Џорџина Даунс

Од Википедија — слободната енциклопедија

Џорџина Даунс (англиски: Georgina Downs) — британска новинарка, која е активист за здравствените ефекти од пестицидите.[1][2] Откако доживеала хронична болест во текот на нејзиното детство и адолесценција, таа започнала кампања против употребата на пестициди во индустриското земјоделство.[3]

Раниот живот[уреди | уреди извор]

Во 1983 година, Даунс се преселила со своето семејство од Пагам, Западен Сасекс, во куќа до земјоделските полиња во близина на Чичестер.[2][4] Најблиската нива до куќата и градината првично се користела за пасење добиток, но набргу откако таа пристигнала, таа била претворена во обработливо земјиште. Според Даунс, во текот на следните години, нејзиното здравје постепено се влошувало како резултат на изложеноста на пестицидите што се користат во блиските полиња. Медицинските тестови во тоа време ја отфрлиле болеста на моторните неврони и Паркинсоновата болест како причина.[4]

Кампања за пестициди во Велика Британија[уреди | уреди извор]

По истражувањето на темата пестициди и нивните ефекти врз здравјето на луѓето, Даунс одлучила да ги оспори владините регулативи. Во 2008 година таа го оспорила Одделот за животна средина, храна и рурални прашања (DEFRA) во Високиот суд на правдата, кој пресудил дека одделот не ги почитува прописите на Европската унија. Судот пресудил дека Даунс обезбедила „цврсти докази“ дека жителите претрпеле штета по нивното здравје и дека постојниот пристап кон регулативата за пестициди во Велика Британија не е, како што тврдела ДЕФРА, „разумен, логичен и законски“.[5][6]

Меѓутоа, ДЕФРА поднеле жалба и таа била поништена од Апелациониот суд во јули 2009 година. Апелациониот судија, Лорд Џастис Саливан, пресудил дека судијата на Високиот суд ја заменил неговата сопствена оценка за здравствениот ефект на пестицидите со доказите обезбедени од ДЕФРА.[7]

Даунс рекла дека апелационите судии ги игнорирале доказите што таа ги обезбедила - и на тоа се засноваше значајната победа на Високиот суд. Таа изјавила дека случајот ќе го поднесе пред Европскиот суд за човекови права.[8]

Во 2016 година Даунс започнала петиција со која ја повикувала премиерката Тереза Меј да го забрани секое прскање со пестициди во близина на домовите на жителите, училиштата и игралиштата. Петицијата била потпишана од илјадници други жители на руралните средини, исто така, известувајќи ги за негативните здравствени влијанија од прскањето на земјоделските култури во нивните локалитети.[9] Петицијата, исто така, била потпишана и поддржана од англискиот адвокат Мајкл Менсфилд КК, заедно со други екологисти од висок профил, вклучувајќи ги Стенли Џонсон, Џонатон Порит, Гордон Родик и Бен Голдсмит, меѓу другите.[9][10]

Припадности и награди[уреди | уреди извор]

Од 2006 година Даунс е регистрирана како новинар и во Меѓународната федерација на земјоделски новинари (ИФАЈ) и во Британскиот еснаф на земјоделски новинари (БГАЈ).[11][12]

Даунс ги освоила Британските награди за животна средина и медиуми (BEMA) во 2006 година,[13] и била еден од победниците на инаугуративните награди Космополитен, исто така, во 2006 година, освојувајќи ја наградата за Хероина.[14]

Во 2015 година, Даунс била номинирана за етичките награди на Обсервер за да го најде најдобриот зелен Британец. Во извештајот на „Гардијан“ се вели дека нејзината работа „промовира визија за зелена и одржлива Британија каде што нехемиските и природните методи на земјоделство се широко прифатени“.[15]

Друга работа[уреди | уреди извор]

Пред да ја започне својата кампања за пестициди со полно работно време, Даунс била пејачка и текстописец, настапувајќи во различни акустични места во живо, вклучувајќи и во клубот Кашмир во Лондон.[16][17][18] Таа исто така ја играла Матрона Мама Мортон во локалната продукција на мјузиклот Чикаго.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „BCPC seeks validation on EU guidance on pesticide exposure assessment – Farming UK News“. farminguk.com. 28 September 2009. Посетено на 7 April 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Hickman, Martin (16 February 2010). „Georgina Downs: Britain's Erin Brockovich“. The Independent (англиски). Посетено на 26 March 2017.
  3. ↑ Leake, Jonathan (1 April 2006). „CASE STUDY: campaigning against pesticides“. The Ecologist. Посетено на 7 April 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Christopher Booker; Richard North (17 January 2013). Scared to Death: From BSE to Global Warming: Why Scares are Costing Us the Earth. Bloomsbury Publishing. стр. 446–. ISBN 978-1-4081-8345-8.
  5. ↑ Adam, David (14 November 2008). „Campaigner wins pesticides court battle“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 27 March 2017.
  6. ↑ Eccleston, Paul (14 November 2008). „Crop sprays a risk to health, rules High Court“. The Telegraph (англиски). Посетено на 13 April 2017.
  7. ↑ Adam, David (7 July 2009). „Court's reversal of pesticides decision prompts accusations of whitewash“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 27 March 2017.
  8. ↑ King, Victoria (10 February 2010). „One-woman fight against government for pesticide ban“. news.bbc.co.uk (англиски). Посетено на 27 March 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 „Written evidence – UK Pesticides Campaign (paras 1.45 -1.51)“. data.parliament.uk. 15 February 2017. Посетено на 8 April 2017.
  10. ↑ „Stanley Johnson on Twitter“.
  11. ↑ „Organic vs pesticides debate: still a hot potato (comments)“. The Daily Telegraph. 29 July 2014. Посетено на 9 April 2017.
  12. ↑ „Significant victory for campaigner as the Government is to finally change the policy approach for assessing the risk to public health from pesticides“ (PDF). Pesdicides Campaign. Посетено на 9 April 2017.
  13. ↑ „Prince of Wales on Winner's Podium at WWF Environmental Awards“. World Wildlife Fund. Архивирано од изворникот на 2017-04-08. Посетено на 7 April 2016.
  14. ↑ „Fun Fearless Females, The Winners“. Metro. 8 November 2006. Посетено на 9 April 2017.
  15. ↑ „Observer Ethical Awards 2015: nominees for green Briton of the year“. The Guardian. 25 April 2015. Посетено на 7 April 2017.
  16. ↑ „Christopher Booker's Notebook“. The Daily Telegraph. 4 May 2003. Посетено на 14 April 2018.
  17. ↑ „Christopher Booker's Notebook“. The Daily Telegraph. 31 August 2003. Посетено на 14 April 2018.
  18. ↑ „Georgina Downs – 3 original songs at the Kashmir Klub“. VIP productions. 22 November 2001. Посетено на 14 April 2018.

 

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Џорџина_Даунс&oldid=5046588“