Џулија ди Нуно
Џулија ди Нуно (родена во 1973 година)[1] е италијанска математичарка, специјалист по стохастичка анализа и финансиска математика, која работи како професор по математика на Ословскиот универзитет, со асоцијативно назначување во Норвешкото училиште за економија.[2] Освен по нејзиното истражување ди Нуно е позната по промовирањето на математиката во Африка.[1]
Образование и кариера[уреди | уреди извор]
Ди Нуно добила диплома по математика од Миланскиот универзитет во 1998 година, вклучувајќи го истражувањето на стохастичките функции, со Јуриј Розанов.[2] Се преселила на Павијскиот универзитет за докторските студии, продолжувајќи со Розанов како неформален ментор, но под официјален надзор на Еугенио Регацини. Докторирала во 2003 година; нејзината дисертација била: За стохастичката диференцијација со апликации за минимални варијанти на опкружување.[2][3] Таа се приклучила на Ословскиот универзитет во 2003 година и ја додала нејзината припадност кон Норвешкото училиште за економија во 2009 година.[2]
Активизам[уреди | уреди извор]
Ди Нуно е претседателка на Европскиот комитет на математички друштва за Земјите во равој, а работела и на промоција да младите истражувачи да ја посетат Африка и да основаат "Новоформирани регионални центри на извонредност" таму. Меѓународниот совет за индустриска и применета математика во 2019 година и ја доделил Су Бакин наградата за оваа работа, цитирајќи ја "долготрајната евиденција активно и ефикасно ги поттикнува врвните математички истражувања и образование во развојот на африканските држави".[1]
Книги[уреди | уреди извор]
Со Бернт Карстен Оксендал и Френк Проске, ди Нуно е соавтор на книгата Малјавин пресметка за Леви процесите со апликации во финансирањето (Спрингер, 2009).[4] Таа исто така ги ко-уредувала Напредните математички методи за финансиите (Спрингер, 1011) со Оксендал.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 ICIAM Prizes, International Council for Industrial and Applied Mathematics, 2018
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Curriculum vitae, Посетено на 2018-10-11
- ↑ Џулија ди Нуно at the Mathematics Genealogy Project
- ↑ Privault, Nicolas (2010), „Review of Malliavin calculus for Lévy processes“, Mathematical Reviews, MR 2460554
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Home page Архивирано на 11 февруари 2019 г.
- Џулија ди Нуно објавени подредени дела од Гугл сколар
|