Бел синап

White mustard
Scientific classification
Kingdom:	Plantae
Clade:	Tracheophytes
Clade:	Angiosperms
Clade:	Eudicots
Clade:	Rosids
Order:	Brassicales
Family:	Brassicaceae
Genus:	Sinapis
Species:	S. alba
Binomial name
	Sinapis alba; ; L.
Synonyms
	Brassica alba (L.) Rabenh.; Brassica hirta Moench;

Бел синап
Научна класификација [ у ]
Непознат таксон (попр):	Sinapis
Вид:	Бел синап
Научен назив
	Sinapis alba; L.
Синоними
	Brassica alba (L.) Rabenh.; Brassica hirta Moench;

Белиот синап (Sinapis alba) е едногодишно растение од фамилијата Brassicaceae. Понекогаш се нарекува и Brassica alba или B. hirta. Одгледано заради семето, кое се користи за правење на зачини за сенф, како сточна култура или како зелено ѓубриво, сега е широко распространето ширум светот, иако најверојатно потекнува од средоземниот регион.

Опис[уреди | уреди извор]

Белиот синап претстанува годишно растение , расте до 70 cm високо со шилести листови без стебленце, слични на Sinapis arvensis.^[1]

Распространетост[уреди | уреди извор]

Најчесто го има во Европа, Северна Африка, Блискиот Исток и Средна Азија, може да се најде низ целиот свет. Пронајден е дури на север до Гренланд^[2] и натурализиран низ Велика Британија и Ирска.^[3]

Кулинарска употреба[уреди | уреди извор]

Жолтите цветови на Белиот синап произведуваат голи или ретко наежени силициуми. Секое овошје (силик) содржи околу половина дузина семиња. Растенијата се собираат за нивните семиња непосредно пред мешунките на семето (siliquae) да созреат и да се отворат (отсекуваат).

Семето од бел синап се тврди сфероидни семиња, обично околу 1.0 to 1.5 milliметарs (0.039 ин to 0.059 ин) во пречник,^[4] со боја која се движи од беж или жолта до светло кафеава. Може да се употреба и во јадења. Кога се меле и се меша со други состојки, може да се произведе паста или повеќе стандардни зачини . Sinapis alba се користи за правење на вообичаениот жолт сенф за маса, со дополнителна жолта боја обезбедена од куркумата во некои формулации.

Семето на белиот синап содржи синалбин, кој е тиогликозид одговорен за нивниот лут вкус. Белиот синап има помалку испарливи масла и се смета дека вкусот е поблаг од оној што го произведуваат семките од црн синап.^[5]^[6]

Во Грција, листовите на ова растение се јадат во текот на зимата, пред да процвета. Грците го нарекуваат vrouves (βρούβα) или lapsana (λαψάνα). Сезоната на цветање на Белиот синап започнува во (февруари-март) се слави со фестивалот на синапот, серија свечености во винската земја Калифорнија (окрузите Напа и Сонома).

Други употреби[уреди | уреди извор]

Белиот синап најчесто се користи како покривка и зелено ѓубриво во Европа (помеѓу ОК и Украина). Постојат голем број сорти на ова растение , на пр. во Германија Архивирано на 10 мај 2017 г., Холандија, кои главно се разликуваат по доцнењето на цветањето и отпорноста на бело цвекло-цисти нематоди (Heterodera schachtii). Земјоделците претпочитаат доцноцветни сорти, кои не даваат семиња, бидејќи може да станат плевел во следната година. Раната сила е важна за брзо покривање на почвата за да се потисне плевелот и да се заштити почвата од ерозија. Во ротации со шеќерна репка, сузбивањето на бело цвекло-циста нематода е важна одлика. Отпорните сорти на белиот синап ја намалува популацијата на нематоди за 70-90%.^{[се бара извор]}

Галерија[уреди | уреди извор]

цветно растение
растение
цвеќиња
мешунки од семиња
покривна култура

Поврзано[уреди | уреди извор]

Растение сенф
Семе од синап

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Webb, D.A., Parnell, J. and Doogue, D. 1996. An Irish Flora. Dundalgan Press Ltd., Dundalk. ISBN 0-85221-131-7
↑ Beesley, S. and Wilde, J. 1997. Urban Flora of Belfast. The Institute of Irish Studies and The Queen's University of Belfast. ISBN 0-85389-695-X.
↑ Clapham, A.R., Tutin, T.G. and Warburg, E.F. 1968 Excursion Flora of the British Isles. Cambridge University Press. ISBN 0-521-04656-4
↑ Balke, D. (2000). „Rapid aqueous extraction of mucilage from whole white mustard seed“. Food Research International. 33 (5): 347–356. doi:10.1016/S0963-9969(00)00055-7.
↑ Tan, S. H. (2011). „Extraction and residual antinutritional components in protein fractions of Sinapis alba and Brassica napus oil-free meals“. 17th Australian Research Assembly on Brassicas (ARAB). Wagga Wagga, NSW: 107.
↑ Garland, S. (1993). The Complete Book of Herbs & Spices: An Illustrated Guide to Growing and Using Culinary, Aromatic, Cosmetic and Medicinal Plants. Frances Lincoln Limited, Rydalmere, NSW, Australia. ISBN 978-0340584699.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Цвеќе Синапис алба во Израел
Sinapis alba во фотографската база „CalPhotos“ на Калифорнискиот универзитет во Беркли. базата на фотографии
http://www.maltawildplants.com/CRUC/Sinapis_alba.php Сеопфатен профил за Sinapis alba .

[1] Webb, D.A., Parnell, J. and Doogue, D. 1996. An Irish Flora. Dundalgan Press Ltd., Dundalk. ISBN 0-85221-131-7

[2] Beesley, S. and Wilde, J. 1997. Urban Flora of Belfast. The Institute of Irish Studies and The Queen's University of Belfast. ISBN 0-85389-695-X.

[3] Clapham, A.R., Tutin, T.G. and Warburg, E.F. 1968 Excursion Flora of the British Isles. Cambridge University Press. ISBN 0-521-04656-4

[4] Balke, D. (2000). „Rapid aqueous extraction of mucilage from whole white mustard seed“. Food Research International. 33 (5): 347–356. doi:10.1016/S0963-9969(00)00055-7.

[5] Tan, S. H. (2011). „Extraction and residual antinutritional components in protein fractions of Sinapis alba and Brassica napus oil-free meals“. 17th Australian Research Assembly on Brassicas (ARAB). Wagga Wagga, NSW: 107.

[6] Garland, S. (1993). The Complete Book of Herbs & Spices: An Illustrated Guide to Growing and Using Culinary, Aromatic, Cosmetic and Medicinal Plants. Frances Lincoln Limited, Rydalmere, NSW, Australia. ISBN 978-0340584699.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]