Алансонска чипка
Алансонска чипка е иглена чипка која потекнува од Алансон, Франција. Понекогаш се нарекува „Кралица на чипката“. Изработката на чипка започнала во Алансон во текот на 16 век, а локалната индустрија брзо се проширила за време на владеењето на Луј XIV од Жан-Батист Колбер, кој основал кралска работилница во градот за производство на чипка во венецијански стил во 1665 година. Целта на формирањето на оваа работилница била да се намали зависноста на францускиот двор од скапиот странски увоз. Марте Ла Периер ја модифицирал венецијанската техника, и Алансон се појавил како уникатен стил околу 1675 година по завршувањето на монополот на Колбер. Тантелата што се користи вклучува мотиви со шари со подигнати контури на тесно набиени шевови со копчиња, надворешен раб украсен со пикоти и отворени површини со украсни додатоци.[1]
Историја
[уреди | уреди извор]Иако побарувачката за чипка опаднала по Француската револуција, таа вратила дел од својата популарност за време на Второ Француско Царство. Света Мари-Азели Герин Мартин, мајката на Света Тереза од Лизие била познат чипкач во Алансон. Бамба Милер, сопругата на Махараџа Дулип Синг, носела наметка од Алансонска чипка на нејзината венчавка во Александрија, Египет во 1864 година.[2] Производството на чипката од Алансон опаднало кон крајот на 19 век со промените во модата и развојот на поевтина, машинска чипка.
Рачната изработка на чипката преживеалa во мал обем и техниката била зачувана од кармелитските калуѓерки во Алансон. Во 1976 година во градот била основана Национална работилница за чипка за да се осигура дека оваа техника за правење чипка ќе опстои. Има постојана изложба на чипка и изложба каде се прикажува како се изработува во Музејот на убави уметности, кој се наоѓа во центарот на градот веднаш до работилницата. Самите работилници се отворени за јавноста, но само во одредени денови од годината.
УНЕСКО ја препознал необичната изработка на оваа чипка и ја додал на својот Репрезентативен список на нематеријално културно наследство на човештвото[3] во ноември 2010 година.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Библиографија
[уреди | уреди извор]- Despierres, Gérasime Bonnaire (1987). Alençon lace. Aberdeen: Aberdeen University Press. стр. 207. ISBN 978-0-08-034512-3.
- Duval, Louis (1883). Documents pour servir à l'histoire de la fabrication du point d'Alençon (француски). Alençon: E. Renaut-de Broise. стр. 108.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Leader, Jean E. „An Edging of Alençon Lace“. Посетено на 27 July 2022.
- ↑ Singh, Ganda (1977). Maharaja Duleep Singh Correspondence, Vol. 3. Patiala: Punjabi University. стр. 94.
- ↑ „Representative List of the Intangible Cultural Heritage“. Посетено на 21 November 2010.