Шумска хипархија
| Шумска хипархија | |
|---|---|
| |
| Примерок сликан во Андора | |
_male_Macedonia.jpg)
| |
| Мажјак, примерок сликан во Македонија | |
| Научна класификација | |
| Научен назив | |
| Hipparchia fagi (Scopoli, 1763) | |
| Синоними | |
Шумската хипархија (Hipparchia fagi) е пеперутка од подвидот на шаренци.[3]
Подвидови[уреди | уреди извор]
- Hipparchia fagi tetrica Fruhstorfer, 1907[2]
Животна средина[уреди | уреди извор]
Оваа пеперуга може да се најде во скоро цела Европа, особено во јужниот дел на Континетот[2] (вклучително и во Македонија).[4] Таа живее во широколисни шуми, тревни површини на надморска висина до 1,600 метри.[5]
Опис[уреди | уреди извор]
Пеперугата има распон на крилјата од 66 до 76 мм.[6] Овие големи пеперуги имаат темнокафеава горна страна на крилјата, со бела нијанска при крајот на крилјата, која е повидлива кај женките. На врвот на крилјата имаат темна дамка. За разлика од женките, мажјаците имаат и по една бледа дамка со бела точка во белиот појас во долниот дел.[7] Долниот дел на крилјата е сличен со горниот кај двата пола. Разликата е во основата на крилјата, каде долната страна има изразито кафеаво-црни шари, и тие не се присутни на горната страна.[8]
Овие пеперутки имаат одличен распоред на бои во поглед на камуфлажа во природна средина, особено на кората на дрвото. Тие најчесто се одмораат на кората на дрвото.[5] T
Гасеницата има светлокафена глава со четири темни шари. Телото е светлокафено.[9]
-
Женка -
Парење. -
Парење
_female_Macedonia.jpg)
_courting_female_(l)_male_(r)_Macedonia.jpg)
.JPG)
-
Женка -
Женка, долна страна -
Мажјак -
Мажјак, долна страна
Биологија[уреди | уреди извор]
Возрасните единки летаат од јуни до септември.[6] Овој вид на пеперуги имаат по една генерација годишно. Гасениците презимуваат, а ларвите се хранат со различни растенија, меѓу кои Brachypodium pinnatum, Bromus erectus, Festuca rubra, Holcus lanatus и Holcus mollis.[2][5]
Литература[уреди | уреди извор]
- Kudrna, O. (1977): A Revision of the Genus Hipparchia Fabricius. — 300 S., Faringdon – London
- Kudrna, O., Harpke, A., Lux, K., Pennerstorfer, J., Schweiger, O., Settele, J. & M. Wiemers (2011): Distribution atlas of butterflies in Europe. – 576 S.; Halle a.d. Saale
- Lionel G. Higgins et Norman D. Riley, Guide des papillons d'Europe, Delachaux et Niestlé, 1988, (Lausanne).
- Tom Tolman, Richard Lewington, Guide des papillons d'Europe et d'Afrique du Nord, Delachaux et Niestlé, (ISBN 978-2-603-01649-7).
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ INPN taxonomie
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Hipparchia Fabricius, 1807" at Markku Savela's Lepidoptera and Some Other Life Forms
- ↑ Catalogue of life
- ↑ „Fauna europaea“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2021-01-25.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 IUCN Red List
- ↑ 6,0 6,1 Simon Coombes Captain's European Butterfly Guide Архивирано на 22 јули 2019 г.
- ↑ Papillons du Poitou-Charentes
- ↑ Euro Butterflies by Matt Rowlings
- ↑ D.J. Carter et B. Hargreaves, Guide des chenilles d'Europe, Delachaux et Niestlé, 2001, ISBN 2-603-00639-8
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Paolo Mazzei, Daniel Morel, Raniero Panfili Молци и пеперуги во Европа и Северна Африка
- Lepiforum.de
|