Александриска детелина
| Александриска детелина | |
|---|---|
| |
| Научна класификација [ у ] | |
| Царство: | Растенија |
| клад: | Скриеносеменици |
| клад: | Евдикоти |
| клад: | Розиди |
| Ред: | Бобовидни |
| Семејство: | Бобови |
| Род: | Детелина |
| Вид: | Александриска детелина |
| Научен назив | |
| Trifolium alexandrinum L. | |
| Синоними[1] | |
| |
| Александриска детелина | |
|---|---|
Научна класификација
| |
| Царство: | Plantae |
| Нерангирано: | Tracheophytes |
| Нерангирано: | Angiosperms |
| Нерангирано: | Eudicots |
| Нерангирано: | Rosids |
| Нерангирано: | Fabales |
| Семејство: | Fabaceae |
| Подсемејство: | Faboideae |
| Род: | Trifolium |
| Вид: | T. alexandrinum
|
| Биномен назив | |
| Trifolium alexandrinum | |
| Синоними[1] | |
| |
Александриска детелина (латински:Trifolium alexandrinum ( египетска детелина, детелина berseem) е годишна детелина која се одгледува претежно во наводнувани суптропски региони и се користи како мешункаста култура. Таа е важна зимска култура во Египет, каде што можеби се одгледувала уште од античко време,[2][3] и бил воведен во северна Индија на почетокот на деветнаесеттиот век. Се одгледува и во САД, Европа, Кина и Австралија.
Растението достигнува 30 до 100 см висина со исправени или нагорни стебла. Постојат два вида на оваа детелина, еднократна и повеќекратна. Едноделните сорти, како „Балади“, имаат висока точка на растење и имаат слабо закрепнување откако ќе се окосат. Повеќекратните сорти, како „Фрсти“, имаат пониска точка на растење што овозможува повеќекратна жетва од едно сеење.
Александриската детелина е генерално чувствителна на мраз и треба да се сади само откако ќе помине сезоната за мраз. Исклучок е „Frosty“ berseem clover која била развиена од Grassland Oregon, Inc. и објавена во 2016 година. Оваа сорта е способна да преживее температури до 5 степени.[4]
Александриската детелина е способна да произведе до 8 тони сточна храна во една сезона на растење.[5] Александриската детелина е слична по квалитет на сточна храна со онаа на луцерката. .
Зелено ѓубриво. Александриската детелина може да се користи и како покривна култура за сузбивање на плевелите или како зелено ѓубриво што обезбедува азот за следните култури. Како култура со зелено ѓубриво.,
Александриската детелина како сточна храна[уреди | уреди извор]
Александриската детелина обезбедува високо хранлива и вкусна сточна храна за добитокот во зимската сезона во повторени сечи. Содржи 17% сурови белковини, 25,9% сурови влакна и 60-65% содржина на TDN (Вкупно сварливи хранливи материи).[6] НаАлександриската детелина и треба блага температура за да никне и дополнително да се воспостави. Нејзиниот раст е ограничен за време на многу студено или ладно време. Расте добро на средно до тешки почви и се спротивставува на соленоста.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Trifolium alexandrinum L.“. Plants of the World Online. Кралски ботанички градини во Кју. Посетено на 28 April 2022. (англиски)
- ↑ Muhammad, Dost; Misri, Bimal; El-Nahrawy, Mohamed; Khan, Sartaj; Serkan, Ates (2014). Egyptian clover (Trifolium alexandrinum) (PDF). Cairo: FAO Regional Office for the Near East and North Africa. ISBN 9785-108008-5-92.
- ↑ Oushy, Hamdy (2008). „USAID Fact Sheet: Berseem Clover“ (PDF).
- ↑ „Cold Tolerant Berseem Clover Provides Frost Seeding Option“. AgNewsWire (англиски). 2018-01-16. Посетено на 2019-07-06.
- ↑ „Berseem Clover“. www.sare.org. Посетено на 2019-07-06.
- ↑ „Dairy Knowledge“.