Дуодрама

Од Википедија — слободната енциклопедија

Дуодраматеатарска мелодрама за двајца глумци или пејачи, во која говорниот глас се користи со музичка придружба за зголемен драматичен ефект. Била раширена кон крајот на 18 и почетокот на 19 век.

Тесно поврзана со операта, најпознат пример биле делата од 1775 година „Аријадна на Наксос“ и „Медеја“ од Георг Бенда. Моцарт се восхитувал на работата на Бенда и користел слични техники во „Заид“ (1780) и „Тамос, кралот на Египет“ (околу 1773-1780). Тој самиот размислувал да напише дуодрама, да се вика „Семирамис“. „Фиделио“ на Бетовен (1805-1814) и „Волшебниот стрелец“ на Карл Марија фон Вебер (1821) исто така содржат дуодрами. Стилот се користи и во лидови и песни.[1]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Warrack, John and West, Ewan (1992), The Oxford Dictionary of Opera, 782 pages, ISBN 0-19-869164-5