Сопресата
.jpg)
Сопресата е италијанска сува салама. Иако има многу варијации, се прави од два главни типа: сув колбас типичен за Базиликата, Апулија,[1] и Калабрија, и многу различен вид салама, направена во Тоскана и Лигурија. Сè уште е дел од јужноиталијанското културно наследство каде локалното население (особено во помалите рурални градови) сами ја колат свињата и го користат сето тоа, без ништо да фрлат, користејќи некои делови за правење суво месо, вклучително и сопреса. Сопресата понекогаш се подготвува со шунка.[2]
Сорти[уреди | уреди извор]
Сопресата Базиликата главно се произведува во Ривело, Канчелара, Ваљо и Лагонегро. Сопресата Калабрија има статус на заштитена ознака на потекло; особено познат е оној вид произведен во Акри и Деколатура.[3] Соппресата Пуља од Мартина Франка е исто така многу позната.
Сопресата Тоскана, сопресата од Тоскана, се прави од преостанатите делови на свињата. Прво, главата се вари неколку часа. Кога е готово, се вади месото и кожата. Целото месо и кожата, вклучително и јазикот, се сечкаат, се зачинуваат, а потоа се филуваат во голема обвивка. Течноста за готвење се прелива за да ја покрие смесата и потоа се додава и течноста за готвење (со висока содржина на желатин) се згуснува за да се спои се. Слично е на англискиот браун, полскиот салцесон и германскиот прескопф (австриски Пресвурст).
Сопресата Венета го добила своето име по практиката на притискање на саламата помеѓу дрвени штици што резултира со права, сплескана форма. Северно-италијанската верзија од Виченца, во регионот Венето, ја отстранила пресираната форма и станала меѓународен фаворит.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Joe Famularo A Cook's Tour of Italy, 2003, HPBooks pag. 320 ISBN 1-55788-418-8
- ↑ Malik, A.; Erginkaya, Z.; Ahmad, S.; Erten, H. (2014). Food Processing: Strategies for Quality Assessment. Food Engineering Series. Springer New York. стр. 148. ISBN 978-1-4939-1378-7. Посетено на June 7, 2017.
- ↑ „Al Campionato italiano del salame trionfa la Soppressata dolce calabrese“.
