Шпанска поезија
Шпанската поезија ги опфаќа поетските творби создадени во Шпанија.
Историски развој[уреди | уреди извор]
Средновековната поезија[уреди | уреди извор]
Големата обнова[уреди | уреди извор]
Врз урнатините на шпанскиот политички и духев престиж, во 1898 година се појавила славната генерација на Унамуно, Антонио и Мануел Мачадо, Хименес итн., кои им се спротивставиле на кастизмот и на расната чистота и се залагале за отворање и обнова на шпанската поезија. Оваа генерација констатирала дека „во внатрешноста на нашито духовен и морален живот нема ниту еден ток на жива вода, насекаде само мочуриште од устоена вода, ниту еден извор.“ Надоврзувајќи се на идеите на генерацијата од 1898 година, во 1920-тите се појавила новата генерација шпански поети, како: Лорка, Гиљен, Салинас, Диего, Алберти, Алтолагире итн., кои ја започнале големата обнова на шпанската поезија. За оваа генерација, Хуго Фридрих вели: „Делото на Мачадо, Хименес, Лорка, Алберти, Диего и другите е можеби најскапоценото богатство што го има современата европска лирика.“[1]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Матеја Матевски, „Федерико Гарсија Лорка 1898-1936“, во Федерико Гарсија Лорка, Неверна жена. Скопје: Македонска книга, Култура, Мисла, Наша книга, 1982, стр. 157-158.