Прототетис

Од Википедија — слободната енциклопедија

Прототетис или „Тески Океан“ бил древен океан кој постоел од најновиот Едијакаран до Јаглерод (550–330 Ма).[1]

Историја на концептот[уреди | уреди извор]

Името „Прото-Тетис“ се користело неконзистентно за неколку концепти за наводен претходник на Океанот Прототетис, палеокеан што ги одвојувал маргините на Гондвана, често познат како пери-Гондвана. од различни континенти и континентални фрагменти добиени од Гондвана од предкамбриско време па наваму. Според von Raumer & Stampfli 2008, по Cadomian orogenic events 550 Ma, океанот Proto-Tethys го формирал источниот дел од океанскиот домен (од кој Јапетус и Торнквист океаните ги формирале западните делови) кои се спуштиле под северните рабови на Гондвана. Во овој модел, Прото-Тетида ги одвои континентите Северна Кина и Балтика од Гондвана.

Во раниот ордовициан 500-480 г., Прото-Тетида бил подведен под Кадомија како резултат на Шамрус сливот на заден лак.

Други геолози го оспоруваат постоењето на таков океан.

Палеозојска еволуција[уреди | уреди извор]

Океанот се формирал кога Панотија се распаднала, Прото-Лауразија (Лауренција, Балтика и Сибир) се отцепила од суперконтинент кој би станал Гондвана. Помеѓу овие два суперконтинента настанала Прото-Тетида. Океанот се граничи со Панталасичен океан на север, одвојувајќи го од Панталаса со островските лакови и Казахстанија. Прото-Тетида се проширил за време на Камбрискиот. Океанот бил најширок за време на доцниот Ордовиски до среден Силуриски. Океанот се наоѓал помеѓу Сибир на запад и Гондвана на исток. Океанот почна да се намалува за време на доцниот Силуријан, кога Северна Кина и Јужна Кина се оддалечија од Гондвана и се упатија на север. Во доцниот девон, микроконтинентот Казахстанија се судри со Сибир, намалувајќи го океанот уште повеќе. Океанот се затвори кога Северна Кина кратон се судри со континентот Сибир-Казахстан во Јаглерод, додека океанот Палео-Тетис се прошири.

Како комплексен палеоокеан сместен помеѓу Тарим-Северна Кина и блоковите Сибумасу/Баошан, океанот Прото-Тетис бил отворен од расцепувањето на Суперконтинентот Родинија и главно затворен на крајот на раниот палеозоик. Познатите студии сугерираат дека имало многу континенти и/или микроконтиненти во океанот Прото-Тетис. За време на затворањето на океанот Прото-Тетис и склопувањето на овие континенти/микроконтиненти, некои офиолити од раниот палеозој и метаморфните карпи HP-UHP се развиле во Источна Азија слични на оние орогени од раниот палеозој во Гондвана. Сепак, некои академски дебати сè уште остануваат на границите на океанот Прото-Тетис и природата, односите и процесите на склопување на овие континенти/микроконтиненти до континентот Тарим-Северна Кина на север. Овие проблеми се важни за откривање и реконструкција на тектонските процеси пред затворањето на океанот Прото-Тетис и првичното склопување на Суперконтинентот Пангеа. Не е изненадувачки што тектонскиот домен на Прото-Тетис се одликува со сложени конфигурации на океанско-континент, склопови и распрснувања на континентите, од раздвојувањето и повлекувањето на Суперконтинентот Родинија до склопувањето на Суперконтинентот Пангеа. Затоа, овој труд главно се фокусира на сумирање и дискутирање на северниот дел од тектонскиот домен Прото-Тетис врз основа на теренската геологија, структурната геологија, магматизмот, седиментните формации, геохемиските записи, геохронологијата и томографијата, со цел да се откријат три клучни аспекти: 1) идентификување на јужните и северните граници на океанот Прото-Тетис; 2) воспоставување афинитети на континенти/микроконтиненти во рамките на океанот Прото-Тетис и неговата конфигурација океанско-континент; и 3) разјаснување на временската низа и стилови на микроконтинентално собрание и затворање на океанот Прото-Тетис. Резултатите од интегрираната анализа покажуваат дека на север регионот е ограничен со палео-Луонан-Луанчуан шиење (или Куанпинг шиење) и неговото проширување до Западен Кунлун; јужната граница е означена со Longmu Co-Shuanghu-Changning-Menglian Suture. Блокот Тарим-Алакс-Северна Кина на север од океанот Прото-Тетис имал поларитет на субдукција кон југ и се судрил со Гондвана долж северната маргина на Гондвана во раниот Девон. Јужниот огранок на океанот Прото-Тетис може да биде затворен, со што Блокот на Големата Јужна Кина, вклучувајќи ги северните блокови Киангтанг, Руоергаи, Јангце и Катајзија, Буреја-Џиамуси и Индокина, субдукција на југ и зголемување на северната маргина на Гондвана во Рано Девон. Резултатите, исто така, покажуваат дека блокот Северна Кина немал јасен афинитет кон Гондвана, додека другите континентални/микроконтинентални блокови, како што се Јангце, Катајзија, Тарим, Каидам, Алакс, Северен Чинлинг, Килијан, Оулонгбулуке, Јужен Киангтанг, Ласа. , Ланпинг-Симао и Индокина имаат афинитет кон Гондвана во претходниот дел на раниот палеозоик. За време на интервалот 480–400 Ma, овие серии на континентални блокови/микроконтинентални блокови доживеале постепено субдукција на југ и натрупување до источниот сегмент на северната маргина на Гондвана, што резултирало со затворање на океанот Прото-Тетис и формирање на суперконтинентот т.н. Прото-Пангеа. Големиот јужен кинески блок и блокот Тарим-Северна Кина се одвоиле и се оддалечиле од Големата Гондвана на Суперконтинентот Прото-Пангеа од 380 година, што резултирало со формирање на океанската кора Палео-Тетис и Мианлу. По ова мало прилагодување и до 240-220 г., тие постепено се собирале на север за да ја развијат Лауразија, што пак резултирало со конечното формирање на Суперконтинентот Пангеа.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]