Образование за одржлив развој

Од Википедија — слободната енциклопедија
Работилница за образование за одржлив развој во областа Касеше, Уганда
WikiProject ООР претставување

Образованието за одржлив развој (ООР) била програма на ООН која се дефинира како образование што поттикнува промени во знаењето, вештините, вредностите и ставовите за да се овозможи поодржливо и поправедно општество за сите.[1] ООР има за цел да ги зајакне и опреми сегашните и идните генерации да ги исполнат нивните потреби користејќи избалансиран и интегриран пристап кон економските, социјалните и еколошките димензии на одржливиот развој. ООР е термин што најмногу се користи на меѓународно ниво и од ООН.[2] Агендата 21 бил првиот меѓународен документ што го идентификувал образованието како основна алатка за постигнување одржлив развој и ги потенцирал областите на дејствување за образованието.[3][4]

ООР е компонента на мерење во Цел 12 на одржливиот развој (ЦОР) за „одговорна потрошувачка и производство“. ЦОР 12 има 11 задачи, а задачата 12.8 е „До 2030 година, да се осигура дека луѓето насекаде ќе имаат соодветни информации и свесност за одржлив развој и начин на живот во хармонија со природата“.[5]

Концепт и потекло[уреди | уреди извор]

Една дефиниција за ООР е „интердисциплинарна методологија на учење која ги опфаќа интегрираните социјални, економски и еколошки аспекти на формалната и неформалната наставна програма“.[6] Брундландската комисијата го дефинира одржливиот развој како исполнување на потребите на сегашната генерација, без да се става во ризик капацитетот на генерациите што доаѓаат да ги задоволат сопствените барања.[7] Оваа агенција порано била Светската комисија за животна средина и развој создадена во 1983 година.[8] Идејата за одржлив развој потекнува од Конференцијата на ООН за човечкото опкружување во Стокхолм (Шведска 1972 година).[9] Оттогаш, имало уште две глобални активности. Тие биле Светската комисија за животна средина и развој на ООН од 1987 година (Извештај за нашата заедничка иднина)[10] и Конференцијата на ООН за животната средина и развој од 1992 година (Самитот во Рио).[11]

За УНЕСКО, образованието за одржлив развој вклучува:

...интегрирање на клучните прашања за одржлив развој во наставата и учењето. Ова може да вклучува и, на пример, упатства за климатските промени, намалување на ризикот од катастрофа, биоразновидност и намалување на сиромаштијата и одржлива потрошувачка. Исто така, се потребни учествувачки методи на предавање и учење кои ги мотивираат и ги поттикнуваат учениците да го променат своето однесување и да преземат активности за одржлив развој. Како резултат на тоа, ООР промовира критичко размислување, замислување за идни сценарија и донесување одлуки на колаборативен начин.[12][13]

Цели на одржлив развој[уреди | уреди извор]

Целите за одржлив развој се 17 цели кои се воспоставени од ООН во 2015 година.[14] Цел 4 за одржлив развој се фокусира на образованието, а задачата 4.7 е да се осигура дека на луѓето им се дадени знаења и вештини за промовирање на одржлив развој.[15] Цел 12 за оддржлив развој се концентрира на одговорна потрошувачка и производство, а задачата 12,8 треба да осигура дека секој има информации и „свесност за одржлив развој и начин на живот во хармонија со природата“.[16] Задачата 12. Б според Цел 12 за ОР, исто така, има за цел да ги измери влијанијата на одржливиот развој за одржлив туризам за да создаде работни места и да ја промовира локалната култура и производи.[16]

Видете и:[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ https://plus.google.com/+UNESCO (2013-05-10). „Education for Sustainable Development“. UNESCO (англиски). Посетено на 2020-05-24.
  2. ↑ „Untitled Document“. Esdtoolkit.org. Посетено на 17 October 2017.
  3. ↑ unesdoc.unesco.org https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000261801. Посетено на 2020-05-24. Отсутно или празно |title= (help)
  4. ↑ Bernad-Cavero, Olga; Llevot-Calvet, Núria (2018-07-04). New Pedagogical Challenges in the 21st Century: Contributions of Research in Education (англиски). BoD – Books on Demand. ISBN 978-1-78923-380-3.
  5. ↑ United Nations (2017) Resolution adopted by the General Assembly on 6 July 2017, Work of the Statistical Commission pertaining to the 2030 Agenda for Sustainable Development (A/RES/71/313)
  6. ↑ „Education for sustainable development | Higher Education Academy“. www.heacademy.ac.uk (англиски). Архивирано од изворникот на 2018-07-04. Посетено на 2018-07-04.
  7. ↑ „The Brundtland Commission“. www.sustainabledevelopment2015.org (англиски). Архивирано од изворникот на 2018-07-04. Посетено на 2018-07-04.
  8. ↑ „Education for Sustainable Development | Development“. RESET.to (англиски). Посетено на 2018-07-04.
  9. ↑ „UN Conference on the Human Environment .:. Sustainable Development Knowledge Platform“. sustainabledevelopment.un.org (англиски). Посетено на 2018-07-04.
  10. ↑ „UN World Commission on Environment and Development, ed., Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future | Environment & Society Portal“. www.environmentandsociety.org (англиски). Посетено на 2018-07-04.
  11. ↑ „The Rio Earth Summit: summary of the United Nations conference on Environment and Development (BP-317E)“. publications.gc.ca. Посетено на 2018-07-04.
  12. ↑ „Education for Sustainable Development“. UNESCO. Посетено на 17 October 2017.
  13. ↑ Marope, P.T.M; Chakroun, B.; Holmes, K.P. (2015). Unleashing the Potential: Transforming Technical and Vocational Education and Training (PDF). UNESCO. стр. 9, 23, 25–26. ISBN 978-92-3-100091-1.
  14. ↑ UN Sustainable Development Goals, https://www.un.org/sustainabledevelopment/
  15. ↑ UN Sustainable Development Goal 4: Quality Education, https://www.un.org/sustainabledevelopment/education/
  16. ↑ 16,0 16,1 UN Sustainable Development Goal 12: Sustainable Consumption and Production, https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-consumption-production/

Литература[уреди | уреди извор]

  • Egana del Sol P.A. (2019) Education for Sustainable Development: Strategies and Key Issues. In: Leal Filho W., Azul A., Brandli L., Özuyar P., Wall T. (eds) Quality Education. Encyclopedia of the UN Sustainable Development Goals. Springer, Cham
  • Jones, P., Selby, D., Sterling, S. (2010) Sustainability Education: Perspectives and Practice Across Higher Education. Renouf Publishing.
  • Sims, G. D. (2007) Sustainability Education: where does it belong? Minnesota State University.
  • Li, Z., and Williams, M. (2006) Environmental and Geographical Education for Sustainability: cultural contexts. Nova Publishers.
  • Lang, J. (2007) How to Succeed with Education for Sustainability. Curriculum Corporation.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Образование_за_одржлив_развој&oldid=4966997“