Замок Сефстахолм

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сефстахолм во 19 -ти Век, непознат уметник

Замокот Сефстахолм се наоѓа во предградието на шведскиот град Вингокер во провинцијата Седерманланд. Изграден е во 1666 година за царскиот советник Густаф Ларсон Спар, а архитект најверојатно бил Ерик Далберг, кој живеел во блискиот замок Скенс.[1] Замокот, кој изгорел во 1762 година, бил обновен во 1815 година со мали промени. Тој и припаѓа на општината Винжекер од 1986 година.

Замокот Сефстахолм Säfstaholms slott, Vingåkers kommun, Södermanland, Sverige
Замок Сефстахолм

Историја[уреди | уреди извор]

Оригиналниот имот бил село наречено Севста. Во 1454 година, советникот Менс Бенгтсон донирал дел од селото на манастирот Јулита, а остатокот го наследил неговиот син Јохан Мансон.

Во 1604 година, круната го презела имотот, но наскоро бил подарен на Ана, сопругата на полковникот Ерик Суп. Областа добила ослободување од данок поради воена служба. Ана му го дала Сефстахолм на нејзиниот братучед Оке од благородното семејство Ноќ и Ден, а тој му го препуштил на неговиот зет, градител на замокот Густаф Ларсон Спар. Имотот подоцна му припаднал на семејството Бонде аф Бјорно .

На почетокот на 19 Во 19 век, „слепата извонредност“ Густаф Трол-Бонде, кој бил сопственик на Софстахолм од 1791 до 1855 година, ја претворил областа околу замокот во селска резиденција во англиски стил. Во исто време, тој ја чувал својата голема приватна колекција на книги и уметнички дела во зградата. Под негово раководство се обработувале нови површини, бил создаден парк и палатата била редизајнирана според плановите на Карл Кристофер Ѓорвел. Во исто време, многу уметници живееле во областа на замокот и така областа е прикажана во многу дела на познати сликари од оваа ера. Откако правнукот на Густаф го продал имотот во 1920 година, замокот почнал да се распаѓа и уметничката колекција била распуштена.

Од 1935 до 1968 година замокот бил користен како училиште за ментално хендикепирани деца од страна на Здружението за грижа за луди деца. Оттогаш, училишната работа продолжува во новоизградена зграда во центарот на селото. Во 1980-тите, општината извршила обемно реновирање во соработка со музејот Седерманландс. Сега замокот го отсликува духот на времето во кое живеел „слепата извонредност“, а се вратиле и уметничките изложби.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Se ditt Södermanland. 1993, S. 104