Пал Малетер

Од Википедија — слободната енциклопедија

Пал Малетер (унгарски: Pál Maléter, 4 септември 1917 – 16 јуни 1958 година) бил воен водач на Унгарската револуција од 1956.

Животопис[уреди | уреди извор]

Малетер е роден во унгарско семејство во Прешов, град во Шариската Општина, во северниот дел на Историски Унгарија, денешниот Прешов, Словачка. Тој студирал медицина на Универзитетот Чарлс, во Прага, пред да се пресели во Будимпешта во 1938 година, за да се вклучи на воената академија таму. Тој се борел на Источниот Фронт на Втората светска војна, додека не биле заробени од страна на Црвената армија. Тој станал комунист, обучен за саботажа, се борел против Германците во Трансилванија и бил пратен назад во Унгарија.

Во 1956 година, тој бил полковник и командант на оклопена дивизија стационирани во Будимпешта кога тој бил испратен да го задиши унгарското востание, но кога стапил во контакт со бунтовниците тој одлучил да се приклучи на нив, помагајќи да се бранат Килианските Бараки. Тој бил еден од најистакнатите членови на унгарската војска, станувајќи сојузник  со бунтовниците, за разлика од владата Ракоши.

Тој стапил во добар контакт во владата, и набрзо се стекнал со унапредување, од полковник во генерал, и на 29 октомври билназначен за министер за одбрана. На 3 ноември тој отишол за Текел, кој се наоѓа во близина на Будимпешта, да преговара со Советски воени сили, стационирани таму. Во текот на дискусиите на следниот ден, и против меѓународното право, Советските службеници го уапсиле Малетер на конференцијата и го заробиле.

Тој бил погубен заедно со Имре Наѓ и други во Будимпешта во затвор на 16 јуни 1958 година, на обвиненија за обид за соборување на унгарска народна република. Неговата прва сопруга и трите деца, се преселиле во САД, во пресрет на востанието, додека неговата втора сопруга останала во Унгарија; и двете сопруги потоа се премажиле.

Во јуни 1989 година, на годишнината од својата смрт, Имре Наѓ, Пал Малтер, три други кои умреле во затвор и шести, празни ковчези симбол за сите оние кои умреле беа формално погребани повторно во Будимпешта со цел да им  оддадат чест.

Bоровинка е именувана по него,[1] a таа е џуџеста сорта.Малетер беше познат по неговата голема висина; според историчарот Виктор Себастиен, Малетер беше "повеќе од два метри висок",[2] , или поточно 203 сантиметри.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Pinus mugo 'Pal Maleter' Архивирано на 5 декември 2010 г.. arrowhead-alpines.com
  2. Victor Sebestyen (2006), Twelve Days: The Story of the 1956 Hungarian Revolution,

Литература[уреди | уреди извор]

  • Sebestyen, Victor (2006). Twelve Days: The Story of the 1956 Hungarian Revolution. New York: Pantheon. стр. xix. ISBN 0-375-42458-X.
  • Durschmied, Erik (2004). Unsung Heroes: The Twentieth Century's Forgotten History-Makers. Hodder & Stoughton. chap. X. ISBN 0-340-82520-0.
Политички канцелари
Претходен

Карољ Јанза
Министерот за Одбрана

1956
Следен

Ференц Мјуних