уреди извор]

  • Бергстром, Дана М., и сор. „Брз распад на алпски еко-систем на Антарктикот: улогата на климата и патогените микроорганизми“. Весник за применета екологија 52.3 (2015): 774–783.
  • Бергстром, Дана М., и сор. „Индиректните ефекти од отстранувањето на инвазивните видови го уништуваат островот на светското наследство“. Весник за применета екологија 46.1 (2009): 73–81.
  • Френот, Ив и др. „Биолошки инвазии на Антарктикот: обем, влијанија и импликации“. Биолошки прегледи 80.01 (2005): 45-72.
  • Бергстром, Дана М. и Стивен Л. Чаун. „Lifeивотот на фронтот: историја, екологија и промени на островите во јужниот океан“. Трендови во екологијата и еволуцијата 14.12 (1999): 472-477.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Biologist – Dana Bergstrom“. classroom.antarctica.gov.au (англиски). Архивирано од изворникот на 2016-05-07. Посетено на 2016-06-04.
  2. „The holocene vegetation history of Green Gorge, Macquarie Island [manuscript] / Dana Michelle Bergstrom. – Version details“. Trove. Посетено на 2016-06-04.
  3. „Dr Dana Bergstrom“. www.antarctica.gov.au (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-08-12. Посетено на 2016-06-04.
  4. Huiskes, Ad H. L.; Gremmen, Niek J. M.; Bergstrom, Dana M.; Frenot, Yves; Hughes, Kevin A.; Imura, Satoshi; Kiefer, Kate; Lebouvier, Marc; Lee, Jennifer E. (2014-03-01). „Aliens in Antarctica: Assessing transfer of plant propagules by human visitors to reduce invasion risk“. Biological Conservation. 171: 278–284. doi:10.1016/j.biocon.2014.01.038.
  5. 5,0 5,1 „On Guard Against an Alilen Invasion“ (PDF). heardisland.org/. Australian Antarctic Magazine. 2008. Посетено на 2016-06-05.
  6. „Regional Sensitivity to Climate Change in Antarctic Terrestrial Ecosystems [RiSCC]: the periantarctic region“. data.aad.gov.au. 2000-11-10. Посетено на 2016-06-05.
  7. „Contact“. eba.aq. Evolution and Biodiversity in Antarctica. Архивирано од изворникот на 2016-03-24. Посетено на 2016-06-05.
  8. „Weeding out the aliens in Antarctica“. www.antarctica.gov.au (англиски). Посетено на 2016-06-04.
  9. „ATS – Non-native Species – Context“. www.ats.aq. Архивирано од изворникот на 2014-11-13. Посетено на 2016-06-04.
  10. 'Alien' Invasion Puts Antarctica At Risk“. The Huffington Post. 2012-03-05. Посетено на 2016-06-04.
  11. 11,0 11,1 „Alien seeds invade Antarctica“. 2012-03-06. Посетено на 2016-06-04.
  12. 12,0 12,1 „Catalyst: Antarctic Aliens – ABC TV Science“. www.abc.net.au. Посетено на 2016-06-04.
  13. „Alien Plant Invasion Threatens Antarctic Ecosystem: Researchers“. International Business Times UK. 2012-03-06. Посетено на 2016-06-04.
  14. 14,0 14,1 „Macquarie Island: ecological progress with challenges ahead“. Radio National (англиски). 2012-08-20. Посетено на 2016-06-04.
  15. „When the cat's away rabbits devastate island sanctuary“. www.smh.com.au. The Sydney Morning Herald. 2009. Посетено на 2016-06-04.
  16. „Membership“. www.scar.org. Архивирано од изворникот на 2016-04-12. Посетено на 2016-06-04.
  17. Oceania, Apecs (2013-06-07). „APECS Oceania: Free Leadership in Science Workshop, 28 June 2013, Hobart“. APECS Oceania. Посетено на 2016-06-04.
  18. „Pure Antarctic“. Pure Antarctic (англиски). Посетено на 2016-06-04.
  19. „UQ research pulls delicious plants out of the sub-Antarctic fridge“. UQ News. Посетено на 2016-06-04.
  20. „Home“. Antarctica. Архивирано од изворникот на 2018-12-05. Посетено на 2016-06-04.
  21. „Antarctica“. Tasmanian Theatre Company. Архивирано од изворникот на 2017-08-15. Посетено на 2016-06-04.
  22. Shine, Rhiannon. „Scientist turns playwright to spread message about Antarctic plight“. ABC News (англиски). 2016-10-29. Посетено на 2017-07-01.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]