Младите во Арапскиот свет
Младите сочинуваат над 32% од населението во арапскиот регион. Арапскиот свет се состои од 22 земји и територии, познати како Арапската лига. Младите на возраст од 15 до 24 години претставуваат над 100 милиони од сегашната популација.[1] Бидејќи младите се толку голем дел од населението, тие имаат можност да создаваат социјални промени или движења со обединување и мобилизирање. Арапската пролет е пример за тоа како обединувањето на младите може да има големо влијание врз политиката. Со мобилизирање и пристап до технологијата на денешницата, тие се во состојба масовно да ги искажат своите мислења и ставови низ сите медиумски платформи. Со огромниот број на млади кои се вклучуваат преку Интернет, младите можат да го привлечат светското внимание и да помогнат во организирање на за нив битните агенди. Сепак, „напорите на младите во регионот да создадат попозитивна иднина за себе и за идните генерации се подложени на настани, а напорите за измислување конструктивни решенија за долгогодишните економски предизвици со кои се соочуваат младите во регионот во голема мера се изоставени поради понепосредни проблеми поврзани со безбедноста и политичката стабилност “.[2]
Политика[уреди | уреди извор]
Еден пример за млади кои создаваат промени во општеството е примерот на парламентарните избори во Либан во 2009 година. По убиството на Рафиќ Харири, премиер на Либан, кој помогна во градењето на богатството на земјата, околу 1 милион Либанци излегоа на улиците на Бејрут. Младите одиграа значајна улога на изборите во 2009 година. Дури и младите кои не можеа да гласаат, поради тоа што се под 21 година, помогнаа во активирање на друштвените мрежи за да ги повикаат младите за кои знаеја дека сè уште не гласале. Либанската младина создаде повисоко ниво на важност за политиката од која било друга претходна генерација. Ова го преобликува начинот на кој луѓето во Либан гледаат на политиката и начините на кои можат да создадат промена што ја сакаат во владата.
Проширувањето на технологијата на информатичката и комуникациската технологија (ИКТ) го обликуваше начинот на кој младите денес можат да комуницираат. Поточно во Мароко, Фејсбук целосно го смени начинот на кој се одвиваат социјалните интеракции помеѓу младите. 79% од сите Мароканци на Фејсбук се состојат од млади на возраст од 15 до 29 години.[3] Способноста на младите да ги користат друштвените медиуми и да бидат умешни создава јаз меѓу генерациите помеѓу младите и возрасните. Мароканската младина е во можност да го користи Фејсбук како приватен начин за комуникација со минимална интеракција на возрасните. Со арапската пролет што се случи околу Мароко и околните заедници, младите можеа да формираат свое социјално движење преку Фејсбук. Помеѓу јануари и февруари 2011 година, само во Мароко се појавија 590.360 нови корисници на Фејсбук. Длабокото разбирање на младите за напредувањето во друштвените медиуми и технологијата создаде и средина каде што тие се во можност да организираат протести. Еден настан каде беа успешни се мароканските протести 2011–2012 година.
Образование[уреди | уреди извор]
Со толку голем пораст на арапската младинска популација, две работи почнуваат да недостасуваат; образование, како и можност за работа. „Додека земјите од регионот направија огромен напредок во зајакнувањето на стапките на достигнување на образованието во нивното население, особено за млади жени, образовните резултати не им обезбедија на младите вештини што ги бараат работодавците од приватниот сектор во регионот.[2] Поради големиот број запишани во образованието, пристапот на секое лице започнува да се намалува. Извештај на светската банка во 2008 година, „проценува дека населението во средните училишта во регионот ќе порасне за една третина во текот на следните 30 години и дека групите за високо образование ќе се зголемат повеќе од двојно“.[3] Покрај зголемувањето на младите и без промена на образовниот систем со поголема побарувачка, милиони деца сè уште не можат да посетуваат основно и средно училиште. 13 милиони деца на возраст меѓу 6 и 15 години во моментов се надвор од училиште или никогаш не посетувале настава. Младите спаѓаат во оваа категорија од многу причини: не можењето да си дозволат школување, веќе се вработени, инвалидни или живеат во област каде школувањето е невозможно заради конфликти.
Вработување[уреди | уреди извор]
Образованието има голем ефект врз можноста да се постигне стабилно вработување. Во случај на арапска младина, можностите за работа почнуваат значително да се намалуваат со текот на времето. Арапската младина како целина, има една од најголемите стапки на невработеност од целиот свет. Извештајот направен од Arab Human Development покажа дека невработеноста кај арапските млади е 30%, скоро двојно повеќе од невработеноста во светот која е 14%.[3] Се проценува дека до 2020 година ќе треба да се создадат 51 милиони работни места со цел да се апсорбираат новите работници на пазарот на трудот. Со зголемување на младинската популација, како и недостатокот на образование, пазарот на трудот е во проблем. Со мал оптимизам за идно образование и вработување, многу арапски млади размислуваат да ги напуштат своите земји за да бараат можности. Едно истражување направено врз млади луѓе во арапската лига покажало дека 30% од младите сакаат трајно да ја напуштат својата земја поради незадоволството од сопствената нација. „Сè повеќе, создавањето работни места за млади се намалува во формалниот сектор, а расте во големиот и растечки неформален сектор во регионот, каде регулативите за пазарот на трудот не се применуваат.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Lancaster, Pat (July 2009). „Youth: the great 21st-century challenge“. Middle East (402): 12–16.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hassan, Islam; Dyer, Paul (2017). „The State of Middle Eastern Youth“. The Muslim World. 107 (1): 3–12.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Desrues, Thierry (March 2012). „Moroccan Youth and the Forming of a New Generation: Social Change, Collective Action and Political Activism“. Mediterranean Politics. 17 (1): 23–40.