Lactarius albocarneus
| Lactarius albocarneus | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Царство: | Габи |
| Оддел: | Столпчести габи |
| Класа: | Агарикомицети |
| Ред: | Гулапковидни |
| Семејство: | Гулапки |
| Род: | Млечки |
| Вид: | Lactarius albocarneus |
| Научен назив | |
| Lactarius albocarneus Britzelm., 1895 | |
| Синоними | |
|
Lactifluus albocarneus (Britzelm.) Kuntze, 1898 | |
| Lactarius albocarneus | |
|---|---|
Научна класификација 
| |
| Царство: | Fungi |
| Колено: | Basidiomycota |
| Класа: | Agaricomycetes |
| Ред: | Russulales |
| Семејство: | Russulaceae |
| Род: | Lactarius |
| Вид: | L.albocarneus
|
| Биномен назив | |
| Lactarius albocarneus Britzelm., 1895
| |
| Синоними | |
|
Lactifluus albocarneus (Britzelm.) Kuntze, 1898 | |
Lactarius albocarneus е член на големиот род Млечки(печурки) (ред Russulales ), познат како млечки. Пронајден во Европа, овој вид првпат бил опишан во 1895 година од германскиот миколог Макс Бритцелмајр.[1][2]
Систематика[уреди | уреди извор]
Овој вид бил таксономски дијагностициран од Макс Брицелмајр во „Botanisches Zentralblatt“ од 1895 година.
Полското име го дала Алина Скиргиело во 1998 година[3]. Латински синоними[4]:
Lactarius albocarneus Britzelm. 1895 var. albocarneus
Lactarius albocarneus var. glutinovirens Џулиус Блум Бон 1985 година((J. Blum) Bon 1985)
Lactarius glutinopalens F.H. Møller и J.E. Lange var. glutinopallens 1940 година
Lactarius glutinopalens F.H. Молер и Џ.Е. Lange 1940 var. глутинопален
Lactarius glutinopalens var. glutinovirens J. Blum 1976 година
Lactifluus albocarneus (Britzelm.) Kuntze 1898 година
Морфологија[уреди | уреди извор]
Шапка е со пречник од 3–7 см, во зрели плодни тела рамни и благо вдлабнати во центарот, обично брановидни на рабовите. Работ на младите плодни тела е свиткан, кај постарите е исправен. Површината е светла, жолтеникаво-сива или сиво-месо боја, кај младите плодни тела најчесто со виолетова нијанса, кај постарите - окер, а понекогаш дури и кафеаво-сива. Станува црно-сиво кога ќе се притисне. Работ малку посветол. Површината на шапката е многу лигава и леплива, сјајна или сребрена како мраз кога е сува. Целото плодно тело лачи млеко, кај младите плодни тела го има во изобилство, кај постарите слабо. Бело е, на почетокот горчливо, а потоа луто и пецкаво.
Ламеларни, жабри доста ретки, понекогаш бифурцирани, тесни. Најпрво се бело до крем, а потоа светло сиво-кафеави.
Стеблото достигнува висина 5-6 см, дебелина 1-1,2 см, првично полна, подоцна е празна. Површина од бела до белузлава, обично со црвеникава нијанса. Како и шапката, таа е многу лигава.
Пулпата е составена од сферични клетки кои предизвикуваат нивна специфична кршливост и неправилна фрактура. По боја бела до белузлава, оштетените точки кај постарите примероци стануваат светло жолтеникави. Вкусот е горчлив и пецкав.
Млекото латексот кај младите примероци обилно се лачи, а кај постарите послабо. Бело е, на почетокот горчливо, па луто.
Микроскопски одлики[уреди | уреди извор]
Исцедок од спорите е во крем боја. Спорите се елипсоидни, со големина 9-10 × 7-8 Мм покриени со папили споени со ламели кои формираат многу слабо видлива мрежест шара, амилоидна. Поддржува големини 45–50 × 9–11 Мм. Доста ретки цистидии, облик на тесно вретено и димензии од 60-70 × 5-8 Мм.
Распространетост и живеалиште
Се јавува само во Европа[5]. Се наоѓа на Црвената листа на растенија и габи на Полска. Има статус R - потенцијално загрозен поради ограничениот географски опсег и малите области на живеалишта. Исто така е на списоците на загрозени видови во Белгија, Данска, Германија, Литванија, Норвешка, Холандија и Финска[6].
Микоризни организми, кои се развиваат во почвата во иглолисни шуми, особено во присуство на ела, исклучиво на варовнички почви. Таа произведува плодни тела од јули до октомври[7].
Слични видови[уреди | уреди извор]
Lactarius uvidus нејзиното млеко во воздухот станува виолетово,
синкаво млеко
Lactarius trivialis нејзиното млеко во воздухот пожолтува[8].
Поврзано[уреди | уреди извор]
Список на видови Млечки (печурки)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Lactarius albocarneus“. www.mycobank.org. Посетено на 2020-01-20.
- ↑ Smith, A. H.; Clémençon, H. (1979-02-01). „The confusion of Lactarius lepidotus with Lactarius griseus in Europe“. Nova Hedwigia. 30 (1–4): 457–468. doi:10.1127/nova.hedwigia/30/1979/457. ISSN 0029-5035. line feed character во
|title=во положба 27 (help) - ↑ Grzyby (Mycota) (Wyd. 1. изд.). Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk. 1960-<c1999>. ISBN 83-85444-26-2. OCLC 5147749. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Persoon, C. H.; Persoon, C. H.; Lünemann, G. H; Langsdorff, G. H. von (1808). Index botanicus; sistens omnes fungorum species in D.C.H. Persoonii Synopsi methodica fungorum enumeratas, vna cum varietatibus et synonymis,. Gottingae,: Apud H. Dieterich,.CS1-одржување: излишна интерпункција (link)
- ↑ Suber, Peter (2014). „Otwarty dostęp“. doi:10.31338/uw.9788323515777. Наводот journal бара
|journal=(help) - ↑ Mirek, Zbigniew (2006). Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences. ISBN 83-89648-38-5. OCLC 78225357.
- ↑ Łukomski, Stefan (2006). Grzyby : wielki ilustrowany przewodnik : ponad 1000 opisanych gatunków. Warszawa: KDC - Klub dla Ciebie. ISBN 978-83-7404-513-1. OCLC 496814529.
- ↑ Kroczek, Przemysław; Łypaczewska, Joanna (cop. 2008). Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa Publicat. ISBN 978-83-245-9550-1. OCLC 297817294. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help)