Фикрат Гоја

Од Википедија — слободната енциклопедија
Fikrat Goja
Изворно имеFikrət Qoca
Роден/аFikrat Gojayev
25 август 1935(1935-08-25)
Agdash, Azerbaijan SSR, Soviet Union
Починат/а5 мај 2021(2021-05-05) (возр. 85)
Agdash, Azerbaijan
ЗанимањеPoet
Значајни наградиPeople's Poet of Azerbaijan (1998)

Фикрат Гоја ( азерски: Fikrət Qoca , 25 август 1935 – 5 мај 2021 година) бил азербејџански поет . Тој бил почестен како народен поет на Азербејџан во 1998 година.

Ран живот и образование[уреди | уреди извор]

Гоја е роден во Агдаш .[1] Студирал на Институтот за литература Максим Горки во Москва, дипломирал во 1964 година.

„Жената што не можеше да најде зборови“ била првата објавена песна на Гоја. Гоја го опишал како „за жена која цело време била изненадена за сè. Таа не можела да ги разбере работите што се случувале во светот околу неа.“ [2]

Биографија[уреди | уреди извор]

Гоја била извршен уредник на Гобустан од 1978 година и тој бил активен во Сојузот на писателите на Азербејџан, станувајќи секретар во 1997 година [2] Многу песни на Гоја на азербејџански се објавени. Ја покриваа борбата за слобода.[1]

Пораснал за време на Втората светска војна. Татко му работел во болница, па како дете видел многу ранети и гладни луѓе кои живееле во мизерни услови, од рака до уста. Тие искуства многу влијаелe на него и тој период станал неговиот прв учител по поезија. Знаете, песната е како крик. Човек вреска кога го згазнале или повредуваат - кога ќе му се случи нешто лошо.

Неговите поетски книги ја отсликуваат неговата љубов кон татковината, неговите чувства на патриотизам и неговите размислувања за човекот и времето. Тој обиколуваше во многу земји и им посвети песни на национално-ослободителните движења во тие земји, вклучувајќи го кубанскиот борец за слобода Ернесто Че Гевара („Без адреса писма“), активистот на движењето за ослободување Гвинеја-Бисао Амилкар Кабрал, филипинскиот националистички протагонист Хосе Рисал, младиот Виетнамец Ли Ви Том и по песните што ги напиша. За тековната борба за слобода, во 90-тите ги напиша „Случајни минувачи“, „Човечко ниво“, „Обични вистини“ и други. Напишал и голем број прозни дела. Настаните од 20 јануари 1990 година се рефлектираат во расказите „Смртта не е разделба“ (1990 година), „Засега, до Судниот ден“ (2000 година).

Гоја, меѓу другите, превел дела од Михаил Лермонтов, Тарас Шевченко, И. Волкер. Неговите дела се преведени на повеќе странски јазици.

За неговите песни е компонирана музика („Мајко, другар ми се мажи“, „Срце мое“, „Утро“, „ Дојди утро “, „Не најдов цвет“, „Ноќта е предолга“, „Дојде есента“ итн. ).

Неговата поема „ Гел Еј Сехер “ (Дојди, еј утро) беше наместена и стана популарна песна на Полад Булбулоглу . Во доцните 1990-ти, Бубулоглу сними нова верзија на Гел Еј Сехер со аранжман на Пол Бакмастер . Додека Булбулоглу имаше огромен успех со песната и распродадените концерти во Русија, Булбулоглу стана министер за култура на Азербејџан, а подоцна и амбасадор на Азербејџан во Русија.[3]

Препознавање[уреди | уреди извор]

Во 1968 година, Гоја ја доби наградата Ленин Комсомол за поема посветена на младинскиот херој и храброст.[4]

Во 2015 година, Гоја беше награден со Орден за заслуги Шараф за неговиот придонес во азербејџанската литература. Церемонијата се одржа во Сојузот на писателите на Азербејџан.[5]

На 25 август 2020 година, Гоја беше одликуван со орденот Истиглал од претседателот Илхам Алиев за неговиот придонес во азербејџанската култура.[6]

Смртта[уреди | уреди извор]

Фикрат Гоја почина на 5 мај 2021 година во Азербејџан.[1]

Награди[уреди | уреди извор]

  • Награда „Ленин Комсомол“ на Азербејџанската ССР - 1968 година
  • Почесен уметнички работник на Азербејџанската ССР - 30 јули 1979 година
  • Орден Шохрат - 26 јуни 1995 година
  • Почесна титула народен поет на Азербејџан — 23 мај 1998 година
  • Хумај награда - 1998 година
  • Индивидуална пензија на претседателот на Република Азербејџан - 11 јуни 2002 година
  • Почесна диплома на претседателот на Република Азербејџан - 16 јули 2010 година
  • Орден Шараф - 1 септември 2015 година
  • Државна награда на Република Азербејџан - 26 мај 2016 година
  • Орден Истиглал — 24 август 2020 година [7]

Книги[уреди | уреди извор]

  • Qağayı (1963)
  • Hamiya Borcluyam (1965)
  • Yatmadığım gecələrdə (1970)
  • Günlərin bir günü (1972)
  • Gül ömrü (1975)
  • İnsan xasiyyəti (1980)
  • Ömürdən səhifələr (1984)
  • Mavi dünyanın adamları (1988)
  • Taleyin ağır taleyi (1993)
  • Dənizdə ay çiməndə (1967)
  • Seçilmiş əsərləri (2014)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 AzeriTimes.com. „People's poet Fikret Goja passes away“ (англиски). Посетено на 2021-05-10.
  2. 2,0 2,1 „7.4 Fikrat Goja Poet“. www.azer.com. Посетено на 2021-05-10.
  3. „FAREWELL TO PAUL BUCKMASTER“. muzikotek.com.tr (англиски). Посетено на 2021-05-10.
  4. „Famed Azerbaijani poet Fikret Goja marks 80th birthday“. AzerNews.az (англиски). 2015-09-03. Посетено на 2021-05-10.
  5. „Fikret Goja presented "Sharaf" order“. AzerNews.az (англиски). 2015-09-23. Посетено на 2021-05-10.
  6. „Order of the President on Fikret Goja“. Qadin.Net ~ First national women's portal. Посетено на 2021-05-10.
  7. „F.G.Qocayevin "İstiqlal" ordeni ilə təltif edilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı » Azərbaycan Prezidentinin Rəsmi internet səhifəsi“. president.az (азербејџански). Посетено на 2022-03-29.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]