Биг-Жаргал
 | |
| Автор | Виктор Иго |
|---|---|
| Изворен наслов | Bug-Jargal |
| Земја | Франција |
| Јазик | Француски |
Издадена | 1826 |
| Страници | 211 |
Биг-Жаргал е новела на францускиот писател Виктор Иго, објавена во 1826 г. Тоа е преработена верзија од истоимен расказ објавен во списанието на братот од Иго „Литературен Кустос (Le Conservateur littéraire) во 1820 година. Романот е за дружбата меѓу еден роб кој бил африкански принц и францускиот офицер Леополд Д'Оверни за време на Хаитската револуција.
Хуго подоцна тврдел дека приказната била дел од соработка именувана како Contes sous la Tente (Приказни под шатор), напишана за две недели во 1818 г. (на шеснаесетгодишна возраст). Сепак, ракописот датира од април 1819 г.
Содржина[уреди | уреди извор]
Дејствието на Биг-Жаргал започнува неколку недели пред револуцијата на Хаити, кога Тусен Лувертир се бори против колонијалниот режим. Д'Оверни, внук на аристократ кој поседува многу робови, е свршен со Мари. Робот Пјеро, е заљубен во Мари, но не може ништо да направи поради расните и културни пречки меѓу нив. Пјеро ја спасува Мари од крокодил, но ќе го фрлат во зандана зошто застанал во одбрана на друг роб и го заштитил од бесот на неговиот сопственик. Таму се спријателува со Д'Оверни, а пред самата револуцијата, Пјеро ги предупредува свршениците да заминат од островот. И покрај предупредувањето тие решаваат да останат, а на денот на свадбата почнува робовската револуција. Белите земјопоседници го гледаат брзото и насилно распаѓање на нивното општество. Пјеро ја спасува Мари од напад на робови и заедно бегаат, но Д'Оверни мисли дека Пјеро ја киднапирал неговата сопруга. Додека ги бара лута во мрачна пештера. Таму е заробен од насилниот и озлогласен водач на робовите Бјасу. Во пештерата, ослободените робови ги принудуваат своите бели затвореници да се убиваат меѓусебно ако сакаат да останат живи. Пјеро доаѓа за да го спаси Д'Оверни, кој дознава дека Пјеро е всушност Биг-Жаргал, мистериозниот водач на робовите. Пјеро го води кај неговата сопруга и умира штитејќи ги своите пријатели.
Наводи[уреди | уреди извор]
- Макс Бах, „Интересот на Хуго за општествените проблеми“, Модерни јазични белешки, јануари 1957 година, бр. 72 (1), стр. 47–48.
- Паскале Гајтет, „Хибридни суштества, хибридна политика, во „Буг-Јаргал“ и „Le Dernier jour d'un condamné“ на Хуго“, Француски студии на деветнаесеттиот век, пролет-лето 1997, бр. 25 (3-4), стр. 251–265.
